در سال رونق تولید هستیم و تمام تلاش مسئولان در جهت استفاده از تولیدات داخل و به اصطلاح روتق تولید هستش.
اواخر سال 97 و البته شروع سال 98 مصادف شد با افزایش قیمت بی سابقه و تحریم شدید و بسته شدن راههای واردات و صادرات و کلا یه ضربه شدید به اقتصاد ایران و البته اقتصاد جیب ما
خب در چنین شرایطی باید چیکارکنیم؟ ینی وقتی که به یه محصولی نیاز داریم که مواد اولیه اش از اونور میاد و قیمتش خیلی بالا رفته چه راهکاری باید باشه؟
ما شانس آوردیم که کشورمون چند ساله پر شده از برنامه نویس و استارتاپ های خوبی ظهور کردن و تا قسمتی از راه رو هم رفتیم.
چرا میگم شانس آوردیم؟ اگه الان یه سرچ تو کشورهای مجاور بزنید میبینید اونا برای مثال یه سایت مثل دیوار ندارن.حالا شرایطی رو در نظر بگیرید که ما هم نداشتیم. واقعا الان چطور میشه بدون دیوار زندگی کرد؟؟ یعنی من خودم که میگم اصلاً نمیشه. مردم خرید و فروش و این کاراشونو چطور انجام بدن؟؟ قیمت از کجا بگیرن؟؟ دنبال اسم محصول حتی میشه تو دیوار گشت، این که ببینیم زیر دسته چه گروهیه و کدوم بازار یا مغازه باید بریم دنبالش بگردیم. خودمون خیلی چیزا شاید باشه که ندونیم. بالاخره تو همه موارد که تخصص نداریم.
خلاصه هزارتا استارتاپ دیگه.
خب استارتاپ ها رو کیا درست میکنن تو کشور؟؟ خب مردم ایران
چی داره این استارتاپ ها؟؟ خدمات و محصولات ایرانی
ینی شما میتونید بازار و به دو دسته تقسیم کنید دیگه، مجازی و حقیقی مثلا
الان اگر همه از بازار مجازی استفاده نکنن ولی 90 درصد قبل اینکه برن بیرون خرید، یه آماری تو اینترنت گرفتن که با اطلاعات برن حداقل طرف فک نکنه نمیدونن بهشون بندازه . اینو همه میدونن
الان آقا قرار شده رونق تولید کنیم و مثلا خودمون داریم به دنیا مواد اولیه میفروشیم بعد خودمو تحریم کالا میشیم و گرونی میاد. مثلا آهن و کارخانه فولادمون فوق العاده است اما مثلا لوازم یدکی باید وارد شه و مثلا پژو تحریم میکنه ، قیمت ماشین میشه سه برابر.
نقش استارتاپ ها هم کاملاً واضحه. یه عده که توانایی ساخت با مواد اولیه رو دارن میان میسازن و یه مغازه میزنن تو اینترنت و به کل ایران میخوان بفروشن. اونم به این خاطر که همه ببینن میشه ساخت.من خودم تو وب گردیام اینقد ایده و خلاقیت میبینم که طرف درست معرفی نشده یا اصلاً معرفی نشده، تازه اگرم معرفی بشه یهو 1000 تا سفارش بگیره عمراً نمیتونه بسازه ، چون نیروشو نداره. سازماندهی اینا باید توسط دولت انجام بشه. ینی باید بگرده پیدا کنه ، تبلیغ و معرفی منه، وام بده رسیدگی کنه تا استارتاپ بگیره.
فایدشم برای دولت اینه که اول اشتغالزایی میشه، برای خود استارتاپ، برای حمل و نقل ، برای طراحی و تولید، ایده پردازی میشه، راهکارهای استفاده از مواد اولیه به وجود میاد، شایدم صادرات رونق بگیره و ...
من خودم یه استارتاپ چاپ آنلاین عکس | Axapp.ir هستم. ما تمام نیازهای مردم به چاپ عکس و آلبوم و ... رو برطرف میکنیم. اما واقن در بازاری که تبلیغات استارتاپ ها محدود شده، تخفیف ها و سوبسیت های دولت شامل استارتاپ ها نمیشه، دید قشنگی نسبت به ایجاد کسب و کار از طرف نهادهای مردمی و خصوصی وجود نداره. چطور میتونیم به یه آینده مثبت نگاه کنیم؟؟؟
آیا بهتر نیست برای تبلیغ کالا های شناخته شده و بانک ها ، استارتاپ هارو تو تلوزیون به صورت رایگان و یا خیلی ارزان تبلیغ کنیم؟؟؟ آیا وقتش نشده تا مردم کالاهای ایرانی رو به سرعت و راحتی از خود تولید کننده بگیرن؟؟آیا وقتش نرسیده با اعتماد به استارتاپ ها هزینه های اضافی و دلال ها از بین برن؟؟ آیا وقتش نرسیده به جای حساب باز کردن روی سرمایه ای به نام نفت که تا هر چی میشه تهدید و تحریمش اقتصادمونو میریزه بهم، بیاییم به جوانان مستعد کشورمون بعنوان سرمایه نگاه کنیم؟؟ آیا واقعن نباید مردم رو با استارتاپ ها آشنا کنیم؟؟ میدونید چند درصد مردم هنوز بلد نیستن نیازهاشونو تو گوگل سرچ کنن؟؟
من که خودم به شخصه هر چی بخوام و سعی میکنم از نت پیدا کنم
خلاصه حالا خواستید عکس چاپ کنید یه سری به سایت Axapp.ir بزنید.
