اگر کودک در رحم رو به پایین باشد به آن حالت قدامی می گویند، اما اگر رو به شکم شما باشد، به آن خلفی گفته می شود. پزشک یا مامای شما به طور معمول در ملاقات های مختلف موقعیت کودک را با قرار دادن دست بر روی شکم شما تشخیص می دهند. همچنین ممکن است برای تشخیص دقیق موقعیت جنین از سونوگرافی استفاده کنند. به طور معمول موقعیت کودک تا سه ماهه آخر بارداری نگران کننده نیست. یعنی از ماه ششم بارداری به بعد، پزشک یا ماما ممکن است در هر بار مراجعه وضعیت کودک شما را بررسی کنند.
اکثریت قریب به اتفاق نوزادان در بدو تولد سرشان به سمت پایین خواهد بود؛ اما در حدود 3٪ تا 4٪ از نوزادان در انتهای بارداری سرشان پایین نیست. به این وضعیت بریچ می گویند که ابتدا پا، باسن یا زانو به سمت کانال زایمان هدایت می شود. برخی از جنین ها نیز بصورت پهلو در رحم قرار گرفته اند که به آن وضعیت عرضی جنین گفته می شود.
نوزادی که در وضعیت عرضی باشد در لگن قرار نمی گیرد، بنابراین نمی توان این نوزادان را به روش طبیعی به دنیا آورد و اگر نتوانید کودک را به حالت طبیعی برای زایمان برگردانید ممکن است به سزارین نیاز باشد.
