طی سالیان اخیر شاهد اخبار متعددی از حمله سگ‌های ولگرد و خانگی به شهروندان بوده‌ایم؛ ویدئوهای زیادی نیز در فضای مجازی دست به دست می‌شود که نشانگر حمله سگ‌های خانگی به کودکان است؛ سگ‌هایی که بدون قلاده به محیط بیرون از منزل آورده شده‌اند و بدون هیچ محدودیتی در محل تردد کودکان و پارک‌ها در حال پرسه زدن هستند از جمله چند روز پیش، سگ متعلق به یک واحد صنفی در شرق تهران، به یک کودک حمله و او را زخمی کرد.
حمله سگ به انسان‌ها چه خطراتی دارد؟
سگ گزیدگی در همه سنین می‌تواند منجر به آسیب‌های جسمی، عفونی شدن زخم‌ها و بروز بیماری‌های مختلف از جمله بیماری کشنده “هاری” شود؛ این خطر کودکان را بیشتر تهدید می‌کند زیرا کودکان تنه کوچکتر و توانایی فرار کمتری نسبت به بزرگسالان دارند و نتایج یک مطالعه نشان داده که کودکان به دلیل ناتوانی در تشخیص موقعیت خطر در حمله سگ، نسبت به بزرگسالان بیشتر دچار آسیب‌های شدید جسمی به‌ویژه در ناحیه سر و صورت می‌شوند.
اما یکی از خطرات جدی ناشی از گزش سگ‌ها ابتلا به بیماری خطرناک هاری است.
هاری چیست؟
هاری یک بیماری ویروسی مشترک بین حیوان و انسان است؛ این بیماری از زمانی که علائم آن شروع می‌شود ۱۰۰ درصد کشنده به حساب می‌آید و راه درمانی ندارد؛ در صورت ابتلا به بیماری هاری، علائم بیش‌فعالی، بی‌قراری، ترس از آب و گاهی ترس از هوا ظاهر می‌شود و مرگ پس از چند روز و به‌دلیل ایست قلبی و تنفسی رخ می‌دهد.
تنها در سال گذشته در ایران ۱۶ مورد فوتی ناشی از بیماری هاری داشته‌ایم.
سگ‌های خانگی عامل ۹۹ درصد موارد انتقال هاری
اگرچه طبق اذعان سازمان جهانی بهداشت، در ۹۹ درصد موارد، سگ‌های خانگی عامل انتقال این ویروس به انسان هستند اما متأسفانه در سال‌های اخیر به دلیل نبود قانونی مشخص برای مقابله با سگ‌گردانی، صاحبان سگ به راحتی و در هر مکانی، سگ‌های خانگی خود را رها و آسایش بسیاری از شهروندان را سلب می‌کنند که در بسیاری از موارد منجر به سگ‌گزیدگی شهروندان می‌شود که علاوه بر آسیب‌های جسمی فراوان، هزینه‌های زیادی برای پیشگیری و درمان هاری به نظام سلامت تحمیل می‌کند.
مدفوع سگ‌ها، بمب انگل و باکتری
علاوه بر آسیب‌های جسمی و بیماری‌هایی که از طریق گزش سگ به انسان منتقل می‌شود، مدفوع سگ‌ها که آزادانه به واسطه سگ‌گردانی در محیط‌های شهری در سطح خیابانها، پارک‌ها و اماکن عمومی پخش می‌شود، منشأ بسیاری از بیماری‌های باکتریایی و انگلی است.
بیماری‌های باکتریایی بسیار خطرناکی نظیر سالمونلا، کامپیلوباکتر، اشریشیاکلی و کلستریدیوم دیفیسیل و بیماری‌های انگلی نظیر توکسوکاریازیس، لارو مهاجر پوستی، اکینوکوکوس، ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم بیماری‌هایی هستند که از طریق مدفوع سگ‌ها به انسان منتقل شوند.
راهکار جلوگیری از این انتشار این بیماری‌ها، جمع‌آوری و دفع بهداشتی مدفوع سگ‌هاست اما متاسفانه در کشورمان هیچ قانونی برای سگ‌گردانی و ایجاد محدودیت برای صاحبان سگ‌ها برای ممانعت از ایجاد آلودگی به واسطه مدفوع کردن سگ‌ها در سطح معابر و اماکن عمومی نداریم و همین مسئله باعث شده که این سگ‌ها با حضور پرتعداد در پارک‌ها، محل بازی کودکان، اماکن عمومی و … آلودگی گسترده‌ای را با مدفوع خود ایجاد می‌کنند و صاحبان آنها به دلیل خلا قانونی، هیچ الزامی برای جمع‌آوری مدفوع سگ‌های خود ندارند!
این وضعیت اسف‌بار در حالیست که در تمام کشورهای اروپایی و آمریکایی قوانین بسیار سخت‌گیرانه‌ای حتی برای مدفوع سگ وجود دارد و در صورت عدم جمع‌آوری مدفوع سگ‌ها توسط صاحبان آنها، جرائم سنگین مالی در انتظار این افراد خواهد بود.
این وضعیت باعث شده که در کشورمان به واسطه حضور پرتعداد سگ‌ها در اماکن عمومی، خطر گسترش بیماری‌های باکتریایی و انگلی در بین کودکان و بزرگسالان به واسطه مدفوع سگ‌ها به شدت افزایش یافته است.
متاسفانه طی این سالها، محل بازی کودکان در پارک‌ها به مکانی برای ابتلا به انواع انگل‌ها و باکتری‌ها تبدیل شده است که جان و سلامتی کودکان را به شدت تهدید می‌کند؛ چه بسا بسیاری از خانواده‌ها که طی این سالها مجبور شده‌اند کودکان خود را به واسطه ابتلا به بیماری‌های مختلف انگلی، عفونی و … راهی بیمارستان و حتی در بخش‌های مختلف بیمارستان‌های تخصصی اقدام به بستری چند روزه کودکان خود کنند، منشا ابتلای کودک آنها بدون اینکه والدین آنها بدانند، مدفوع سگ‌ها بوده که از طریق حضور و بازی کودکانشان در پارک‌های آلوده با مدفوع سگ‌ها، به آنها منتقل و باعث بیماری کودکان آنها شده است!
