لوازم ایمنی همانطور که از نام آنها پیداست یکی از وسایلی است که برای محافظت از جان افراد و جلوگیری از جراحت یا تلفات استفاده می شود. به طور کلی در تعریف لوازم ایمنی باید بگوییم که محافظی است که توسط کارگران برای جلوگیری از صدمات، مرگ و میر، موقعیت های تهدید کننده زندگی و غیره استفاده می شود. این آسیب ها و بیماری ها می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض خطرات شیمیایی، رادیولوژیکی، فیزیکی، الکتریکی، مکانیکی یا سایر خطرات محیط کار ایجاد شود. کارگران بسته به ماهیت خطر در محل کار از انواع مختلفی از تجهیزات حفاظتی استفاده می کنند. در عملیات ساختمانی، کلاه ایمنی، کفش و روپوش تجهیزات ایمنی در نظر گرفته می شود. همه این انواع تجهیزات ایمنی در دسته تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) قرار می گیرند.
لازم به ذکر است که تمامی تجهیزات حفاظت فردی باید به صورت ایمن طراحی و ساخته شده و به شیوه ای تمیز و قابل اطمینان نگهداری شوند. استفاده از آنها باید آسان باشد و کارگران باید تشویق شوند تا از آنها استفاده کنند. اگر تجهیزات حفاظت فردی به درستی استفاده نشود، می تواند آنها را در معرض خطر قرار دهد.
به طور کلی، کارفرمایان باید تجهیزات حفاظت فردی را در اختیار کارگران خود قرار دهند و اطمینان حاصل کنند که از آنها به درستی استفاده می شود. همچنین کارفرمایان موظفند به هر کارگری که باید از تجهیزات حفاظت فردی استفاده کند، آموزش های لازم را ارائه دهند. کارگران باید بدانند چه زمانی و از چه نوع تجهیزاتی استفاده کنند. و باید از نحوه پوشیدن، تنظیم و برداشتن، نگهداری و حتی دور انداختن آنها آگاهی کامل داشته باشند.
لوازم ایمنی همانطور که از نام آنها پیداست یکی از وسایلی است که برای محافظت از جان افراد و جلوگیری از جراحت یا تلفات استفاده می شود. به طور کلی در تعریف لوازم ایمنی باید بگوییم که محافظی است که توسط کارگران برای جلوگیری از صدمات، مرگ و میر، موقعیت های تهدید کننده زندگی و غیره استفاده می شود. این آسیب ها و بیماری ها می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض خطرات شیمیایی، رادیولوژیکی، فیزیکی، الکتریکی، مکانیکی یا سایر خطرات محیط کار ایجاد شود. کارگران بسته به ماهیت خطر در محل کار از انواع مختلفی از تجهیزات حفاظتی استفاده می کنند. در عملیات ساختمانی، کلاه ایمنی، کفش و روپوش تجهیزات ایمنی در نظر گرفته می شود. همه این انواع تجهیزات ایمنی در دسته تجهیزات حفاظت شخصی PPE قرار می گیرند.
لازم به ذکر است که تمامی تجهیزات حفاظت فردی باید به صورت ایمن طراحی و ساخته شوند و به شیوه ای تمیز و قابل اطمینان نگهداری شوند. استفاده از آنها باید آسان باشد و کارگران باید تشویق شوند تا از آنها استفاده کنند. اگر تجهیزات حفاظت فردی به درستی استفاده نشود، می تواند آنها را در معرض خطر قرار دهد.
به طور کلی، کارفرمایان باید تجهیزات حفاظت فردی را در اختیار کارگران خود قرار دهند و از استفاده صحیح آن اطمینان حاصل کنند. همچنین کارفرمایان موظفند به هر کارگری که باید از تجهیزات حفاظت فردی استفاده کند، آموزش های لازم را ارائه دهند. کارگران باید بدانند چه زمانی و از چه نوع تجهیزات ایمنی استفاده کنند. و باید از نحوه پوشیدن، تنظیم و برداشتن، نگهداری و حتی دور انداختن آنها آگاهی کامل داشته باشند.
لباس ایمنی معمولاً لباس یا پوششی است که فرد باید هنگام کار و انجام وظایف رسمی خود در محل کار از آن استفاده کند. به عبارت دیگر، لباس ایمنی برای ایجاد راحتی، حداکثر ایمنی در حین کار، هماهنگی و نظم بیشتر طراحی خواهد شد. لباس محافظ بسته به نوع کار متفاوت است. هر نوع لباس ایمنی بر اساس محیط کار، نوع و وضعیت کاری فرد انتخاب می شود. شکل، جنس، رنگ لباس ایمنی عمدتا بر اساس نوع کار فرد تعیین می شود.
به عنوان مثال نوع لباس کار پزشکان و پرستاران در بیمارستان ها و مراکز درمانی مانتوهای سفید با طرح ها و رنگ های خاص و یا کارمندان شهرداری لباس ایمنی در شب به رنگ شب هستند. انواع مختلف لباس ایمنی به طور کلی پایدار و مقاوم در برابر سایش هستند و همچنین از باد، باران و سرما محافظت می کنند. لباس ایمنی شامل انواع مانتوهای رنگارنگ، شلوار، ژاکت، شلوار دو تکه یا دو تکه، پیش بند و ... می باشد.
