بر او چه گذشت؟ بر امپراطور، بر آدریانو؟ .
با قد بلند و ماهیچه های برتافته، سرعت فراوان، اعتماد به نفس بی حصر و ضربه های مهلکش همه را به بند می کشید. با پیراهن اینتر شده بود مهاجم گریزپای سری آ. ایتالیایی ها او را امپراطور می خواندند.
ولی سال ۲۰۰۴ تلفن امپراطور زنگ خورد و از همان لحظه همه چیز وارونه شد " پدرت مرده"... می گفتند زد زیر گریه و گویی قطاری از رویش رد شده و له اش کرده. .
وقتی با هفت گل بهترین گلزن کوپا دو هزار و چهار شد کارلوس آلبرتو پریرا ادعا کرد در سه جام جهانیمرد اول خط حمله برزیل خواهد بود. ولی امپراطور افسرده بود، دل داده بود به میهمانی های شبانه. بعدها اعتراف کرد آن قدر می نوشیده تا بیهوش شود. پدر تنها کسی بود که مهارش می کرد و پدر رفته بود.
قرار بود در جام جهانی ۲۰۰۶ کنار کاکا، رونالدینیو و رونالدو مربع جادویی بسازد، ولی فقط دروازه استرالیا و غنا را باز کرد و برابر فرانسه شبحی بیش بود. کمی بعد نامش با دار و دسته های خلافکار گره خورد و تصویری که تفنگی را بالا برده دست به دست گشت. طی سه سال بعد برای اینتر، سائو پولو، فلامنگو، رم و کورینتیانس به میدان رفت. کم فروغ و بی روح. پف کرده و فربه... زندگی کنونی اش در برزیل نشانی از جلال امپراطوران ندارد. .
برای توصیف جوانی برباد رفته اش همین کافی که ۷۷ گل طی ۱۸۰ بازی سری آ زد که فقط ده تایش پس از ۲۴ سالگی اش به ثمر رسیده بودند. اعتراف می کرد "هرگز به کسی آزار نرسانده ام، به هیچ کس جز خودم".
این پست ابتدا در اکانت اینستاگرام hamid.reza.sadr@ منتشر شده
