سلام.
من امروز می خواهم در این مطلب یکی از تجربیات شخصی خودم رو بیان کنم.شاید عنوان این مطلب برای شما عجیبب باشه ولی برای من نه. من یک سری چیز ها رو در مورد پیشرفت خودم درک کردم که گفتم حیفه که با شما هم اشتراک نگذارم. (نگران نباشید. نمی خواهم از خود تعریف کنم)
من تا حالا از وقتی که با برنامه نویسی آشنا شدم، در حال یادگیری مهارت های جدیدی از جمله (فلاتر، HTML/CSS/JS، ...) هستم. ...
--- استوپ!
بیایید ابتدا یک مثال بزنم: شاید شما هم دیده اید که وقتی بعضی از بچه های فامیل با کامپیوتر آشنا می شوند؛ بعد از دو روز می گویند من کامپیوتر را بلدم، من حرفه ام، من هکرم، من برنامه نویسم، و ...
من هم اوایل همین قضیه رو داشتم. ولی ...
--- ادامه!
من هر چه بیشتر آشنا می شدم، تازه می فهمیدم که من زیاد بلد نیستم. چون این دنیا ی کامپیوتر و برنامه نویسی تا بینهایت ادامه داره ...
ولی من در اون زمان نمی دونستم که این قدر چیز وجود داره و فقط فکر می کردم همین قدری که من بلدم وجود داره!.
راستش الان که بر خیلی از تکنولوژی ها مسلط شدم، خیلی از نکات رو می دونم، و خلاصه تجربه ام زیاد شده، می فهمم که چه قدر کم بلدم، و به اون موقع ی خودم می خندم. شاید این جمله ی "تجربه ام زیاد شده" هم روزی تغییر کرد. چون الان هم من به خیلی از چیز ها تسلط ندارم. برای درک این تصویر رو ببینید:
فکر کنم الان دیگه معنی عنوان رو درک کرده باشید.
1-هیچ وقت نگوییم که من همه چیز را بلدم.
2-به کم که بلدیم راضی نشیم و همیشه در حال یادگیری باشیم.
و این پست را لایک کنیم ❤️
ببخشید (:
ممنون که این پست رو خوندید، حتما نظراتتون رو در این باره بنویسید.
خداحافظ
