متن عربی در اولین کامنت
و ترجمه: دعای دوم صحیفه سجادیه
دعاى آن حضرت است پس از ستايش خدا، در درود بر رسول خدا (ص)
(۱) همۀ ستایش‌ها مخصوص خداست که نه بر امّت‌های گذشته و زمان‌های سپری شده؛ بلکه بر ما به وجود محمّد (صلّی الله علیه و آله) منّت نهاد؛ با قدرتش که از هیچ چیز هر چند بزرگ باشد، ناتوان نمی‌شود؛ و هیچ چیز هر چند کوچک و ریز باشد، از دایرۀ اختیار و عرصۀ اراده‌اش، بیرون نمی‌رود.رون سپری‌شده، به قدرت و توانی که از هیچ چیز هرچند بزرگ، ناتوان نباشد و هیچ چیز هرچند کوچک از نظرش نهان نماند.
(۲) خدای توانا، ما را بر همۀ امّت‌هایی که آفرید، خاتم قرار داد؛ و بر همۀ منکران حق و حقیقت گواه گرفت؛ و با نیکی و احسانش، ما را بر آنان که اندک بودند، فزونی بخشید.
(۳) خدایا! بر محمّد درود فرست، آن وجود مبارکی که امین بر وحی‌ات و گزیدۀ از آفریده‌هایت و انتخاب‌شدۀ از بندگان توست؛ و او پیشوای رحمت و قافله سالار خوبی و کلید برکت است.
(۴) چنانکه جانش را برای فرمانت به زحمت انداخت.
(۵) و بدنش را در راه وجود مقدّست در معرض ناراحتی قرار داد.
(۶) و در دعوت به سوی تو، آشکارا با خویشان و نزدیکانش رو در رو قرار گرفت.
(۷) و در مسیر خشنودی‌ات با اشخاص خانواده‌اش جنگید.
(۸) و در راه برقراری دینت، از خویشاوندانش برید.
(۹) و نزدیک‌ترین بستگانش را به سبب انکارشان، از خود دور کرد.
(۱۰) و دورترین را به علّت پذیرفتن دین تو، به خود نزدیک فرمود.
(۱۱) با بیگانه‌ترین مردم، به خاطر تو دوستی ورزید.
(۱۲) و با نزدیک‌ترین خویشان، به خاطر تو دشمنی کرد.
(۱۳) و جانش را در رساندن پیام تو به خستگی انداخت.
(۱۴) و وجودش را به خاطر فراخواندن مردم به آیین تو، به زحمت افکند.
(۱۵) و خود را به خاطر خیرخواهی، نسبت به پذیرندگان دعوت…
