جامعه عکاسی ایران چندین مدل استاد عکاس داره که به شرح ذیل می باشند .
1- افرادی که تحصیلات آکادمیک و عملی در عکاسی دارند و مشغول به نوشتن مقالات و انجام پروژه های عکاسی هستند و آموزش عکاسی نیز در دانشگاه ها و آموزشگاه ها می دهند .
2- افرادی که اصولا مشغول آموزش نیستند اما به واسطه سالها عکاسی و سوابق بالای آنها صرفا به جهت احترام به آنها استاد گفته می شود.
3- افرادی هم هستند که زیاد عکاسی نمیکنند اما وقتی اتفاقی در جامعه عکاسی رخ میدهد اینها سریعا آنجا هستند و از داستان معروف ما سه نفر را کجا میبری استفاده می نمایند . اینها عکس درست حسابی ندارند اگر هم دارند تعداد محدودی دارند که این تعداد همیشه در تمام نمایشگاه ها و جشنواره ها قابل دیدن هست . اینها صرفا زبان حرف زدن دارند اما عمل ندارند ، در شبکه های مجازی مشغول راهنمایی و تجویز نسخه به دیگران هستند ، مقداری کتاب خوانده اند یا در دم دست دارند و چون 90 درصد جامعه عکاسی اصلا کتاب نمیخوانند اینان همان مطالب کتاب ها را با اندکی تغییر به نام خود در صفحات و استوری های اینستاگرام منتشر میکنند و دیگران هم کف میکنند عجب استادی ، اصلا این تا الان کجا بود ؟ چی شد که اینطوری شد ؟
خلاصه از اساتید نوع سوم نباشید
