شهید چمران یک حرفی میزد که سالها برای من خیلی جای سوال بود که چرا این حرف رو میزنه...
مگه روزنامه خوندن مشکلی داره؟
نه منظورش چیز دیگه بود
من اون سوژه های خبر رو پیدا میکنم و میرم خودم کنارشون زندگی میکنم و باهاشون شب و روز طی میکنم و زیر تیر و ترکش همراهی شون میکنم
همیشه برام سوال بود که چی میگه؟
منظورش چیه
تا اینکه 20 سال پیش با مفهوم علم رسانه و علوم استراتژیک آشنا شدم.
برای همین اومدم قم که مطالعات وتحقیقات خودم رو روی موضوعات مختلف مثل این دنبال کنم
چون میدونستم به زودی امتحانات سختی سر راه ملت ایران است.
که نمیشه فقط برم مهندس بشم و نیاز مالی خودم رو برطرف کنم و تخصص و مهارت خودم رو رشد بدم
و بتونم بدون اون توانایی های فرعی و بدون اون مهارت های نرم و سخت و علمی و دانش و اطلاعات از پس تحلیل استراتژیک موضوعات بر بیام .
تا اینکه بالاخره از امتحانات سالهای 78 و 88 و 98 و امتحاناتی که هر ساله پیش میاد و وقایع که پیش میاد فهمیدم چرا شهید چمران میگه: بواسطه ی نویسنده ای که پول میگیره مینویسه اخبار رو دنبال نکنید.
فهمیدم چرا میگه خودتون وسط ماجراها باشید و کمک کنید و از نزدیک سر بزنید و در کنار مردم باشید.
فهمیدم چرا میگه روشنفکرایی که از طریق و بواسطه ی روزنامه و قلم نویسندگان به حقیقت میخوان دست پیدا کنن به واقعیت نمیرسن.
چون قلم نویسنده ای که پول میگیره خبری رو مخابره کنه. دنبال اهداف گرایش و حزب خودشه.
تازه اگر دشمن ما نباشه.
