به عنوان اولین پست دوست داشتم این عکسو بزارم. آخه یکی از فانتزیام این بود که چرا طراحی بیمارستان خصوصا برای کودکان جزء فضاهای عملکردگراست، و در مورد فرمش همچون فضاهای دیگه مثل خونه ها، فرهنگسرا، رستوران و... فکر نمی شه.
البته اون موقع هنوز مبتدی ومعمارچه بودم ولی بعد که با بیونیک و الگوریتم نویسی آشنا شدم. حال وهوای کارمو بردم به سمت بیمارستان کودکان و بیونیک که اکثرا می گفتن این دو تارو چطور کنارهم اوردی؟
الان فکر می کنم بیمارستان کودکان بیش از اونکه عملکردگرای کامل باشه. میانه است، و اگر قرار باشه تو یه گروه قرار بگیره دوست دارم بزارمش تو فرم گراها (البته به شرط اینکه طراح مثل یک خونه که سال ها توش زندگی کرده به استانداردها و راه های ارتباطی اشراف کامل داشته باشه، وبدونه مثلا یه پرستار الان چه مسیری رو باید طی کنه تا به فلان اتاق برسه، یا وقتی یه پزشک پیج می شه از چه راه هایی باید بگذره و به آی سی یو برسه.)
چون تفاوت معماری با دیگر هنرها در اصل، عملکردش هست یعنی همه بناها تو ذات شون یه عملکردگرایی رو باید داشته باشن و اگر نداشته باشن که اصلا معماری تعریف نشده، ولی می تونن طبیعت گرا بشن یا فرمال و... که براشون حس مکان، هویت و... بیان می شه.
❤❤
عکسی هم که گذاشتم، طرح های نهایی واسه همون دوره معمارچه ایمه☺️
https://manelistudio.ir/
