کسی قرار نبود بیاید و بگوید که تو می توانی...
فکر کن به تو بگویند که می توانی؟! آیا تو واقعا می توانی؟! نه لزوما
میگفت امید این نیست که تو خواستی و نشد و دیگر نمی شود... در واقع نا امیدی وجود ندارد،
اگر نا امید شدی یعنی اینکه یک جایی از واقعیت را رد کرده ای یا نادیده گرفته ای و باعث شده که فکر کنی آن کار دیگر شدنی نیست. پس باید بروی واقعیت سنجی کنی...
آدم ها در حوزه های مختلفی نا امید می شوند و نا امیدی دارند و این نا امیدی از عدم واقعیت سنجی هست... اگر واقعیت سنجی کردی دیدی آن راه نمی شود یا اصلا این کار شدنی نیست نا امیدی معنا ندارد، روش ات را تغییر بده و بعد هم با تغییر روش اگر به نتیجه ای نرسیدی یاد بگیر که باید پتانسل ات را جایی دیگر بگذاری...
اما اگر کل زندگی ات نا امید هستی باید بروی پیش درمانگر که پیدایش کنی چرا نا امیدی روی زندگی ات سایه انداخته...
تو خودت هستی و بس!
خودت را دریاب اما بدان انسان ها همچو زنجیر به همدیگر وصل هستند.