سلام دوستان، همانطور که می دانید کشور ایران بشدت ناکارامد است، اگر واقع بینانه نگاه کنید هیچ شاخصه مثبتی پایداری در امور علمی فرهنگی اقتصادی کلان کشور نمی بینید! همه داستان ها و رشد ها غیر واقع بینانه و نمایش پروپاگاندا حکومت است. چرا واقعا؟ چرا اگر کسی واقع بینانه نگاه کند حکومت رشدی ندارد! سوای درگیری سیاست های خارجی، ما در داخل مشکل داریم! مگر می شود یک سیستم اینقدر ناکارامد باشد؟ درست است ناکارمدی پایدار حکومت ایران تصادفی نیست، هر انسان سالمی تلاش منصفانه کند به عقل و تدبیر ساده به درصدی از رشد پایدار می رسد. علت کجاست؟؟
مدیریت مسایل کلان شبیه خرد نیست ولی اگر از اهل دانش بپرسند راه ها واضح است؟ بنظر شما حاکمان ایران از اهل دانش مسائل را نمی پرسند؟ مسایل کلان یک جنبه ساده دارد می توان با تحلیل جلوی آزمون و خطا را راحت گرفت، سیره ی آزمون خطا در مسائل کلان یک جامعه اصلا قابل قبول نیست؟ چرا حکومت مردان ما آگاه نیستند؟؟
تحقق دو چیز از لحاظ علمی سخت است
۲. عدم توسعه و ناکارامدی سیستماتیک
یک نظر به تجربه خودتان از روند جامعه و حکومت ایران کنید می بینید ناکارامدی بصورت طبیعی نیست یعنی یک حکومت بصورت طبیعی پیش برود ناکارامدی هاش ناشی از وسع کم بعد تلاش منصفانه اوستو برای همه قابل قبول است مانند حالتی که شما می بینید فرد تلاش منصفانه در حد توانش کرده و شما فارق نتیجه او را طبیعی می بینید و منصفانه قضاوت می کنید.
حالا اگر توجه کنید ناکارامدی حکومت ایران طبیعی نیست گویا می توانسته از قصد انجام نداده؟!!! کسی که وسعش به ساختن چیزی نمی رسد توان خراب کردنش را ندارد.
چگونه می شود حکومت توان خراب و تباه سازی دارد ولی ساختن خیر؟ این همان چیزی است که سبب عصابنیت مردم در همه سالها شده است. مانند استخوانی در گلو در برابر نمایش پروپاگاندا حکومت.
فرضیه مطلوب برای ریشه یابی این پدیده چیزی هست که کسی نمی بیند
"خیانت بخشی از نخبگان و اهل دانش"
عمده سیاست مداران و حاکمان فاقد دانش و عقل تحلیل کلان کشور هستند، به این صورت اگر یک روز تصادفا با با دولت مردی مانند رئیس مجلس دیدار کردی و مسایل مختلف را بحث و سپس متوجه شدی اصلا
صورت مساله نمی فهمد
