درباره عمل پروتز سینه بیشتر بدانید

بررسی اجمالی

عمل پروتز سینه یا ایمپلنت سینه یک عمل جراحی برای افزایش اندازه سینه است. این شامل قرار دادن ایمپلنت در زیر بافت یا ماهیچه های قفسه سینه می‌باشد.

برای برخی از زنان، بزرگ کردن سینه راهی برای احساس اعتمادبه نفس بیشتر است. برای دیگران، این بخشی از بازسازی سینه برای شرایط مختلف است.

اگر قصد بزرگ کردن سینه را دارید، با یک جراح پلاستیک صحبت کنید. قبل از انجام عمل مطمئن شوید که از خطرات احتمالی، عوارض و مراقبت‌‎های بعدی درک کاملی دارید.

چرا عمل پروتز سینه

بزرگ کردن سینه ممکن است به شما در موارد زیر کمک کند:

• اگر فکر می‌کنید سینه‌هایتان کوچک‌ است یا یکی کوچک‌تر از دیگری است. این موضوع می‌تواند بر نحوه لباس پوشیدن یا نوع سوتین مورد نیاز برای کمک به عدم تقارن تأثیر بگذارد. با عمل پروتز سینه می‌توانید ظاهر خود را بهبود بخشید.
• اگر پس از بارداری یا کاهش وزن قابل توجه، اندازه سینه‌هایتان کاهش یافته است
• سینه های ناهموار را پس از جراحی سینه برای سایر شرایط اصلاح کنید
• اعتماد به نفس خود را افزایش دهید

اهداف خود را با جراح پلاستیک خود در میان بگذارید. بهتر است در مورد آنچه که پروتز سینه می‌تواند برای شما انجام دهد واقع‌بین باشید.

خطرات

بزرگ کردن سینه خطرات مختلفی دارد، از جمله:

• بافت اسکار که شکل ایمپلنت سینه را مخدوش می کند (انقباض کپسولی)
• درد سینه
• عفونت
• تغییر در حس نوک سینه و سینه
• تغییر موقعیت ایمپلنت
• نشت یا پارگی ایمپلنت

اصلاح این عوارض ممکن است برای برداشتن یا جایگزینی ایمپلنت نیاز به جراحی بیشتری داشته باشد.

لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک مرتبط با ایمپلنت سینه

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ارتباط احتمالی بین ایمپلنت سینه و ایجاد لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک (ALCL) را شناسایی کرده است. که یک سرطان غیر معمول سیستم ایمنی می‌باشد. این بیماری به عنوان لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک مرتبط با ایمپلنت پستان (BIA-ALCL) شناخته می‌شود. FDA بر این باور است که در زنان دارای پروتز سینه خطر ابتلا به BIA-ALCL بسیار کم اما افزایش یافته است. با این حال، این بدان معنا نیست که این ایمپلنت‌ها باعث ایجاد BIA-ALCL می شوند. تحقیقات بیشتری برای درک رابطه بین این بیماری و ایمپلنت سینه مورد نیاز است.

بیماری ایمپلنت سینه

علائم سیستمیک - که گاهی اوقات بیماری ایمپلنت سینه نامیده می‌شود - ممکن است با عمل پروتز سینه همراه باشد. ارتباط دقیق این علائم با ایمپلنت سینه به وضوح درک نشده است. علائم و نشانه‌های گزارش‌شده شامل موارد زیر می‌باشد:

خستگی، از دست دادن حافظه، بثورات پوستی، مشکل در تمرکز و تفکر واضح و درد مفاصل

برداشتن پروتز سینه ممکن است علائم را معکوس کند. تحقیقات برای تعیین ارتباط و علت آن ادامه دارد. اگر پروتز سینه دارید و هر یک از این علائم و نشانه‌ها را تجربه کردید، با جراح پلاستیک خود صحبت کنید.

اگر متوجه هر گونه تغییر در سینه یا ایمپلنت خود شدید، با پزشک خود صحبت کنید. ویزیت‌های پیگیری مداوم و آزمایش‌های غربالگری مناسب می‌تواند عوارض احتمالی مربوط به پروتز سینه را شناسایی و برطرف کند.

عمل جراحی چگونه انجام می‌شود؟

در مورد ترجیحات خود برای اندازه، احساس و ظاهر سینه‌ها با یک جراح پلاستیک مشورت می‌کنید. جراح انواع خاصی از ایمپلنت‌ها و همچنین گزینه‌هایی برای تکنیک‌های جراحی را شرح می‌دهد. انواع ایمپلنت شامل صاف یا بافت، گرد یا شکلی مانند قطره اشک، سالینی یا سیلیکونی می‌باشد.

قبل از تصمیم به جراحی، موارد زیر را در نظر بگیرید:

• ایمپلنت سینه مانع از افتادگی سینه شما نمی‌شود. جراح پلاستیک شما ممکن است علاوه بر پروتز سینه، لیفت سینه را برای اصلاح افتادگی سینه‌ها توصیه کند.
• پروتز سینه تضمینی برای ماندگاری مادام العمر نیست. میانگین طول عمر یک ایمپلنت حدود 10 سال است. احتمال پارگی ایمپلنت نیز وجود دارد. همچنین، سینه‌های شما همچنان پیر می‌شوند. عواملی مانند افزایش وزن یا کاهش وزن نیز ممکن است ظاهر سینه‌های شما را تغییر دهد. این مسائل احتمالاً منجر به جراحی بیشتر می‌شود.
• ماموگرافی ممکن است پیچیده‌تر باشد. اگر پروتز سینه دارید، علاوه بر ماموگرافی معمولی، به نماها و آزمایشات اضافی و تخصصی نیاز دارید.
• ایمپلنت سینه ممکن است شیردهی را با مشکل مواجه کند. برخی از زنان پس از بزرگ کردن سینه می‌توانند با موفقیت شیردهی کنند. با این حال، برای سایر افراد، شیردهی یک چالش است.
• بیمه عمل پروتز سینه را پوشش نمی‌دهد. تا زمانی که از نظر پزشکی ضروری باشد - مانند پس از ماستکتومی برای سرطان سینه - پروتز سینه تحت پوشش بیمه نیست. برای رسیدگی به هزینه‌ها، از جمله جراحی‌های مرتبط یا آزمایش‌های تصویربرداری آینده، آماده باشید.
• ممکن است پس از برداشتن ایمپلنت سینه به جراحی اضافی نیاز داشته باشید. اگر تصمیم به برداشتن ایمپلنت خود دارید، ممکن است به لیفت سینه یا سایر جراحی‌های اصلاحی نیاز داشته باشید. این عمل‌ها برای بازیابی ظاهر سینه انجام می‌شود.
• غربالگری برای پارگی ایمپلنت سیلیکونی توصیه می‌شود. FDA توصیه می کند که 5 تا 6 سال پس از قراردادن ایمپلنت، برای غربالگری پارگی سینه سیلیکونی، MRI سینه را تحت نظر داشته باشید . سپس هر دو تا سه سال یکبار MRI سینه توصیه می‌شود. سونوگرافی ممکن است یک روش غربالگری جایگزین باشد - مگر اینکه علائمی داشته باشید. با جراح پلاستیک خود در مورد نوع خاصی از تصویربرداری مورد نیاز برای نظارت روتین ایمپلنت‌های خود صحبت کنید.

ممکن است قبل از جراحی نیاز به ماموگرافی اولیه داشته باشید. پزشک شما ممکن است داروهای خاصی را قبل از جراحی نیز تنظیم کند. به عنوان مثال، اجتناب از آسپرین یا سایر داروهایی که می توانند خونریزی را افزایش دهند، مهم است.

اگر سیگار می کشید، جراح از شما می‌خواهد که قبل و بعد از جراحی برای مدتی – حدود چهار تا شش هفته – سیگار را ترک کنید.

ترتیبی دهید که شخصی بعد از جراحی شما را به خانه برساند و حداقل شب اول را در کنار شما بماند.

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

بزرگ کردن سینه را می توان در یک مرکز جراحی یا مرکز سرپایی بیمارستان انجام داد. احتمالا همان روز به خانه می روید. این روش به ندرت نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد.

گاهی اوقات، عمل پروتز سینه با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. در این حالت شما بیدار هستید و ناحیه سینه شما بی‌حس می‌شود. با این حال، اغلب، بزرگ کردن سینه در طول بیهوشی عمومی انجام می‌شود. که در آن شما برای جراحی در خواب هستید. جراح پلاستیک شما گزینه‌های مختلف بیهوشی را با شما بررسی می‌کند.

در طول عمل

برای قرار دادن ایمپلنت سینه، جراح پلاستیک شما یک برش در یکی از سه مکان زیر ایجاد می‌کند:

• چین زیر سینه شما (زیر پستانی)
• زیر بازو (زیر بغل)
• اطراف نوک سینه شما (پری آرئولار)

پس از ایجاد برش، جراح بافت سینه شما را از ماهیچه‌ها و بافت همبند قفسه سینه جدا می‌کند. این یک محفظه خالی در پشت یا جلوی بیرونی‌ترین عضله دیواره قفسه سینه (عضله سینه‌ای) ایجاد می‌کند. جراح ایمپلنت را در این محفظه خالی قرار می‌دهد و آن را در پشت نوک پستان شما می‌گذارد.

ایمپلنت‌های سالین خالی وارد می‌شوند و پس از قرار گرفتن در جای خود با آب نمک استریل پر می‌شوند. ایمپلنت‌های سیلیکونی از قبل با ژل سیلیکون پر شده‌اند.

هنگامی که ایمپلنت در جای خود قرار می‌گیرد، جراح برش را می‌بندد - معمولاً با بخیه - و آن را با چسب پوست و نوار جراحی پانسمان می‌کند.

بعد از عمل

درد و تورم تا چند هفته پس از جراحی محتمل است. کبودی نیز ممکن است. انتظار داشته باشید که زخم‌ها به مرور زمان محو شوند اما به طور کامل ناپدید نشوند.

در حالی که در حال بهبودی هستید، ممکن است استفاده از بانداژ فشاری یا گن جراحی برای حمایت بیشتر و جای گرفتن کامل ایمپلنت‌های سینه کمک کند. جراح شما ممکن است داروهای مسکن نیز تجویز کند.

دستورالعمل‌های جراح خود را در مورد بازگشت به فعالیت‌های معمولی دنبال کنید. اگر از نظر فیزیکی شغلی ندارید، ممکن است بتوانید ظرف چند هفته به سر کار خود بازگردید. حداقل به مدت دو هفته از فعالیت‌های شدید - هر چیزی که می‌تواند نبض یا فشار خون شما را افزایش دهد - خودداری کنید. در حالی که در حال بهبودی هستید، به یاد داشته باشید که سینه‌های شما به تماس فیزیکی یا حرکات تند حساس خواهند بود.

اگر جراح شما از بخیه‌هایی استفاده کرده است که به خودی خود جذب نمی‌شوند یا لوله‌های تخلیه را در نزدیکی سینه‌های شما قرار داده است، برای برداشتن نیاز به مراجعه دارید.

اگر متوجه گرمی و قرمزی در سینه خود شدید یا تب دارید، ممکن است عفونت داشته باشید. در اسرع وقت با جراح خود تماس بگیرید. همچنین در صورت تنگی نفس یا درد قفسه سینه با جراح خود تماس بگیرید.

نتایج

عمل پروتز سینه می‌تواند اندازه و شکل سینه‌های شما را تغییر دهد. این جراحی ممکن است تصوری که از بدن خود دارید و عزت نفس شما را بهبود بخشد. اما انتظارات خود را واقع بینانه نگه دارید و انتظار کمال نداشته باشید.

همچنین سینه‌های شما پس از بزرگ کردن به پیر شدن ادامه می‌دهند. افزایش یا کاهش وزن ممکن است ظاهر سینه شما را نیز تغییر دهد. اگر از ظاهر سینه‌های خود ناراضی هستید، ممکن است برای اصلاح این مسائل به جراحی بیشتری نیاز داشته باشید.

منبع

برای خرید انواع گن‌های بعد از عمل جراحی کلیک کنید<br/>