یک: شمال لندن به رنگ سرخ درآمده بود و هیچ کس زیر سقف آن استادیوم پر زرق و برق نمی خندید، هیچ کس جز آلمانی های میهمان. شکست هفت دو تاتنهام از بایرن تاریخ را ورق زده بود. صاحبخانه طی حیاتش هرگز در خانه هفت گل دریافت نکرده و هیچ تیم انگلیسی در اروپا چنین شکست خفت باری را در زمینش نپذیرفته بود.
دو: مردان پوچتینو طی نیم ساعت اول بایرن را به بند کشیدند. سریع بودند و زهرآگین، ولی سپس نزول کردند تا بازی های هفته های اخیر تاتنهام را دوره کنیم. شکست از لستر را، تساوی با المپیاکوس در لیگ قهرمانان را، همین طور سقوط مقابل کولچستر کوچولو در جام اتحادیه را. .
سه: بایرن بی ترحم با سیستم چهار دو سه یک، ترکیب چهار سه یک دو پوچتینو را خلع سلاح کرد. به نظر می رسید تعداد مونیخی ها در میانه میدان پرشمار تر از سپیدپوشان شده اند. لواندوفسکی به سنت همیشگی اش گل زد و سرژ نبری که چهار سال را در آرسنال سپری کرده بود چهار بار دروازه لوریس به شدت نزول کرده را گشود. همان بازیکنی که تونی پولیس مربی وست بروم در باره اش گفته بود چیزی از او ندیده تا نگه اش دارد.
چهار: بایرن نشان داد می توان با از دست دادن دو بازیکن بزرگ - روبن و ریبری - بلافاصله تبمی نو برپا کرد. در حالی که خنده های از ته دل پوچتینو با راهیابی به فینال لیگ قهرمانان در دور دست ها به نظر می رسید.
پنج: ویلاش بواش پس از شکست پنج صفر در وایت هارت لین برابر لیورپول در تاتنهام دوام نیاورد و تیم شروود پس از شکست پنج یک مقابل منچستر سیتی در لندن کمر راست نکرد. پوچتینو جایگاه بالاتری دارد ولی خوب می داند بازی شنبه بعد از ظهر برابر برایتون ناگهان بدل به نبرد بزرگی شده. می داند طرفداران برایتون در صورت جلو افتادن تیم شان چه سرودی سر خواهند داد: "فردا که برسد اخراج شده ای".
این پست ابتدا در اکانت اینستاگرام hamid.reza.sadr@ منتشر شده است.
