کلیت چرایی:
سال های سال نخبگان کشور در رشته ها و تخصص های مختلف، همیشه انتقادات و راه حل هایی برای مسائل مهم کشور ارائه کرده اند، منتها اغلب این حرف ها به دلیل غرور کاذب حاکمیت شنیده نشد. عدم توجه حکومت به مسائل و نداشتن گوش شنوا در شنیدن انتقادات نبایستی منجر به بی حرکتی و یا حرکت کاریکاتوری نخبگان شود...
رفتار نخبگان و شرایط موجود:
اما نقدی که به نخبگان وارد است این است که صرفا به چند پست و توئیت و بعضا تیکه پرانی در کلاس های درس و همایش ها غنایت کرده و هیچ اقدام عملی در جهت ایجاد تشکیلات و سازماندهی خاصی برای نقد رفتار حکومت در عرصه های گوناگون ایجاد نکرده اند. در حالی که کشف و خلق راه حل مناسب و ارائه کاربردی آن در جامعه با ایجاد سازمانی که چشم انداز و هدف مشخصی داشته باشد میسر خواهد بود.
این روز ها نیز به کرات دیده می شود که در همان صفحات مجازی خود صرفا می گویند: دیدید که میگفتیم!!
ظهور پخمه ها:
دو امر عدم حرکت مناسب تشکیلاتی توسط نخبگان و عدم توجه نظرات نخبگانی و غرور کاذب حکومت، منجر به ظهور افرادی مانند علی کریمی شده است.. در دل سوزی و صداقت علی کریمی و امثال او شکی نیست، اما آیا علی کریمی ها صلاحیت لازم برای حرکت دادن و تغذیه خوراک معترضین را دارند؟؟؟ امثال علی کریمی که هرچیزی را بروز می دهند و نسبت به صحت رفتار و گفتارشان حداقل تحقیقی ندارند و صرفا به درد جامعه زرد مجازی می خورند...
پخمه ها همه چیز را حداقلی می بینند و سریع ترین و راحتترین رفتار را بدون فکر کردن به همه جوانب از خود بروز می دهند و کمترین ارزشی خلق نمی کنند که هیچ! بلکه غالبا رفتارشان هزینه زا و حاشیه ای است و نه به مسئله می پردازند و نه راه حلی ارائه می دهند...
ظهور و بروز پخمه ها به دلیل عدم حرکت مناسب نخبه ها است...
