بنفشه ها جزو خانواده گیاهان Violaceae هستند. اگرچه بنفشه معمولاً به صورت یک ساله پرورش می یابد ، بنفشه بنفش - بومی جنگل های برگریز - چند ساله است و اغلب در باغ های صخره ای یا مناطق جنگلی استفاده می شود. خانواده Violaceae تبار پیچیده ای دارد و انواع مختلفی را شامل می شود. با این حال ، گیاهان از شرایط مشترک رشد مشترک برخوردارند. اگرچه گیاهان لطیف به نظر می رسند ، بنفشه گیاه مقاومی ست.
بذر بنفشه خاک مرطوب ، زهکشی شده و غنی از مواد آلی را ترجیح می دهد. در زمان کاشت ، خاک را با استفاده از کمپوست ، کود پوسیده ، برگهای خرد شده یا سایر مواد آلی اصلاح کنید تا زهکشی و کیفیت خاک بهبود یابد. بنفشه همچنین از افزودن کود متعادل و آهسته در زمان کاشت بهره مند می شود. روش دیگر این است که گیاهان را با کود محلول در آب به طور منظم در تمام طول فصل رشد کود دهید.
شما میتوانید برای رشد بهتر بذر های بنفشه خود از خاک آماده کاشت مخصوص بذر ها استفاده کنید.
بذر بنفشه با نور خورشید به ویژه در فصل بهار بهترین عملکرد را دارد اما دمای بالای 80 درجه فارنهایت را دوست ندارد. هنگامی که درجه حرارت برای مدت طولانی بیش از 90 درجه باشد ، شکوفا شدن کند می شود و گیاه در نهایت می میرد. یک ترتیب تهیه گلها با نور خورشید صبح و سایه عصر است. یا بنفشه بنفش را زیر درخت برگریز بکارید. در اوایل بهار ، گیاهان در معرض نور خورشید هستند در حالی که درختان برهنه هستند ، اما با گرم شدن هوا ، درختان در برگ کامل هستند تا سایه مورد نیاز بنفشه ها را تأمین کنند
بذر بنفشه به رطوبت نیاز دارد. در خاک خشک ، گیاهان شکوفه دهی را متوقف می کنند و از بین می روند. بین هر آبیاری اجازه دهید قسمت بالای خاک کمی خشک شود ، زیرا خاک بیش از اندازه مرطوب برای گیاهان مناسب نیست. یک لایه پرلیت 2 تا 3 اینچی مانند پوست خرد شده یا کمپوست ریشه ها را خنک و مرطوب نگه می دارد و باعث کاهش دفعات آبیاری می شود. پرلیت همچنین ظاهری مرتب ایجاد می کند و به کنترل علف های هرز کمک می کند.
