به نظر می رسید گذر از سد رئال زمینه ساز قهرمانی سیتی در اروپا شده. ولی آنها در فصلی که قرار بود با سه گانه پایان یابد به بالا بردن جام اتحادیه قناعت کرده اند. سقوط 3-1 در لیگ قهرمانان برابر تیمی رقم خورد که بدترین رتبه اش را در لیگ فرانسه طی بیست و سه سال اخیر بدست آورده (هفتم) و پنج ماهی بوده به میدان نرفته. در حقیقت کیفیت شکست بود که پپ را زیر سئوال برد و نه فقط خود شکست.
ترکیب سیتی غریب بود. پپ به صورت غیر منتظره ای سیستم چهار سه سه آشنایش را به سه پنج دوتغییر داده بود. لاپورته، گارسیا و فرناندینیو سه مدافع بودند و گوندوگان و رودری هم رویکرد دفاعی داشتند. پپ در پایان بازی گفت نمی خواسته مردانش در موقعیت دو به دو برابر دپای و اکامبی که سریع هستند قرار بگیرند.
نیمه نخست که سپری شد نشانی از خلاقیت متداول سیتی نیامد و می پرسیدیم چر داوید سیلوا، برناردو سیلوا و ریاض مارز سه بازی‌ساز بزرگ و حتی فیل فادن روی نیمکت نشسته اند؟ پارسال هم که سیتی مغلوب تاتنهام شد قرار گرفتن گوندوگان جای دی بروین در ترکیب جدل ساز شده بود.
ورود مارز در دقیقه 55 جای فرناندینیو و جابجایی دی بروین سیستم را به 3-3-4 بازگرداند و سیتی گل تساوی بخش را زد. ولی پپ که تردید در او موج می زد دومین تعویضش را در دقیقه 84 انجام داد، برخلاف رودی گارسیا روی نیمکت لیون که دقیقه 75 دو تعویض انجام داد شامل ورود دمبله که دو گل زد.
استرلینگ در این فصل 31 گل زده بود ولی از راه نرسیدن گل 32 نقطه عطف نبرد را رقم زد. رحیم زمانی که سیتی 1-2 عقب بود توپ را در آستانه دروازه به بیرون کوبید و پنجاه و دو ثانیه بعد دروازه ادرسون طی آن ضد حمله طوفانی باز شد و همه رویاها بر باد رفتند.
پپ تاکنون با سیتی دو قهرمانی لیگ و چهار جام داخلی بدست آورده، ولی قهرمانی اروپا که در مونیخ هم کسب نشد دور از دسترس تر به نظر می رسد. او وارد چهارمین فصلش در سیتی شده و می دانیم تاکنون پنج فصل را در تیمی سپری نکرده.
این پست ابتدا در اکانت اینستاگرام hamid.reza.sadr@ منتشر شده است.
