همونطور که میدونین پس از آنکه بانک مرکزی ایران، فعالیت درگاه های واسط رو به عنوان فعالیتی نوین در حوزه خدمات پرداخت به منظور ایجاد دسترسی ساده تر برای اتصال پذیرندگان بدون نماد به شبکه الکترونیک پرداخت کشور رو به رسمیت شناخت عنوان "پرداخت یار" هم سر زبان ها افتاد.
با این کار و ایجاد چارچوب برای پرداخت یاری حداقل 1 ریسک رو برای بازیگران اصلی این پروژه یعنی پرداخت یار، پذیرنده پرداخت یار و شرکت شاپرک برطرف کرد.
1- مشکل پرداخت یارها با اداره مالیات سر اینکه فقط درصد کمی از وجوهات واریزی به حسابشون جزو درآمدهاشون هست.
2- پذیرنده های پرداخت یار دیگه ترسی از اینکه نکنه این شرکت جمع کنه و پولهای منو به من نده رو ندارن.
3- شرکت شاپرک دیگه حالا اطلاعات تک تک پذیرنده های پرداخت یار رو داره و میتونه اونها رو رصد کنه.
هرچند هنوز هم هستن پرداخت یارهایی که بر خلاف بند 13 ماده 7 مستند "الزامات، ضوابط و فرایند اجرایی فعالیت پرداخت یاران و پذیرندگان پشتیبانی شده در نظام پرداخت کشور-ویرایش 3" که نباید پذیرنده پرداخت یار عملیات پرداخت یاری انجام بده، دارند پذیرنده های خودشون رو از طریق یک پذیرنده که اون هم خودشون هستن مخفی میکنن و ریسک شماره 2 رو مجدد ایجاد میکنن.
بریم سر بحث اصلی خودمون
با توجه به سابقه کاریم در صنعت پرداخت و درگیری مستقیم من در پروژه پرداخت یاری در شرکت به پرداخت ملت از نوشتن 13 صفحه قرارداد پرداخت یاری و پوشش دادن به همه ریسک های پرداخت یاری در قرارداد بگیر تا مذاکره با پرداخت یارها، بازاریابی و جذب اونها و جلسات مختلف با واحد حقوقی و فنی و عملیات شرکت جهت ایجاد زیرسیستم های مورد نیاز پروژه پرداخت یاری، میتونم بگم که پرداخت یارها در صورتی که برنامه منسجمی داشته باشن و در ادامه بتونن از پس قوانین سخت گیرانه ای که در ادامه مسیر قراره جلوشون گذاشته بشه بر بیان که خیلیاشون در ادامه مثل برگ پاییزی که از درخت میریزه ریزش خواهند داشت، بنا بر دلایل زیر میتونن بازار PSP ها رو تهدید کنن و خدمات و سرویس های بهتری رو به پذیرندگان خودشون ارائه بدن، تا جایی که حتی میتونن پذیرنده هایی رو که نماد دارن رو هم جزو مشتریان خودشون کنن.
1- شرکت های پرداخت یار بسیار Agile هستن و چون تقریبا اونهایی که میدونن قرار چیکار کنن انگیزه بسیار خوبی هم دارن سریعا نیاز بیزینس ها رو شناسایی میکنن و اونها رو پوشش میدن در حالی که چنین چیزی در PSP ها مطلقا وجود نداره
2- پرداخت یارها میتونن به سرویس هایی دسترسی داشته باشن که PSP ها نمیتون اونها رو داشته باشن نظیر سرویس های مربوط به Open Banking و این یعنی دادن سرویس به پذیرنده هایی که نماد دارن و اینجوری میتونن اونها رو از سمت PSP ها به سمت خودشون جذب کنن
3- در حال حاضر برای اینکه بتونی تراکنش های یک بیزینس رو سمت خودت جذب کنی باید مشکل اون بیزینس رو به نحوی حل کنی تا در نهایت بتونی به تراکنش های اون بیزینس به نحوه موثری دست پیدا کنی که استارتاپ ها خیلی خوب در این زمینه میتونن فعالیت کنن اما PSP ها به خاطر ساختار لَختی که دارن و یا نبود دپارتمانی مثل R&D از این موضوع غافل میشن، هستن شرکت های PSP که واحد R&D داشتن اما هیچ خروجی که قابلیت اجرایی داشته باشه ازشون نیومده بیرون.
4- استارتاپ ها میتونن تراکنش هایی رو برای PSP به ارمغان بیارن که یا PSP قبلا اصلا چنین تراکنش هایی رو نداشته و یا اگر داشته به نحوه موثری نبوده مثل تراکنش هایی مالی که در مجتمع های مسکونی هست و یا میتونن تراکنش ها رو با هزینه کمتری برای PSP جمع آوری کنن مثل فین تک هایی که در فودکورت ها فعالیت میکنن و همین باعث میشه که قدرت چانه زنی پرداخت یارها در مقابل PSP ها بره بالا و صراحتا در جلسات در خصوص کارمزدهای شاپرکی سهم خواهی کنن.
5- پرداخت یارها میتونن برای سرویس های اصلی PSP ها مثل IPG و POS با ایجاد سرویس های واسط ارزش افزوده ای رو ایجاد کنن و این سرویس ها رو برای پذیرنده ها جذاب تر کنن که اگر بخوام مثبت صحبت کنم باید بگم که افراد شاغل در PSP ها بابت مشغله کاری زیادی که دارن هرگز سمت تولید چنین سرویس های ارزش افزوده ای نمیرن، اساسا باید در واحد R&D این موضوع اتفاق بیفته که PSP ها چنین واحدی ندارن و اگر هم دارند در بند 3 قبلا بهش پرداختم.
6- پرداخت یارها درک درستی از CRM دارن و میتونن خیلی بهتر در این زمینه فعالیت کنن این در حالی هست که در PSP ها پس از گذشت بیش از 14 15سال فعالیت موثر هنوز هیچ اتفاقی که بشه اون رو به CRM نسبت داد نمی افته.
7- پرداخت یارهای خوب معنی دقیق بیگ دیتایی رو که دارن میدونن و از این دیتاها به نحو مطلوبی استفاده میکنن تا پذیرنده های خودشونو تشویق به افزایش تراکنش کنن اما PSP ها از این موضوع غافل هستن و هیچ کاری در این زمینه در PSP ها نشده در حالی که منبع عظیمی از Big Data هستن که حداقل برای خودشون کاملا دست یافتنی هست.
8- اساسا مشتری برای اینکه بمونه باید "پرستاری" بشه، دیگه هممون میدونیم که که هزینه نگهداری یک مشتری به مراتب پایین تر از هزینه جذب یک مشتری جدید هست و پرداخت یارها به دلیل اینکه سخت مشتری های خودشونو به دست میارن این قضیه رو بهتر درک میکنن اما PSP ها چنین دیدگاهی نسبت به مشتری هاشون ندارن و بارها دیدم که در شرکت PSP گفته شده "ما گرید فلان هستیم" یا "ما فقط به فلان دسته از مشتری ها سرویس میدیم" و حرف هایی از این دست که نشون میده دیدگاه بالا به پایین دارن، یادم میاد در یک شرکت PSP که کار میکردم واحد نگهداشت مشتری داشتن که من به شخصه به جز پروندن مشتری هیچ چیز دیگه ای از این واحد ندیدم چرا که بود یا نبود اون مشتری تاثیری در میزان درآمد اون کارمند نداره.
امیدوارم مطالب کاربردی رو مطرح کرده باشم. در صورتی که مطلب را دوست داشتید آن را ❤️ کنید یا نظرتان را از طریق کامنت برای من بنویسید.
