سلام بر شما بزرگواران.
سال نو ، فکر نو ، انسان نو، مبارک
متنی که در وبلاگ ام نوشتم برای شما هم به اشتراک میگذارم
امیدوارم سال خوب روزهای خوب بسازیم. خودمون با تدبیر و برنامه ریزی و مطالعه و فکر و محاسبه و مراقبه.
همیشه برام سوال بوده که چه برتری بین روزهای دیگه سال و این روز هست.
تلاش میکنم هر چقدر این روز ارزش میدم روزهای دیگه رو هم ارزشمند بدونم
و کل اسمائک عظیمه.... متنهای مشابه این متن که در دعای سحر است وجود داره. با تفکر در این عبارات درس های زیادی میشه گرفت. یکیش اینه که هیچ فرقی بین هیچ دو نعمت خدا وجود نداره. هر چند بعضی از اونها بزرگ تر هستند. اما در عالم بالا تفاوتی بین هیچ کدام از دو نعمت نیست زیرا همه یکی هستیم. و همه از خداییم و به سوی خدا میرویم. مخلوقی که انتها و ابتدایش الله است. در دریچه وحدت و توحید به همه چیز نگاه میکند.
همه مخلوقات اسما خدا هستند
روز و شب و ماه وسال هم مخلوقات خدا هستند.
اشکال از یک روز بد نیست. روز خوب هم وجود ندارد. همه روزها عالی هستنند. ما هستیم که خوب و بدشان میکنیم. باید مشکلات را درخودمان جستجو کنیم.
اشکال اساسی از ماست. اما ما برای شانه خالی کردن همیشه دنبال دلیل بیرون خودمان میگردیم و اگر بد کنیم قضاوت میکنیم و روز را بد میدانیم
فرمایش پند آموز از امام جعفر صادق علیه السلام همیشه آویزه گوش من است
روزهای خدا را بد ندانید و نسبت بد بودن به آنها ندهید.
عید نو سال نو قرن نو مبارک.
هر چند من نمیفهمم سال اول هجرت یا سال اول تولد حضرت مسیح مثلا اگر مبدا است. و روز اول قرن از صفر شروع میشود. به کل آن صده قرن یک میگویند. حالا چرا سال 1400 جز قرن قبلی بوده و 1401 قرن جدید وجود میشود خودش معمای دیگری است که باید بیشتر بهش فکر کنم.
نظر شما چیه
