تشخیص تفاوت میان برندینگ و روابط عمومی، برای فردی که در یک کسب‌وکار خرد فعالیت می‌کند، کمی دشوار است؛ چرا که در چنین کسب‌وکاری، مقیاس‌های مرتبط با هر عنوان، به اندازه‌ای کوچک هستند که ممکن است در برخی مفاهیم، از برنامه‌ریزی گرفته تا اجرا، ابعاد بسیار مشترکی وجود داشته باشد. اما نکته مهم این است که هم روابط عمومی و هم برندینگ، هر دو به منظور تحقق اهداف تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرند. علاوه بر این موضوع، هر دو مبحث دارای زیرساخت‌های مشترکی هستند. از جمله این زیرساخت‌های مشترک می‌توان به تحقیق و بررسی، روانشناسی، ارتباطات و ابزارهای مشابهی مانند رسانه‌های اجتماعی (فضای مجازی) و رسانه‌های سنتی (روزنامه‌ها، نشریات و خبرگزاری‌ها) اشاره کرد. با وجود همه این صحبت‌ها، برای رهبران کسب‌وکارها مهم است که از ویژگی‌ها، نقاط قوت و همچنین محدودیت‌های هر رشته استفاده کنند تا از اتلاف وقت، هزینه و منابع جلوگیری کنند. این سبب می‌شود که تفاوت‌ها و البته نقاط ارتباطی روابط عمومی و برندینگ، بیش از پیش شناخته شود.
اهداف
درک تفاوت‌های روابط عمومی و برندینگ، با گره‌گشایی از اهداف نهایی هر دو مفهوم آغاز می‌شود. به طور خلاصه، روابط عمومی در حوزه مدیریت روابط کاربرد دارد اما برندینگ با ایجاد یک هویت برای کسب‌وکار درگیر است. بر اساس تعریف انجمن روابط عمومی امریکا، «روابط عمومی به یک سازمان و ذی‌نفعان آن کمک می‌کند تا متقابلاً با یکدیگر سازگار شوند و در مسیر نفع یکدیگر حرکت کنند.» به بیان ساده‌تر، سازمان‌ها از روابط عمومی برای مدیریت روابط با ذی‌نفعان شامل سهامداران، کارمندان، رسانه‌ها، مقامات دولتی و سرمایه‌گذاران استفاده می‌کنند. از طرف دیگر، برندینگ برای ایجاد هویت یک سازمان یا محصول طراحی و تعریف شده است. بر اساس تعریف کارشناسان بلومبرگ، هویت یک سازمان یا محصول (برندینگ) از طریق ایجاد شخصیت، وعده‌ها و سبک فعالیت ـ و در پاره‌ای مواقع، هر سه مورد ـ ساخته می‌شود.
زمان اجرا
اینکه چه زمانی از روابط عمومی و برندینگ استفاده کنیم، تفاوت اساسی میان تعریف این دو موضوع را دربرمی‌گیرد. لازم است برنامه‌ریزی برای توسعه برندینگ قبل از اجرای برنامه‌های پیش‌بینی شده برای روابط عمومی، تبلیغات، بازاریابی و سایر فعالیت‌های مرتبط با ارتباطات در سازمان انجام شود. بدون هدفگذاری مشخص درباره هویت شرکت یا محصول، تلاش‌های ارتباطی، پراکنده، بی‌اثر و اتلاف پول خواهد بود. پس، ابتدا برای برندینگ برنامه‌ریزی کنید و سپس توسعه برندینگ را با استفاده از ابزارهای ارتباطی به اجرا درآورید.
کارکرد
روابط عمومی و برندینگ، زیرمجموعه‌های مختلف و متفاوتی دارند. روابط کارمندان، دولت، رسانه‌ها، سرمایه‌گذاران، مخاطبان و سهامداران زیر چتر روابط عمومی قرار می‌گیرد. در مقابل، زیرحوزه‌های برندینگ، شامل برندینگ شخصی، عمومی و خانوادگی، به‌هم‌پیوستگی برندها و الزامات بصری، مجموعه کاملی از برندینگ را دربر می‌گیرند.
مدیریت شهرت
در حالی که هم برندینگ و هم روابط عمومی با اعتبار یک سازمان ارتباط نزدیکی دارند، روابط عمومی می‌تواند در مواقع بحرانی به یک کسب‌وکار کوچک کمک کند تا از برند خود دفاع کند. ارتباطات در زمان بحران (یا روابط عمومی بحران) یکی از زیرمجموعه‌های روابط عمومی است که برای تحقیق، پیش‌بینی و مبارزه با شرایطی که جریان عادی کسب و کار را مختلف می‌کند، به کار می‌رود. یکی از اصلی‌ترین راهکارهای این حوزه، مدیریت شایعات است که هم در ایران و هم در سایر کشورهای جهان، از آن استفاده می‌شود. ترکیب اجرای فعالیت‌های مرتبط با روابط عمومی در یک فرایند مدیریت شایعه، به خوبی برندها را از بحران خارج می‌کند.
