سال 1381 بود که یکی از همکاران من را با وبلاگ آشنا کرد؛ دانشجوی #خبرنگار بودم و نامه های مردمی سفر مردمی رئیس جمهور وقت #محمد_خاتمی را با کیفیتی افتضاح و عکس دوربین دیجیتال دو مگاپیکسلی روی #پرشین_بلاگ بارگذاری می کردیم! یادش بخیر آن زمان پرشین بلاگ دات کام بود؛ مدتی رفت هوا و با دات آی آر به زمین برگشت. امروز حدود هفده سال از آن روز می گذرد؛ روزی که 365 امین وبلاگ پرشین بلاگ که بزرگترین رسانه اینترنتی فارسی زبان ایرانیان بود را راه اندازی کردم، آن هم با عنوانی که دیگر خیلی سنخیتی واژگانی با احوالات امروز من ندارد. بیش از چندصد پست و چند هزار کامنت با اینترنت Dial Up و کارت های خراشیدنی 5 هزار تومانی.
باری، چرخ روزگار چرخید و من امروز بعد از مدتها، وبلاگ نویسی را دگربار آغاز می کنم ولی بی شک نه من عیناً آن سعید میری هجده ساله ام و نه دنیای اطرافم؛ پس پیش می رویم این بار با "#ویرگول"
