اگر که ما مهارت خوب گوش کردن رو به یک پازل تشبیه کنیم و بخوایم اون مهارت رو خوب یاد بگیریم، بایستی در ابتدا بتونیم ارتباطی بین تصویر پازل اصلی و تیکه های بهم ریخته اش برقرار کنیم!!
تمرکز روی تصویر اصلی باعث میشه به تمام جزئیات تصویر دقت کنیم و بتونیم تیکه های پازل رو درست سرجاش بگزاریم.. شاید بشه گفت یکی از سخت ترین مهارت های زندگی، همون هنر خوب گوش دادن هست!!!
اگر که ما مهارت خوب گوش کردن رو بلد نباشیم، یعنی تمرکزی روی حرفهای گوینده نداشتیم و نتونستیم ارتباطی با گوینده برقرار کنیم، در واقع اصلا ما پازل اصلی رو ندیدیم و تصویری از پازل نداریم، اونوقته که ما می مونیم و یه عالمه تیکه پازل های بهم ریخته!!!!