در عمل، مراجع قانونی از حق خود برای تعیین اینکه چه کسی به عنوان وکیل شناخته می شود استفاده می کنند. در نتیجه ممکن است معنای اصطلاح «وکیل» از مکانی به مکان دیگر متفاوت باشد. برخی از حوزه های قضایی دارای دو نوع وکیل، وکیل و وکیل هستند، در حالی که برخی دیگر این دو را ترکیب می کنند. وکیل دادگستری وکیلی است که در جلسات دادگاه عالی تخصص دارد. وکیل وکیلی است که برای تنظیم پرونده ها و مشاوره در مورد موضوعات حقوقی آموزش دیده است و می تواند وکالت افراد را در دادگاه های بدوی داشته باشد. هم وکیل دادگستری و هم وکیل دادگستری را گذرانده اند و آموزش های عملی لازم را گذرانده اند. با این حال، در حوزه‌هایی که حرفه‌ای تقسیم‌بندی می‌شود، فقط وکلای دادگستری به عنوان اعضای کانون‌های وکلای مربوطه خود پذیرفته می‌شوند.
در استرالیا، کلمه "وکیل" را می توان برای اشاره به وکیل دادگستری و وکیل دادگستری (چه در بخش خصوصی و چه به عنوان مشاوره داخلی شرکتی) و هر کسی که به عنوان وکیل دادگاه عالی یک ایالت یا منطقه پذیرفته شده است استفاده شود.
در کانادا، کلمه "وکیل" فقط به افرادی اطلاق می شود که به وکالت دعوت شده اند یا در کبک واجد شرایط به عنوان دفتر اسناد رسمی قانون مدنی شده اند. وکلای کامن لا در کانادا به طور رسمی و به درستی "وکیل دادگستری و وکیل" نامیده می شوند، اما نباید آنها را "وکیل دادگستری" نامید، زیرا این اصطلاح در کاربرد کانادایی معنای متفاوتی دارد، یعنی شخصی که بر اساس وکالت منصوب می شود. با این حال، در کبک، وکلای حقوق مدنی (یا وکیل به زبان فرانسوی) اغلب خود را «وکیل» و گاهی اوقات «وکیل دادگستری و وکیل» به زبان انگلیسی می نامند، و به همه وکلا در کبک، یا وکلا در بقیه کانادا که به زبان فرانسوی مشغول به کار هستند، خطاب می شوند. با عنوان افتخاری "من". یا "Maître".
در انگلستان و ولز، «وکیل» برای اشاره به افرادی استفاده می‌شود که فعالیت‌های حقوقی محفوظ و بدون قید و شرط را ارائه می‌کنند و شامل شاغلانی مانند وکلا، وکلا، وکلا، وکلای ثبت‌شده خارجی، وکلای ثبت اختراع، وکلای علائم تجاری، حمل‌ونقلان دارای مجوز، دفاتر اسناد رسمی، کمیسیون‌ها می‌شود. سوگند، مشاوران مهاجرت و خدمات مدیریت ادعا. قانون خدمات حقوقی 2007 "فعالیت های قانونی" را تعریف می کند که فقط توسط شخصی مجاز به انجام آن طبق قانون است. «وکیل» یک عنوان محافظت شده نیست.
در آفریقای جنوبی، این حرفه به دو دسته «وکلا» و «وکلا» تقسیم می‌شود که توصیف‌های مشابهی با «وکیل دادگستری» و «وکیل دادگستری» در بریتانیا دارد. دیوان عالی به نقش وکیل یا وکیل برحسب مورد. "وکیل" یک اصطلاح عمومی است که به هر کسی که در قانون واجد شرایط است اشاره می کند، با این حال، استفاده از آن به ویژه در این حرفه رایج نیست. «کارشناس حقوقی» با معرفی قانون فعالیت حقوقی 28 سال 2014، که بر اساس آن وظایف وکلا و وکلا همپوشانی دارند و کمتر متمایز هستند، کاربرد محدودی پیدا کرده است. با این حال، این امر رایج نیست. "مشاور حقوقی" معمولا برای توصیف مشاوران داخلی یا شرکتی استفاده می شود.
