تکس یه غول صنعت نفت‌ئه که به پیوند کبد احتیاج داره. از اونجایی که لیست انتظار پیوند بسیار طولانی‌ئه، تصمیم میگیره که خودش دست به کار بشه. بیلبوردهایی سرتاسر ایالت نصب میکنه و توش میگه که به کبد نیاز داره و از کسانی که یکی از نزدیکانشون توی تصادف آسیب جدی با خطر مرگ دیده می‌خواد که کبدش رو به تکس اختصاص بدن.
چند روز بعد همسر یک بیمار end stage به بیمارستانش اعلام میکنه که تنها در صورتی حاضر به اهدا میشه که کبد به تکس اختصاص پیدا کنه.
آیا باید به تکس اجازه داد که اینطوری صف پیوند رو دور بزنه؟
تبلیغات یک عمل همه‌گیر و مؤثر در سیستم درمانه. سازمان‌های فعال در زمینه پیوند عضو از تبلیغات برای تشویق مردم به اهدای عضو استفاده میکنند.
در ایالات متحده، اختصاص اعضای اهدا شده توسط سازمان UNOS انجام میشه. طبق قانونی به نام Final Rule که بر تخصیص اعضا حاکمه، اهداکننده میتونه قبل از مرگش تصمیم بگیره که کدوم عضوش به چه کسی برسه. در نتیجه این قانون افراد ثروتمندی مثل تکس، شروع به تبلیغات برای دریافت عضو کردند و تعدادیشون موفق هم بودند.
مخالفین تبلیغات معتقدند که این کار به اعتماد مردم به عدالت سیستم تخصیص عضو ضربه میزنه که ممکنه منجر به کاهش اهدای عضو بشه.
UNOS و انجمن جراحان پیوند آمریکا، هر دو بیانیه‌هایی علیه تبلیغات صادر کردند که شامل درخواست عضو از طریق اینترنت یا شبکه‌های اجتماعی هم میشه.
موافقان تبلیغات با قبول وجهه منفی تبلیغ روی سیستم تخصیص عضو، معتقدند که تبلیغات به طور کلی باعث افزایش اهدای عضو میشه و همچنین به عنوان مثال کبدی که به تکس رسید، قبل از تبلیغات اصلا قرار نبود اهدا بشه و به فرد دیگه‌ای برسه. همچنین این کار باعث شده که یک نفر از لیست انتظار کمتر بشه و فرصت دریافت کبد برای بقیه افراد بیشتر بشه.
