سلام من سحرقاضی نظام یک نویسنده کوچک با افکاری بزرگ هستم.
شاید هم نه خیلی کوچک چون طعم رسیدن به سن قانونی را در اواسط آذر ۹۹ چشیدم.(البته در اوج کرونا طعم خاصی نداشت.)
یکی از چیزهایی که در زندگی یاد گرفتم این بود که آرزوهام رو تبدیل به هدف کنم. اینطوری برای رسیدن بهشون سخت تلاش میکنم و هیچوقت رهاشون نمیکنم.!
نویسندگی از آرزوهای بزرگ من بود که تبدیل به هدفم شد. هدفی که بارها و بارها با موانع زیادی مواجه شد و بارها با شکست روبرو شد اما من هرگز ازون دست نکشیدم چون میدونستم اگه قرار باشه بخاطر این موانع از هدفم دست بکشم پس اصلا خود هدف برام چه معنایی میتونه داشته باشه؟
حالا بعد از گذشت سالهای زیاد و رسیدن به استقلال وجودی میخوام که هدفم رو سخت دنبال کنم. میخوام که برای نویسنده شدن و نویسنده موندن تلاش کنم و هرگونه موانعی رو توی این مسیر زیر پا بزارم.
من برای هدفم تلاش میکنم و میدونم که روزی نویسنده بزرگی خواهم شد...
