راستش همیشه من به تامین کنندگان عمده و کسانی که رابط تولیدکننده هستند شک داشتم و فکر می‌کنم یکی از دلایلی شکست‌هام همین دلالانی است که قیمت انواع و اقسام محصولات را در کشور زیاد کردند. حالا این دلال می‌خواهد املاکی باشد یا فروشنده تجهیزات آشپزخانه صنعتی.
چند وقت پیش بود که از طریق فعالیت های خودم با شرکتی در زمینه تولید تجهیزات آشپزخانه صنعتی آشنا شدم. دلیل آشنایی ام هم این بود که می خواستم با دوست عزیزم رستوران کوچکی را باز کنم و در این وضعیت وانفسای اقتصادی درآمدی برای خودمان ایجاد کنیم.
قیمت های راه اندازی رستوران را دیدم که واویلا! اصلاً نمی‌شد سمت برخی شرکت ها رفت. یعنی هزینه راه اندازی یک رستوران برابر می شد با سرمایه گذاری در یک کارخانه. می توانستم با این پولی که دارم یک کارخانه را در شهرستان بخرم و سرمایه گذاری که بلد بودن را شروع کنم. اما راستش راه اندازی رستوران در شمال شهر تهران یا مرکز با وجود بازگشت سرمایه ای که داره اما از عهده من بر نمی آمد.
به سراغ یکی از دوستانم رفتم که آدم چیزفهم و باسوادی است. گفت اولاً چیزی به نام گران وجود نداره! یعنی چه؟! یعنی اینکه محصولی یا خدماتی یا سرمایه گذاری یا سودده است یا ضرر ده. اگر سودده است و می‌دانی سودش خوب می شود با سر باید رفت سمتش. اما اگر نمی صرفید اصلاً ارزان هم بود از نظر مدیریتی دیوانگی است که به سراغش بروی.
فرض کن می خواهی رستوران باز کنی. چه چیزهایی را باید درنظر بگیریم؟
همه این هزینه ها اگر تقریباً در همه جای ایران کم و بیش ثابت است به جز هزینه اجاره و رهن مکان. با این حال از نظر تفکر استراتژیک اشتباه است که در جایی غیر تهران یا شهرهای بزرگ و حتی جایی غیر از مناطق بالاشهر و گران بخواهیم رستوران و یا کافی شاپ باز کنیم.
چرا؟
بازگشت سرمایه این کار در شهرهای بزرگ و مناطق مرفه بسیار سریعتر است.
حالا من به عنوان یک آدم نابلد چطور باید تجهیزات بخرم؟!
حالا که مسیر مشخص شد باید بریم سراغ کار سخت خرید تجهیزات. بهترین کار اینه که تجهیزات را از تولیدکننده و عمده فروش بخریم. در این راه دلالهای زیادی هستند که تجهیزات را از ارزانترین منابع می‌خرند و به گرانترین شکل می‌فروشند.
من سعی کردم خودم بخشی از تجهیزات را از تولیدکننده تجهیزات آشپزخانه بخرم. شما هم می تونید با سری به اینترنت و سرچ فروش عمده تجهیزات آشپزخانه صنعتی به محصولات خوب و به کیفیتی برسید. بیشتر این تجهیزات هم در ایران تولید می شه. مگر اینکه بخواهید کافی شاپ بزنید که همه را باید خارجی بخرید.
در مورد اجاره مکان نظرم چی بود. در اینجا بود که شم بازایابی من شروع به کار کرد. یک نقاط استراتژیکی در تهران وجود داره که باید برای همان ها بجنگید. مناطق 1 و 3 و بخش هایی از منطقه 2 مهمترین جاهایی است که اگر بتوانید رستوران و کافی شاپی را در آنجا باز کنید یعنی درهای سعادت بر روی شما باز خواهد شد.
به یاد داشته باشید که طبق قاعده پاره تو؛ 70 درصد درآمد از 30 درصد مشتریان به دست می‌آید. یعنی هرچقدر بکوشید که کالاها و خدمات حرفه ای تر و گرانتری بفروشید؛ گرچه مشتریان شما افزایش می یابند اما حاشیه سود شما افزایش می‌یابد.
من خود موفق شدم که مجموعه خودم را در منطقه دو بازکنم و در همان دو ماه اول هم به مرحله سودآوری رسیدم.
البته این به معنای بی فایده بودن دیگر مناطق نیست. هر جایی که مجتمع تجاری بزرگ دیدید، مجموعه غذایی و رستورانی بود، دانشگاه و مراکز فرهنگی بود مکان مناسبی است برای شما. اگر همه اینها را با هم داشت که دیگر معطل چی هستید.
در مورد نیروی انسانی و مخصوصاً سرآشپز دست و دل باز باشید. اما در استخدام او خیلی سختگیری کنید. بهترین نیرو را باید استخدام کنید و بهترین حقوق را به او بدهید. اعتبار رستوران و کسب و کار شما وابسته به نیروی انسانی است.
