بسم الله الرحمن الرحیم
تقریبا همه ما پس انداز کردن و داشتن قلک را تجربه کرده ایم. هر پولی که به هر مناسبتی به دستمان می رسید سر از قلک در می آورد. هنوز هم یادآوری شکستن و پاره کردن قلک بعد از پرشدن برایمان لذت بخش است.
امروزه پس انداز کردن یک آینده نگری و سرمایه گذاری است و از قلک پلاستیکی به صندوق نسوز و حساب بانکی و خرید اوراق بهادار و زمین و چک کردن هر روزه قیمت دلار و سکه رسیده است؛ ولی دیگر لذتی در پس انداز کردن ها نیست و هر چه بیشتر پس انداز می کنیم نگران تر می شویم.
آینده نگری و سرمایه داشتن برای امنیت اقتصادی خیلی خوب است ولی کاش کنار آن مقداری امید و توکل هم پس انداز داشته باشیم ! همیشه هستند آدمهایی که با یک حرف تلخ، یک خبر ناگوار، یک تحلیل اشتباه ، یک هیحان کاذب چنان ناامید و نگرانت می کنند که نه صفرهای حساب بانکی و نه برق سکه ها و نه اوراق بهادار داخل صندوق نسوز هیجکدام آرامت نمی کنند . کنار همه سرمایه گذاری ها امید و توکل را هم اضافه کنیم تا نه عدم ثبات قیمت ها و نه افزایش هزینه های زندگی و نه اخبار و نه هیچ راهزنی نتواند امید و امنیت مان را با خودش ببرد.
