فِرِد یه آقای ۷۵ ساله است که چند سال پیش همسرش رو از دست داده و سال‌هاست از نارسایی کلیه رنج میبره و تحت دیالیز قرار داره. بعد از یک صحبت طولانی با دکتر ارواسمیت، تصمیم میگیره که در بین اعضای خانواده و دوستانش دنبال یک فرد اهداکننده بگرده. تنها دخترش، لیندا، که تقریبا ۵۰ ساله است قبول می‌کنه که مورد آزمایش قرار بگیره. نتایج تست نشون میدن که نه تنها لیندا اهداکننده مناسبی نیست، بلکه از لحاظ بیولوژیکی نمیتونه دختر فِرِد باشه. به عبارت دیگه لیندا حاصل رابطه همسر فوت شده با شخصی به جز فِرِد هست. آیا دکتر ارواسمیت باید لیندا یا فِرِد رو در جریان این یافته بذاره یا نه؟
مسئله Misattributed paternity در ۱.۷-۳.۳ درصد از موارد اتفاق میفته. اگر دکتر ارواسمیت تصمیم بگیره که این مسئله رو فاش کنه، میتونه عواقب روانی ویران‌کننده‌ای برای پدر و دختر داشته باشه.
از سوی دیگه، پنهان کردن این اطلاعات میتونه تاثیرات زیادی روی سلامتی داشته باشه. به عنوان مثال، لیندا ممکنه فکر کنه والدینش هر دو اهل اسکاندیناوی هستند و غربالگری بیماری‌هایی که در اسکاندیناوی شایع نیستند رو برای خودش و فرزندانش انجام نده و خیلی دیر متوجه بیماری‌های قابل پیشگیری که از پدر بیولوژیکیش ممکنه به خودش یا فرزندانش به ارث رسیده باشه بشه. علاوه بر اون با ندونستن نژاد اصلیش ناخواسته اطلاعت غلط به پزشکانش میده و ممکنه پزشکان بر اساس همین اطلاعات غلط ریسک ابتلاش به بعضی بیماری ها مثل سرطان کولون رو کمتر از چیزی که هست تخمین بزنند.
یا حتی ممکن بود که لیندا اهداکننده مناسبی برای اهدای کلیه باشه و اطلاع از این اتفاق باعث بشه که از اهدای کلیه منصرف بشه.
