ما باید تره را تحسین کنید. آنها فوق العاده مقاوم هستند ، به طور کلی بدون دردسر هستند. اکنون وقت آن است که به فکر کاشتن آنها باشیم ... پس بیایید شروع کنیم!
تره فرنگی سبزیجات بسیار مقاومی است که در اکثر مناطق با خیال راحت در یخبندان و برف می نشیند تا در صورت لزوم برداشته شود. با انتخاب ترکیبی از انواع می توانید دوره برداشت را طولانی کنید. تره فرنگی در اوایل فصل مقاومت کمتری دارد اما برای پاییز آماده خواهد شد ، در حالی که تره اواسط و اواخر فصل ساقه های صافی را برای زمستان و بهار به شما می دهد.
تره فرنگی را در یک مکان آفتابی و باز در خاکی کاملاً حفر شده و مقدار زیادی کود ارگانیک به آن اضافه کنید ، پرورش دهید. زنگ زدگی بیماری قارچ می تواند از تابستان به بعد یک مشکل جزئی باشد و مطمئن شوید که فضای کافی بین گیاهان را برای حرکت خوب هوا باقی می گذارید.
انواع اولیه را می توان از اواخر زمستان تحت پوشش کاشت ، بقیه را از اواسط بهار دنبال کرد. تره فرنگی معمولاً در گلدان یا سینی خاک گلدان کاشته می شود و بعد از اندازه کافی به اندازه کافی در موقعیت نهایی قرار می گیرد.
کاشت بذر تره بسیار آسان است. با الک کردن خاک گلدان در گلدان یا سینی شروع کنید. خاک گلدان را به آرامی لمس کنید و سپس بذر تره را خیلی نازک بکارید تا آنها تقریباً یک اینچ (2-3 سانتی متر) از هم دور شوند. همچنین می توانید در یک سینی دو دانه در هر سلول بکارید. حالا آنها را با لایه نازکی از خاک گلدان بیشتر بپوشانید و آنها را آبیاری کنید. با جوانه زدن بذرها و رشد گیاهچه ها ، خاک گلدان را مرطوب نگه دارید.
بذرهای اولیه را باید در آستانه پنجره داخلی آفتابی یا گلخانه ای قرار داد که گرما باعث رشد سریعتر شود. همانطور که نهال رشد می کند ، در صورت تمایل می توانید آنها را جدا کرده و در گلدان های جداگانه گلدان کنید.
قبل از پیوند تره جوان خود اطمینان حاصل کنید که آنها را با شرایط خارج از منزل در یک تا دو هفته در خارج از منزل سازگار کرده اید. آنها وقتی که شش تا هشت اینچ (15-20 سانتی متر) قد دارند آماده پیوند هستند.
با سوراخهای "سوراخ کردن" (ارتفاع) تقریباً هم ارتفاع ساقه نهال های تره فرنگی در خاک حفر شده شروع کنید. می توانید برای این کار از یک برس مخصوص ساخته شده استفاده کنید ، یا با یک دسته برش خورده از بیل یا چنگال قدیمی شکسته بداهه سازی کنید یا حتی از دسته دسته یک ابزار دستی مانند ماله استفاده کنید. برای هر گیاه یک سوراخ ایجاد کنید. فاصله این سوراخ ها باید در حدود شش اینچ (15 سانتی متر) از یکدیگر باشد ، و یک پا (30 سانتی متر) بین ردیف ها باقی مانده باشد ، یا اگر در فضای بلوک کاشت می کنید ، از هر جهت هفت اینچ (20 سانتی متر) فاصله دارید.
حالا تره فرنگی را با احتیاط از گلدانهایشان بردارید و اگر قبلاً روی آن گلدانی نکرده اید ، ریشه ها را از هم جدا کنید. نهال ها را داخل سوراخ ها قرار دهید. مهم است که ریشه ها دقیقاً به پایین سوراخ برسند ، بنابراین در صورت لزوم ، به آنها کمک کنید - اگر خیلی طولانی هستید ، ممکن است لازم باشد آنها را کوتاه کنید تا در آن قرار بگیرید.
با تره در موقعیت ، سوراخ های لبه را با آب پر کنید و بگذارید تا تخلیه شود. سوراخ ها را پر نکنید. خاک به طور طبیعی با گذشت زمان سقوط می کند و به شما اجازه می دهد تا ساقه ها (ساقه ها) به راحتی متورم شوند.
اگر می خواهید فضا را به حداکثر برسانید می توانید در حالی که منتظر تثبیت آنها هستید برگهای سالاد با رشد سریع را در میان تره تازه کاشته شده خود بکارید. محصولات سالاد ریشه ای کم عمق دارند بنابراین با تره فرنگی های کاشته شده عمیق رقابت نخواهند کرد. تا اواسط تابستان تره فرنگی به تمام فضای موجود برای تشویق سطح نور زیاد و گردش هوا خوب احتیاج دارد.
تره فرنگی که به راحتی مراقبت می شود نیاز به توجه بسیار کمی دارد. گیاهان را در هوای بسیار خشک آبیاری کرده و هفتگی زمین را بین علفهای هرز علفهای هرز و بدون علفهای هرز نگه دارید.
اگر ساقه های سفید و بلند می خواهید ، می توانید تره های خود را دو تا سه هفته قبل از برداشت آنها "بلانک" کنید. به سادگی خاک را به دور ساقه ها بکشید تا نور از بین نرود ، یا لوله های مقوایی را به دور ساقه ها ببندید.
