گوگل در هفته و ماه های اخیر دورانی پر از آپدیت و بروزرسانی های کوچک و بزرگ داشته است. این تغییرات در بسیاری از حوزه های مرتبط با موتور جستجوی گوگل اتفاق افتاده است. یکی از مهمترین این موارد نحوه رتبه بندی صفحات در بخش نتایج است که گوگل همیشه بر روی آن تمرکز ویژه ای داشته. فاکتور تعیین کننده ای که قصد دارم در این ویرگول از آن بنویسم، فاکتور EAT ست که مخفف Expertise-Authoritativeness-Trustworthiness است.
شاید بسیاری از کسانی که در حوزه سئو و بهینه سازی سایت ها برای موتورهای جستجو فعالیت می کنند هم ندانند که همیشه نتایج آنها توسط الگوریتم های گوگل ارزیابی نمی شود. در واقع این افراد که بصورت داوطلبانه در زبان و کشورهای مختلف با گوگل همکاری میکنند، وظیفه تعیین کیفیت محتوایی را دارند که گوگل از آنها می خواهد تا آن را مورد ارزیابی قرار دهند. گوگل با این کار خطای احتمالی و فاصله بین انتخاب های الگوریتم خود و انسان را به حداقل می رساند. برای اینکه این افراد بدانند که در چه چارچوب و فضایی می بایست در خصوص کیفیت یک محتوا نظر دهند، گوگل راهنمایی برای آنها منتشر می کند. این راهنما که از آن به عنوان Quality Raters Guidelines نام برده می شود، هر از گاهی و بنا به تغییرات در روش های رتبه بندی و الگوریتم های گوگل، به روز رسانی می شود که ظاهرا آخرین به روزرسانی آن به ۵ سپتامبر ۲۰۱۹ مربوط می شود.
این افراد قدرت این را ندارند که برای سایتی پنالتی در نظر بگیرند. آنها توان دخالت مستقیم در رنکینگ و رتبه بندی گوگل را نیز ندارند. تنها کاری که آنها انجام میدهند تهیه و ارسال اطلاعات برای مهندسان گوگل است تا آنها با مقایسه این اطلاعات و روش های تحلیل الگوریتم هایشان بتوانند درصد موفقیت کار خود را تعیین نمایند.
بن گومز از بخش جستجوی گوگل در محاصبه با CNBC می گوید: کار این افراد نشان دادن این مهم به ماست که الگوریتم های گوگل می بایست چه کاری انجام دهند.
حالا که متوجه شکل و ساختار عملکرد ارتش 16000 نفری یا ارزیابان کیفیت محتوای گوگل شدیم میتوانیم با جرات و صراحت بگوییم که تمام مواردی که در سند راهنمای این افراد قرار گرفته است، توسط الگوریتمهای گوگل مورد محاسبه قرار می گیرند و یا قرار است در آینده این اتفاق برای آنها بیافتد. بنابراین اهمیت توجه به این سند و مواردی که در آن مطرح شده بسیار زیاد و حائز توجه ویژه است.
در فوریه 2019 سندی از طرف گوگل منتشر شد که مشخص می کرد گوگل چطور با اطلاعات نادرست و اخبار جعلی مبارزه می کند. همینطور به این نکته نیز اشاره شد که چطور نتایج با کیفیت در کنار سایر موارد به نمایش در می آیند. مواردی که می تواند به بحث ما مرتبط باشد را در زیر بررسی می کنیم.
در سندی که گوگل منتشر کرده بود از این واقعیت صحبت شده که اطلاعات حاصل از کار ارزیابان به متخصصین گوگل این امکان را می دهد تا از این اطلاعات برای ساخت الگوریتم ها بهره بگیرند. با در نظر گرفتن این واقعیت، اهمیت کار ارزیابان و مواردی که آنها مورد ارزیابی قرار می دهند بیش از پیش مشخص است و متخصصین سئو و مالکان سایت ها باید توجه بیشتری به این موارد داشته باشند.
اهمیت این جمله در این است که حالا مطمئن هستیم که EAT فاکتور تعیین کننده در رنکینگ است. در این بین گوگل از اصطلاحی تحت عنوان YMYL حرف می زند. این کلمه مخفف عبارت "your money or your life" است. گوگل این عبارت را به دستهای از محتوا اطلاق می کند که بر روی زندگی یا درآمد افراد تاثیر گذار هستند مانند محتوای مرتبط با سلامت و پزشکی. در ادامه این دسته بندی ها را با هم بیشتر بررسی خواهیم کرد، اما هدف از این اشاره کوتاه این است که بگوییم فاکتور EAT برای تعیین کیفیت و رتبه محتوای YMYL، فاکتور اصلی بشمار می رود. این تصمیم، امری طبیعی و درست است. بطور مثال اگر قرار است در مورد موضوعی مرتبط با مسائل پزشکی یا سلامت (مثلا سرطان روده) کسب اطلاع کنیم، فاکتور های تخصص، اعتبار و اعتماد در مورد محتوایی که آن را می خوانیم حرف اول را خواهند زد.
با دانستن اینکه EAT فاکتور تعیین کنندهای در رتبه بندی محتوا است، قصد دارم در این بخش در مورد هر کدام از اجزای آن توضیحات بیشتری بدم.
برای اینکه این موضوع رو بهتر درک کنید حتما، حتما و حتما توصیه میکنم که سند راهنمای ارزیابان گوگل یا همون Quality Raters' Guidelines رو مطالعه کنید. تخصص یک کلمه است اما توضیحش میتونه خیلی طولانی باشد.
در فایل راهنما، مثالهایی وجود داره که برای توضیح مبحث تخصص ازشون استفاده شده.
اینکه این وب سایت کم کیفیت است، به این دلایل، یا وب سایتی با کیفیت در این موضوع است، به این دلایل...
یکی از مواردی که میتواند باعث شود تا کیفیت محتوا پایین در نظر گرفته شود، تخصص نویسنده محتواست که بطور مشخصی ذکر نشده باشه.
پس اولین چیزی که از خواندن این سند دستگیر ما می شود این است که می بایست برای تمامی نویسندگان و تولیدکنندگان محتوا، یک بیوگرافی تهیه کنیم و در سایت قرار دهیم.
شاید اگر سایت شما برندی است که در سطح کشور و منطقه شناخته شده باشد نیازی به این کار نداشته باشید. اما برای سایر سایت ها، این امری ضروری است که برای نویسنده مقالات خود بیوگرافی تهیه کنند و در صفحه مربوط به او به نمایش درآورند. اینکه چه کسی این پست را نوشته و چطور برای نوشتن این پست انتخاب شده از این پس برای گوگل مهم خواهد بود همانطور که برای کاربر نیز مهم است.
مثالی دیگر در سند راهنما: مطلبی را تصور کنید که در مورد سرماخوردگی است و هیچ دلیل و مدرکی در دست نیست که نویسنده آن تخصص پزشکی دارد. پس خواننده نمی تواند به این دست از مطالب توجهی نماید و آن را جایگزین توصیه پزشک متخصص کند. گوگل هم که بدنبال رضایت کاربران خود است، از این پس چنین رفتاری از خود نشان خواهد داد.
همینطور در مورد محتوای مربوط به مباحث مالی و حقوقی نیز چنین نیازی وجود داره. این دسته بندی ها نیز جزو مواردی هستند که گوگل به آنها YMYL می گوید. مواردیکه روی زندگی و یا پول و دارایی ما تاثیر میگذارند.
اگر برای هر کدام ما یا اطرافیانمان خدایی ناکرده، تشخیص بیماری سخت و صعب العلاجی داده شود ممکن است یکی از اولین اقدامات ما مراجعه به گوگل و جستجو بمنظور یافتن راه های درمانی موفق و افراد شفا گرفته از آن بیماری باشد. در چنین شرایطی شما کدام را ترجیح می دهید:
برای حل این دست از مشکلات بهتر است تا محتوای خود را به تایید متخصصین آن حوزه برسانید. بطور مثال همیشه پزشکان با خواندن راحت ترند تا نوشتن. بنابراین اینکه از آن ها خواسته شود تا مسئولیت نوشتن تمامی محتوا را بر عهده داشته باشند شاید امکان پذیر نباشد. زیرا پزشکان مانند هر متخصص دیگری در حوزه ها و دسته بندی های YMYL زمان کافی برای این دست کارها را نخواهند داشت.
اما کاری که میتوانید در این مورد انجام دهید، این است که از آنها بخواهید تا موارد نوشته شده توسط تیم تولید محتوایتان را چک و تایید کنند و شما نیز در مطلبتان از آن پزشک یا متخصص به عنوان کسی که آن را تایید و تصدیق نموده، نام ببرید. تجربیات موفقی از این مدل همکاری موجود است. این امر برای سایت هایی که محتوای آنها جزو مواردی است که گوگل به آنها YMYL می گوید، ضروریست. این موردی نیست که آن را سر سری بگیریم و ساده از کنار آن بگذریم. اینکه نویسنده یا تاییدکننده محتوا فردی با زمینه تخصصی مرتبط باشد، دلیل بسیار محکمی برای گوگل است تا رتبه مناسبی به محتوای شما بدهد.
اعتبار در فاکتور EAT، رکن بسیار بسیار اساسی و شاید مهمترین بخش این مدل اعتبارسنجی است. اینکه آیا نویسنده این مطلب به عنوان یک حرفه ای و خبره در زمینه کاری خودش شناخته میشه یا خیر؟
اینکه شما (نویسنده) در فضای مجازی بعنوان یک متخصص شناخته بشید امری مهم و حیاتی هست و باید روی آن سرمایه گذاری خوبی انجام بشه.
این فرآیند، چیزی شبیه به لینک سازی به نظر می آید. اینکه از سایت های صاحب اعتبار لینکهایی دریافت کنیم. راهنمای گوگل هم به این اشاره کرده که Page Rank و Authority یا اعتبار مفایهم نزدیک به هم و مرتبطی هستند.
به نظر می آید که گوگل اعتبار رو از سایتی که فاکتورهای لازم EAT رو نداره (در مورد محتوای YMYL) به سایت دیگر منتقل نمیکنه.
گوگل با داشتن بانک اطلاعاتی جامعی از بکلینک های هر سایت، میتونه لینک های اسپم رو شناسایی کنه و اونها رو در نظر نگیره چون میدونه که از منابعی میان که EAT لازم رو ندارند.
یکی از مواردیکه از ارزیابان گوگل خواسته میشه تا در مورد سایت ها در نظر بگیرند، توصیه و پیشنهاد آن سایت توسط متخصصین اون حوزه است. اینکه متخصصین و خبرگان اون حوزه، چه نظری در مورد سایت، نویسنده مطالب و برند آن دارند. این خیلی مهمه که سایتی بتونه تایید و تصدیق خبرگان و حرفه ای های حوزه خودش رو بگیره.
چالش: به این سوال پاسخ بدین که آخرین لینک هایی که برای سایتتون گرفتید از کجا بودند. از فعالین، متخصصین و برندهای معتبر در صنعت و حوزه خودتون بودند یا لینک هایی بودند که خودتون اونها رو ساختید؟
در گذشته هر لینکی می ساختیم، بسرعت روی رتبه و جایگاه سایت تاثیر میگذاشت اما امروز لینک هایی که گوگل قصد داره اونها رو بشماره، لینک هایی هستند که واقعا طبیعی و توسط سایت ها و افراد مرتبط در آن حوزه به مخاطبین توصیه و پیشنهاد شده اند. لینک هایی که کسب و کار، محتوا و نویسنده محتوای شما رو به دیگران معرفی کنه.
با این تفاسیر باید به این فکر کرد که لینک سازی باید به چه طریقی انجام بشه که در چشم گوگل طبیعی و با ارزش جلوه کنه.
آخرین ضلع مثلث EAT که معمولا توسط خیلی ها نادیده گرفته میشه موضوع قابل اعتماد بودنه. اونها معمولا به خودشون میگن که گوگل چطور میتونه قابل اعتماد بودن یه سایت رو اندازه بگیره؟
خوب بهتره بدونیم که گوگل هم روش هایی برای فهمیدن این موضوع داره.
مواد لازم :
شهرتی که از طریق نوشتن review ها به دست میاد + پست هایی که در بلاگ ها نوشته میشن + بقیه محتوای موجود در فضای مجازی
اما گوگل، پترن و الگوهایی داره که با اونها میتونه در مورد یه برند، یه شخص یا یه وب سایت اطلاعاتی جمعاوری کنه. همونطور که گفتم گوگل این اطلاعات رو با استفاده از review ها، پست های بلاگ ها و سایر محتویات فضای مجازی گردآوری میکنه. این الگوها قابلیت تشخیص مثبت یا منفی بودن پستهای بلاگها و سایر موارد رو دارند.
در واقع اینکه برند دارای شهرت منفی در فضای مجازی باشه میتونه مخرب باشه. گوگل به دنبال این میگرده که کسی گفته باشه مثلا "من در گرفتن سرویس از این شرکت وا قعا ناراضی بودم" یا "شرایط و خدمات پس از فروش این کالا واقعا بد بود".
مورد مهم دیگه که در راهنمای گوگل دقیقا ذکر شده اینکه اطلاعات تماس با مدیران سایت یا سایر بخش ها با شفافیت در سایت قرار گرفته باشه.
اگر فروشگاه آنلاین هستین، قوانین بازپسگیری و ضمانت های فروش خودتون رو به شفافیت ذکر کنید، طوریکه پیدا کردنشون برای کاربر کار ساده ای باشه.
اینکه از منابع علمی در مقالاتتون نام ببرید. اگر سایتی در حوزه سلامت دارید این خیلی مهمه که این موضوع رو در مقالاتتون قید کنید.
مورد دیگه موضوع تبلیغات در سایت هاست. شاید این مورد الان توسط الگوریتم های گوگل ارزیابی نشه اما قطعا در آینده نکته تعیین کننده ای خواهد بود. اگر شما در سایتتون تبلیغاتی دارین، اونها نباید باعث گمراهی خوانندگان شما بشن، یعنی مرز بین محتوا و تبلیغات مشخص باشه. نکته دوم اینکه تبلیغات مانع مطالعه خوانندگان نباشند. یعنی محتوای سایت از نظر UX به خوبی در اختیار کاربران قرار بگیره.
بعنوان آخرین نکته میخوام بگم که اگر سایت شما روی یکی از این موارد دارای مشکل باشه، و ارزیابان گوگل اون رو ببینند، به این معنی نیست که پنالتی دریافت می کنید، در واقع این افراد مواردیکه گفتم رو بررسی میکنن تا به گوگل بگند که الگوریتمش چقدر نیاز به تغییرات داره چون شاید سایتی هیچکدوم از این فاکتورها رو نداشته باشه اما رتبه های خوبی روی کلمات داشته باشه.
امیدوارم این مطلب به شما کمک کنه تا بهتر بتونین برای آینده برنامه ریزی کنید و اگر دچار افت ترافیک جدی شدید دلایل احتمالیش رو بدونید.