تریاک ماده مخدری است که سالها از آن به عنوان داروی ضد درد استفاده شده و حتی کسانیکه بیماری های صعب العلاج داشته اند، شیره ی خشخاش را مصرف میکردند. این ماده در همان زمان های گذشته نیز مخالفان زیادی داشته است. افراد معتقد بودند که توان بدنی آن ها با مصرف تریاک کاهش یافته و علاوه بر آن، اراده ی آن ها نیز ضعیف خواهد شد.
اگرچه امروزه هنوز هم از مورفین (موجود در تریاک) به عنوان یک مسکن قوی برای تحمل دردها استفاده میشود، اما بر همگان مشخص شده که تریاک و مشتقات آن خاصیت اعتیادآوری بسیار بالایی داشته و میتوانند روال زندگی فرد را از بین برده و حتی اگر فردی در زندگی بسیار موفق باشد، باعث شود تا تمام جایگاه اجتماعی خود را از دست دهد.
مصرف تریاک (چه به صورت خوراکی و چه به صورت استنشاق دود)، باعث ورود مورفین به بدن و آزادشدن هورمونهای شادی آور در بدن میشود. این هورمونها باعث احساس شادی بسیار بالا و همچنین حالتی با نام نئشگی شده که فرد عملا برای مدت زمان نسبتا کوتاهی، در عوالم دیگری سیر میکند. این سیر و سفر در عوالم دیگر، آنچنان شاد و همراه با حالت خوب است، که فرد برای تکرار شدن این لذت، مجددا به سراغ مصرف تریاک خواهد رفت.
به مرور زمان، تنها لذتی که برای فرد وجود دارد، همین حالت سرخوشی بعد از مصرف تریاک بوده و هیچ چیز دیگری برای وی، لذت بخش نیست. حتی رابطه های دوستی، زناشویی و ... نیز به مرور زمان کمرنگ شده و تنها تفریح فرد، مصرف تریاک خواهد بود.
بسیاری هنوز هم بر این باور هستند که تریاک به دلیل خاصیت گیاهی خود، میتواند درمان مناسبی برای انواع بیماری ها از جمله درد مفاصل، قند خون و ... حتی سرماخوردگی و امروزه نیز کرونا! باشد. با این حال، تریاک تنها حالت مسکن داشته که احساس درد را کاهش میدهد. این به معنای درمان نبوده، بلکه باعث میشود که فرد متوجه بیماری های دیگر نشده و به سراغ درمان آن ها نرود.
بعضی افراد بر این باور هستند که میتوان با استفاده از داروهای گیاهی، فرآیند ترک تریاک را دنبال کرد. اسامی گیاهان دارویی همانند فلفل قرمز، برگ شقایق و ... حتی آبلیمو و اسپند نیز در میان داروهای گیاهای برای ترک اعتیاد دیده شده است. حتی در بعضی عطاریهای سطح شهر نیز داروهایی به ترکیبات نامعلوم به نام قرص دوغی یا کپسول فلفل و ... نیز به چشم میخورد.
ترکیبات قرص دوغی شامل فلفل قرمز و چندین مسکن، آرامبخش و حتی داروهای شبه مخدر متادون یا ترامادول است. این دارو که به نظر به هیچ عنوان نمیتواند گیاهی باشد، در روز روشن در عطاری ها فروخته شده و هیچگونه نظارتی برروی آنها وجود ندارد. قرص دوغی به دلیل داشتن میزان فلفل قرمز بالا، باعث سوختن دهن و معده شده و به همین جهت نیز توصیه میکنند که برای مصرف، همراه با چند لیوان دوغ یا شیر مصرف شود که میزان سوزش را کم کرده یا از بین ببرد.
فردی که این قرص را مصرف میکند، ابتدا گرم شده و چندین تغییر در بدنش ایجاد میشود که نسبت به زمان قبل مصرف، تغییرات مثبتی به نظر میرسند. اول اینکه میل جنسی افزایش می یابد، دوم اینکه حالت اسهال از بین میرود و سوم هم اینکه احساس میکند که در حال ترک کردن بوده و نتایج مثبتی از همین ابتدای کار ظاهر شده است.
با این حال، هیچگونه مستنداتی مبنی بر کارآیی واقعی این قرص ها برای ترک اعتیاد و خصوصا ترک تریاک وجود ندارد. امروزه، متدهای نوین باعث ترک اعتیاد قطعی و بدون بازگشت میشوند که میتوانید در وبسایت ترک اعتیاد مسیر سبز، متدهای نوین و واقعی را مطالعه نمایید.