امبر، یک مدل حرفه‌ای ۲۲ ساله است. امبر تصمیم میگیره که به تنهایی بچه دار بشه. بعد از چند بار تلاش با چند تا از اکس‌هاش، نهایتا باردار میشه. امبر نمیدونه پدر بچه کیه و علاقه‌ای هم به دونستنش نداره. اصلا به هیچکدومشون خبر بارداریش رو نداده.
امبر به متخصص زنانش میگه که تحت هیچ شرایطی حاضر به سزارین نیست. دکتر توضیح میده که دربعضی شرایط سزارین تنها راهه، و امبر جواب میده اگر تیغ به بدن من بخوره ازت شکایت میکنم. در نتیجه دکتر امبر رو به عنوان بیمار قبول نمیکنه. این اتفاق با چند تا متخصص زنان دیگه هم میفته و اونا هم امبر رو قبول نمیکنن. در نتیجه امبر یاد میگیره که نباید در ویزیت اول حرفی از تحت هیچ شرایطی سزارین نخواستن بزنه. پس تصمیم میگیره تا روزهای آخر بارداریش حرفی از این مورد با دکتر چندلر، متخصص زنان جدیدش، نزنه.
متاسفانه بعد از ۹ ماه، و در حالی که فقط چند روز تا زایمان باقی مونده، جنین دچار مشکلاتی میشه که نیاز به انجام سزارین اورژانسی داره، در غیر این صورت احتمال مرگ جنین بالا است. امبر اعلام میکنه که رضایت به انجام سزارین نداره و میگه :«هیچ بچه‌ای ارزش جای زخم رو نداره».
وقت کافی برای مراجعه به دادگاه و کمیته حقوقی نیست. آیا دکتر چندلر باید بدون رضایت امبر سزارین انجام بده؟
کیس‌هایی مثل امبر، کیس‌های نادری هستند. اکثر مادرانی که از لحاظ ذهنی سالم هستند میخوان که بچه‌شون زنده بمونه و برای این کار حاضر به فداکاری هستند. با این وجود، سزارین یک جراحی سبک نیست. مرگ و میر مادران در سزارین ۳ برابر زایمان واژینال‌ئه. سزارین اجباری، همون سوالاتی رو مطرح میکنه که وقتی درباره سقط صحب میکنیم مطرح میشن. با این حال تفاوت زیادی بین این دو وجود داره. سزارین خیلی بیشتر از سقط میتونه تهدید کننده حیات مادر باشه. در اکثر مواردی که مادر مخالف سزارین‌ئه، مادر نمیخواد بچه اش از بین بره بلکه صرفا یا مخالف نظر پزشک‌ئه یا آستانه تحمل ریسک بالاتری داره. در مورد کیس امبر، ممکنه سوال بشه که منظور از احتمال مرگ جنین چقدره؟ ۶۰ درصد؟ ۹۹ درصد؟ اصلا از چه سنی به بعد میشه تصمیم گیری رو از مادر به دولت منتقل کرد؟ ۱ ماهگی؟ ۵ ماهگی؟ ۹ ماهگی؟ اگر دلیل امبر زیبایی نبود چی؟ اگر امبر به دلیل اعتقادات مذهبی یا مشکل پزشکی مخالف سزارین بود باید چیکار میکردیم؟
خیلی از متخصص‌های اخلاق پزشکی با ایده‌ی جراجی اجباری روی یک انسان عالق مخالفن.
دکتر Howard Minkoff میگه : “In my worldview, the right to refuse is uncircumscribed. I don’t have a right to put a knife in your belly ever.”
از نظر قانونی، هنوز وحدت رویه برای این موضوع وجود نداره و دادگاه‌های ایالت‌های مختلف متفاوت عمل می‌کنند.
