فارغ از نگاه‌های دینی و عرفانی که به پیامبران وجود دارد می‌توان مقابله‌ی موسی با قبطیان را نزاعی بر سر سلطنت مصر دانست. موسی وقتی پشتوانه‌ی نامادری‌اش آسیه بنت مزاحم را از دست می‌دهد تصمیم به هجرت می‌گیرد تا شانس اسرائیل را در سرزمینی دیگر امتحان نماید. به شام می‌رود تا با فتح سرزمین عبرانیان و تشکیل حکومت با لشگری قدرتمند به مصر بازگردد و حق خود به‌عنوان خلیفه و برگزیده‌ی خداوند را از قبطیان و فراعنه‌ی آنان باستانی. فقدان آسیه برابر با سرگردانی اسرائیل برای مدت سه هزاره شد. سرگردانی و حیرانی فوق همچنان ادامه دارد پس آسیه خارج از جنسیت یک رجل سیاسی باتدبیر و لایق بود بنابراین حد شرعی احراز صلاحیت رئیس‌جمهور به‌هیچ‌وجه تصدیق و تائید جنسیت ذکور نیست.
آتائیست‌ها برای این که مشکل خود را با دینداران حل کنند به تشکیک روی آوردند و گفتند خدایی نبوده در نتیجه پیامبران که فرستاده‌ی خداوند هستند وجود نداشتند. از جمله مواردی که بسیار به تضاد و عداوت مورد استناد و استدلال قرار می‌دهند عدم وجود مستند تاریخی در باب نبوت موسی پیامبر یهودیان می‌باشد. اگر به‌دنبال آسیه‌ای که حامی دین حق بود و دین توحیدی را انتخاب نمود و از طریق بت‌پرستی مصری کافر گشت بگردیم حتما موسی در تاریخ مصر قابل تشخیص و تحقیق است.
آسیه در تاریخ مصر نامی معروف و مشهور دارد. وی را عنخ اِسن آمون می‌گویند که پس از استماع هدایت‌های توحیدی موسی خداپرست شده و نام خود را تغییر می‌دهد.
عنخ‌اِسن‌آمون با ترجمهٔ تحت‌اللفظی «زندگی او وقفِ آمون است»؛ حوالی ۱۳۴۸ تا حوالی ۱۳۲۲ پیش از میلاد مسیح ملکه‌ی مشهور دودمان هجدهم مصر بود.
او سومین دختر از ۶ دخترِ شناخته‌شدهٔ فرعون مصر «آخناتون» و همسرش «نفرتیتی» بود که به احتمال زیاد در سالِ چهارم فرمانروایی پدرش به‌دنیا آمد و بعدها همسر و ملکهٔ برادرِ ناتنی‌اش توت‌عنخ‌آمون شد. احتمال دارد که او مدت کوتاهی هم همسرِ آیی بوده باشد که پدربزرگ مادری‌اش است. همچنین فرضیات مستدلی وجود دارد که نشان می‌دهد او پس از مرگ مادرش، احتمالاً مدتی نیز، ملکه و همسرِ پدرش بوده است و پس از مرگ پدر، فرمانروایی مصر را به طور مشترک با جانشین او «اسمنخ‌کارع» به‌عهده داشته است.
نام اصلیِ او هنگام تولد «عنخ‌اِسن‌پاتن» بوده است و تغییر نام او، نشانگر تغییر در دین مصر باستان پس از مرگ پدرش است. جزئیات زندگی او در سنین جوانی به‌خوبی در سنگ‌نوشته‌ها و لوح‌های قدیمی مصری ثبت شده است.
توت‌عنخ‌آمون موسی پیامبر یهودیان و آیی برادر بزرگ‌ترش هارون فرزند عمران می‌باشد. توت‌عَنخ‌آمون به معنای تجسم زنده آمون از ۱۳۳۲ پیش از میلاد تا ۱۳۲۳ پیش از میلاد فرعون مصر بود. او یازدهمین فرعون مصر باستان از دودمان هجدهم یا همان پادشاهی نو بود. توت‌عنخ‌آمون از نامدارترین فراعنه مصر باستان است و به او شاه توت هم می‌گویند.
توت‌عنخ‌آمون در نه سالگی فرعون مصر شد و رهبری بازگشت از آیین آتون‌پرستی به آیین قبلی یعنی آمون‌پرستی را به‌دست گرفت. وزیر و جانشین احتمالی وی، آیی، شاید بر بسیاری از تصمیم‌های سیاسی او اثرگذار بوده باشد.
به‌رغم شهرت امروزی توت‌عنخ‌آمون، دوران فرمانروایی او بسیار کوتاه بود و تأثیر کمی بر جامعه مصر گذاشت. درواقع او تنها یک پسربچه بود که در نه سالگی تاج‌گذاری کرد و در سن ۱۹ سالگی پس از ده سال پادشاهی از حکومت کنار گذاشته شد. از توت‌عنخ‌آمون در کتاب سینوهه نیز روایت شده است.
بازسازی چهره فرعون توت عنخ آمن در سال ۲۰۰۵ توسط شورای عالی آثار باستانی مصر و نشنال جیوگرافیک انجام شد. سه تیم مجزای مصری، فرانسوی و آمریکایی به‌طور مجزا فعالیت خود را آغاز کردند. در حالی که تیم مصری و فرانسوی از هویت چهره با خبر بودند گروه آمریکایی کاملاً ناآگاه بودند. چهره‌های بازسازی شده سه گروه بسیار شبیه به هم بودند اما در نهایت چهرهٔ گروه فرانسوی با سیلیکون مدلسازی شد.
مجله نشنال جیوگرافیک در شماره ماه ژوئن سال ۲۰۰۵ تصویری از چهرهٔ فرعون با تیتر شاه توت را بر روی جلد مجله منتشر کرد که چهره بازسازی شدهٔ او را که با اسکن‌های لیزری و سی‌تی اسکن که به کمک نرم‌افزارهای رایانه‌ای مدلسازی شده بود نمایش می‌داد.
چهره‌ی بازسازی شدهٔ از شاه توت و چاپ شده در مجله‌ی نشنال جیوگرافیک مشابه چهره‌ی موسی فرزند عمران است.
