تقصیر را به گردن ابهام نیندازیم... در طراحی استراتژی برای سازمان بایستی واقع گرایانه موارد رو مورد بررسی قرار دهیم. ماجراجویی ما در هر امری حتی در طراحی استراتژی سه اشکال اساسی را به همراه دارد:
۱- مفاهیم را ایستا در نظر می گیرند و نه پویا. ۲- در ابعاد کمتری فکر می کنند. ۳- فقط به اقدام فکر می کنند
و هنگامی که بعد از تدوین برنامه ها و اجرایی کردن ان ها فروپاشی و بهم ریختگی گسترده ای به وجود می آید تقصیر را گردن ابهام و پیچیدگی بالا یا همان استعاره قوی سیاه (رویداد غیر منتظره با تاثیر زیاد) ( شاید بتوان رویکرد دولت روحانی در قضیه برجام را از این جنس دانست) میاندازند...
در اینجا و برای ایجاد تغییرات گسترده در سازمان ها می توانیم از منطق دوگانه امکان پذیری - پیچیدگی و بهم ریختگی سیستم استفاده کنیم:
مطابق این نمودار با توجه به مسائل موجود می توان برنامه های مناسب را مدنظر قرار داد .
