ترفندی که مسافر خارجی اسنپ بلد بود

نمیدونم تا به حال مسیرتون به فرودگاه امام خورده یانه، کمی اون ورتر از ترمینال 1 ، چند ماه پیش ترمینال دیگه‌ای افتتاح شده به اسم ترمینال سلام

فرض کنید پروازتون نشسته و از ترمینال سلام اومدید بیرون و میخاید برید به سمت خونه، جلو ترمینال تاکسی ها رو می‌بینید که به صف وایسادن، به سمتشون میرید و میخایید با تاکسی به خونه برید اما وقتی کرایه رو میپرسید مبلغ 150 الی 200 تومن بهتون میگن.

از سوار شدن به تاکسی منصرف میشید و میخاین که تپسی یا اسنپ بگیرین، برنامه رو باز و مقصد رو مشخص میکنید، اتفاقا چند تا اون اطراف اسنپ و تپسی هم هست. گزینه درخواست ماشین رو میزنید اما هیشکی در خواست سفر شما رو قبول نمیکنه. به این دلیل که مبلغ کرایه پایینه

از طرفی نمیخاین مبلغ زیادی به تاکسی پرداخت کنید و از طرف دیگه چند دیقه است که هیشکی در خواست سفر شما رو تو اسنپ و تپسی قبول نکرده. چه ترفندی بلدید که در این مواقع بتونید راننده های اسنپ و تپسی رو راضی کنید تا در خواست سفر شما رو قبول کنن؟

این نکته رو در نظر داشته باشید که کلا سه چهار تا بیشتر راننده اسنپ و تپسی اون اطراف نیست. به این دلیل که هم پرواز ورودی کمه، در حد سه الی چهار تا. و همچنین پلیس هم دائما اونجاست و اگه بدونه مسافر کش و یا راننده اسنپ و تپسی هستی اولش تذکر و بعد ماشین رو میخابونه.

جمعه بود همین چند روز پیش، آخرین جمعه آذر ماه. رفتم فرودگاه امام. ساعت یازده اونجا بودم و تا ساعت یک وایسادم. تو اون دو ساعت فقط اسنپ زنگ خورد، مقصد فرودگاه مهرآباد بود. قبول کردم 38500 تومن کرایش بود. هر چند خیلی کم بود اما نیمخاستم بیشتر از این وایسم اونجا.

بهم زنگ زد احوالپرسی و خسته نباشی بعد گفت آقا کجایی؟ گفتم یه دیقه دیگه خیابون بالایی جلو پل شیشه ای ام. یکی اون طرف خط گفت کنسله. صداش ضعیف شد و فک کنم گوشی رو از بغل گوشش آورد پایین و گفت چیه؟ چی شده و تلفن رو قطع کرد. قبل از این که برسم به مبدا بهش زنگ زدم ببینم دقیقا کجاست که رد تماس زد. بعد چند ثانیه سفرو لغو کرد.

گفتم چه بهتر که لغو کرد. اصلا اشتباه از من بود که با این مبلغ پایین درخواست سفر رو قبول کرده بودم.

اول کار بزارید یه انتقاد کنم. دوست عزیزی که ماشین گرفتی و بعد منصرف شدی و میخای لغو کنی. اون دکمه لغو سفر رو سریع بزن که راننده متوجه بشه و نکوبه چند کیلومتر راه بیاد به مبدا بعدش بهت زنگ بزنه، و چون منصرف شدی جوابش رو ندی و رد تماس بزنی، تازه یادت بیاد که سفر رو میخای لغو کنی. واقعاً این کار خیلی زشته.

ساعت یک شده بود. میدونستم اون طرف تو ترمینال سلام، ساعت یک پرواز ایروان میشینه. رفتم اونجا

هنوز نرسیده بودم که تپسی زنگ خورد. زعفرانیه 53 تومن. حسش نبود . قبول نکردم. بازم همون درخواست اومد و بازم قبول نکردم. گفتم اگه طلایی بشه قبول میکنم که نشد.

اسنپ و تپسی بازم چند تا دیگه زنگ خورد که هیشکدوم رو قبول نکردم. اصلا صرفه اقتصادی نداشت. اسنپ ترمینال سلام تا تهرانسر رو زده بود 29 تومن. در حالی که تاکسی ها اگه خیلی منصف باشن حداقل 150 تومن برا این مسیر میگیرن.

ساعت دو شد. پرواز نجف نشست. بازم چند تا زنگ خورد که راضی کننده نبود. هروی حسین آباد تقریبا 45 تومن. قبول نکردم. چند دیقه بعد بازم همون درخواست اومد و قبول نکردم. چند دیقه گذشت و بازم همون درخواست اومد این دفعه اسنپ هزار تومن کرایه رو افزایش داده بود. خندم گرفت.

چند دیقه گذشت این دفعه همون درخواست بازم اومد با یک ربع توقف کرایه شده بود تقریبا 49 تومن. فهمیدم داستان از چه قراره. احتمالا شما هم فهمیدید. این همون ترفندیه که میخام بهش اشاره کنم.

49 تومن هم چنگی به دل نمیزد و قبول نکردم. چند دیقه دیگه بازم همون درخواست اومد اما این دفعه با یک ساعت توقف به مبلغ تقریبا 56 تومن. من متوجه شده بودم طرف نمیخاد یه ساعت وایسه و هدفش فقط این بود که مبلغ رو بالا ببره تا درخواستش رو قبول کنن. اما بازم قبول نکردم. چند دیقه دیگه بازم همون درخواست اومد با مبلغ 59500. واقعا جالب بود که طرف یه ربع داره تلاش میکنه که دل یکی از این راننده ها رو بدست بیاره تا درخواستش رو قبول کنن و نمیخاد 200 تومن پول تاکسی بده برا رفتن به هروی.

این دفعه قبول کردم. زنگ زدم بهش که بگم بیا من چند متر عقب‌تر از تاکسی ها وایسادم که تلفنش نمیگرفت. رو اسنپ یه پیام اومد که الان میام، گزینه متوجه شدم رو زدم و منتظر موندم.

خُب، هدفم این بود که لابه لای گفته هام این ترفند رو بهتون بگم. اگر این آقا بلد نبود این ترفند رو بزنه، در بهترین حالت باید 200 تومن پول تاکسی باید می‌داد.ترفندی که میخاستم بگم همین جا تموم میشه، اما اگر تمایل داشتین میتونین ادامه مطلب رو هم بخونید. چیز خاصی توش نیست و فقط مکالمه های رد و بدل شده رو مینویسم.

یه آقایی داشت به سمتم میومد، موهای بلندی داشت و از پشت بسته بود. رسید بهم گفتم آقا ... شما هستی؟ گفت

can you speak english?

گفتم:

I speak english a little

گفت:

I don't stay. going to location

گفتم ok

ساکش رو گذاشت رو صندلی عقب و خودش اومد جلو نشست. راه افتادم یه چیزی گفت در مورد سیگار که فقط smoking رو متوجه شدم. خواستم بگم که من سیگار ندارم اگه خودت داری میتونی بکشی. ندونستم چی باید بگم. گفتم

I don't smoking. you smoking ok

فکنم منظورم رو فهمید. پاکت سیگارش رو در آورد یه نخ سیگار گذاشت رو لبش. با اشار بهش گفتم یه نخ هم به من بده. یه نخ سیگار بهم داد و شروع کردیم به سیگار کشیدن.

گفتم:

were are you from?

گفت: جاپن

نگاش کردم خندید و گفت سنگال

گفتم: no

چون که از پرواز نجف اومده بود بیرون حدس میزدم که عراقی باشه.

گفتم بغداد or نجف

گفت: بغداد

خواستم به انگلیسی بهش بگم که ایران زیاد میای که بلدی اسنپ بگیری که نفهمیدم چی باید بگم. همین رو به فارسی بهش گفتم.

گفت:

I work here. i'm working in Iraq airways

متوجه منظورش شدم که میگفت در هواپیمایی عراق ایرویز کار میکنه.

در طول مسیر در تلاش بودم که باهاش انگلیسی صحبت کنم. اما نمیدونستم چی باید بگم.

شیشه رو کمی داد پایین. هوا خوب و خنک بود

یه جمله‌ی انگلیسی یادم افتاد.

گفتم:

the weather is nice today

گفت:

yes it's very good

واقعا خیلی لذت بخش بود انگلیسی صحبت کردن، حیف که بلد نبودم. داشتم به خودم لعنت میفرستادم که چرا تلاش نکردم انگلیسی رو خوب یاد بگیرم که چنین جاهایی بتونم چند کلمه با تسلط بالا صحبت کنم.

تو اتوبان تهران ساوه هندز فری رو گذاشت تو گوشش و آهنگ گوش میکرد. صداش خیلی بلند بود که منم میشنیدم. دست به سینه نشسته بود که یه لحظه احساس کردم که سردشه. بهترین موقع بود که یه جمله انگلیسی پیدا کنم بهش بگم.

گفتم:

are you cold?

هندز فری شو در آورد بهم نگاه کرد و جملمو تکرار کردم که گفت

No, it's ok یا it's good

متوجه شدم که سردشه نیست. راه رو ادامه دادیم

نزدیکای مقصد بودیم که تلفنش زنگ خورد با یکی از دوستاش انگلیسی صحبت می کرد. منم متوجه بعضی از جملاتش میشدم که چی میگه و خنده‌ای رو لبام میشست و احساس غرور میکردم که بالاخره چند تا جمله از صحبت‌هاش رو متوجه شدم.

تلفنش تموم شد و سیگار روشن کرد و یه نخ به منم داد.

گفتم:

made in Iraq

گفت:

yes, made in iraq

تو این فکر بودم که وقتی پیاده شد چی بهش بگم که دیدم داره کرایش رو میده، گفتم که قابلی نداره به فارسی گفت ممنون. بقیه پولش رو دادم پونصد تومن بود با اشاره دست گفت که نمیخاد.

وایسادم، پیاده شد در عقب رو باز کرد ساکش رو برداشت گفتم

I wish best for you

به فارسی گفت: مرسی، خسته نباشی در و بست و رفت.

یه پیشنهاد

برا کسی که سفر خارجی میره و بر میگرده مسلما صد یا صدو پنجاه هزار تومن فک نمیکنم زیاد باشه. اگر از سفر خارجی برمیگردین یه مقدار بیشتر هزینه کنین و تاکسی های تویوتای خود فرودگاه رو سوار شین. چون که مسیر دسترسی به تهران از دو اتوبان تهران قم و تهران ساوه‌ است. و خدایی نکرده اگه یه موقع تصادف کنین حداقل خیالتون راحته که تو ماشینای تویوتا زیاد صدمه نمی‌بنید. اما اگر اسنپ گرفته باشید و پراید سوار بشین چی؟

نوشته بعدی نوشته انتفادی در مورد مسافری که تپسی سوار کردم و میخاست بره استادیوم آزادی خواهم نوشت.