تغییرات آب و هوایی یکی از مهم ترین موضوعات و دغدغه های کسایی هست که میخوان مهاجرت کنن.من هم از این قاعده مستثنی نبودم و قبل از ورود به کانادا خیلی از هوای منفی ۳۰ تا ۴۰ درجه میترسیدم. اما بعد از اینکه دو تا زمستون رو تجربه کردم متوجه شدم که شرایط اونقدر ها که از بیرون به نظر میرسه بد نیست و با امکانات و سبک زندگی که اینجا وجود داره میشه این مسئله رو حل کرد.
کاپشن های منفی دمای مورد نظر!
تو خط مقدم مبارزه با سرما، کاپشن فرمانده است و یکی از مهم ترین ابزارهایی که اینجا میشه باهاش زنده موند. من یک کاپشن برای دمای تا منفی ۲۰ و یک کاپشن برای دمای تا منفی ۴۰ به ترتیب ۱۵۰ دلار و ۲۵۰ دلار کانادا خریدم. کاپشنی ک خریدم برند نبود و با هدف اینکه سال بعد عوض کنم خریدم اما تا الان خیلی خوب دووم آوردن و خیلی راحت میشه برای سال بعد هم استفاده کرد. کاپشن ها از حدود ۱۵۰ دلار شروع میشه و تا ۱۰۰۰-۱۵۰۰۰ دلار هم میره. تفاوتشون هم طبیعتا تو کیفیت ساخت و برندشونه.
زیرزمین!
یکی از موارد جالب دیگه که کمک میکنه به سرما غلبه کنیم، وجود زیر زمین ها و راه های ارتباطی متعدد هست که باعث میشه کمتر از سطح زمین استفاده کنیم و در مواقع بحرانی منفی ۳۰ و ۴۰ درجه کمتر در معرض باد و سوز شدید باشیم. برای مثال ایستگاه مترو دانشگاه من از زیر زمین به همه ی ساختمون های دانشگاه من راه داره و اگر از مترو استفاده کنم احتیاجی نیست که از مترو بیرون بیام.
لباس زیر!
اگر با بند و بساطی که برای راه رفتن تو خیابون استفاده میکنی بخوای وارد ساختمون ها و … شی، آب پز میشی. چون همه ساختمون ها رو دمای ۲۴ درجه تنظیم هستن و برای همین باید فکری به حال لباس های زیر کاپشن کرد. ساده ترین راه برای من اینه که یک پیرهن ساده میپوشم و فقط از کاپشن به عنوان وسیله گرمایی استفاده میکنم این کمک میکنه که بتونم زمانی که در محیط های سربسته هستم کاپشون رو در بیارم. اما زمان هایی وجود داره که برای محافظت پاها در مقابل سرما، لازمه که دو عدد شلوار بپوشم. معمولا در ماه های سرد سال،به قیمت ماهی پنج دلار از دانشگاه کمد اجاره می کنم و وسایل و کاپشن و شلوار زیر رو میزارم توی کمد و به کارهام توی دانشگاه میرسم تا زمان برگشت.
کتابخونه و باشگاه!
یکی از دغدغه ها در فصل زمستون، این بود که برای درس خوندن تو کتابخونه و باشگاه رفتن و … چجوری برم و بیام و آیا باید بیخیال ورزش بشم؟ که خبر خوب برای من این بود که دانشگاه خودش باشگاه داشت و مثل بقیه جاهای دانشگاه از زیر زمین به همه جا وصل بود. برای همین اگر صبح برم دانشگاه، میتونم از زیر زمین هم غذا بخورم، هم به کلاسام برسم و هم باشگاه برم. در نهایت هم وقتی در آخر روز کارم تموم شد با مترو یا پیاده به سمت خونه برم!
پیاده روی!
ممکنه این سوال براتون پیش بیاد که آیا واقعا نمیشه در زمستون در سطح زمین راه رفت؟ که جوابتون اینه که بعد از ۱ یا ۲ ماه تحمل کردن سرما، بدنتون به دمای بیرون عات میکنه و خیلی با دمای منفی اذیت نمیشید. خود من الان تو دمای -۳ یا -۴ درجه میتونم کاپشنم رو باز بزارم و کلاه هم نذارم چون از نظر من هوا گرمه.
برای جمع بندی اینو بهتون بگم که سرمای کانادا در ظاهر سخت و نفس گیره اما به مرور زمان همه چی براتون عادی میشه.
اگر نوشته من رو دوست داشتید و براتون مفید بود لایک کنید تا تعداد بیشتری از ویرگولی ها ببینن.
