جواز انتشارات بنا به کدام قانون صادر میشود که غلامحسین کرباسچی، پدر اختلاس و ارتشا ایران، که همین سه سال پیش هم مجدداً به جرم تبلیغ علیه نظام محکوم شده، با پول دولتی روزنامه چاپ کند که بگوید جنایت بزرگِ مسمومیت دانش آموزان از عبای آقای خامنه‌ای در می‌آید و اینگونه عقده هایِ جنونی خود را علیه رهبر انقلاب خالی کند؟
?بیایید به این تیتر روزنامه هم‌میهن که نمیدونم دقیقاً با چه کسانی هم‌میهن‌اند دقت کنیم:
الف) واکنش صریح رهبری به رنگ طوسی متمایل به سفید که خیلی واضح نیست و دیده نمی‌شود
ب) بعد زده جنایت بزرگ، کنار عکس بالاترین مقام سیاسی مذهبی کشور، عکس هم، عکس رسمی نیست!
ج) آدمی که عبا را در اورده و مشغول به یک کاری بوده و تمامش کرده. و حالا در کنار تیتر «جنایت بزرگ».
د)دنوع عبا حالت حایل داره. انگار پشتش چیزی است.شما را یاد شعار خاصی نمی اندازد؟ من را یاد شعار اصلاح‌طلبان بعد از قتلهای زنجیره‌ای می اندازه که « قاتلین فروهر، زیر عبای رهبر».
ه) هم رنگی کامل تیتر با رنگ عبا که به صورت بصری این دو را به هم وصل می‌کند.
و) به سر هم شده و به سمت زمین رهبری هم یک عنایت بکنید! مثل مسی که چشمش را می‌دزدد و در دوربین نگاه نمی‌کند! یک گناهکاری ضمنی را القاء می‌کند.
حالا بفرمایید از این تیتر و عکس چه نتیجه ای میشود گرفت؟
این دو پست زیر را حتما ببینید:
کمی درباره غلامحسین کرباسچی، مدیر مسئول روزنامه هم میهن بیشتر بدانید!
دهه ۷۰ یادآور فساد اقتصادی در شهرداری تهران است، شهردار وقت در آن دهه با تصرف غیرمجاز اموال عمومی و یا خرید ماشین های لوکس برای برخی افراد خاص نشان داد، دغدغه ای برای برقراری عدالت و حرکت در مسیر قانون مداری ندارد .
غلامحسین کرباسچی را به عنوان پایه گذار فساد در شهرداری معرفی می کنند زیرا یکی ازبزرگ ترین پرونده های فساد اقتصادی به او مربوط می شود و در یک کلام باید گفت، شهردار دهه 70 با مشارکت در ارتشا، تصرف غیرمجاز اموال عمومی و یا خرید ماشین های لوکس برای برخی افراد خاص؛ حقوق شهروندان را نادیده و پایمال کرده است.
از مشارکت در اختلاس تا تضییع اموال شهرداری تهران
«مشارکت در اختلاس به مبلغ چهارده میلیارد و پانصد و سی میلیون ریال، تضییع اموال شهرداری تهران و مشارکت در تبانی معاملات شهرداری» از دیگر مواردی است که تحت عنوان اتهامات او در رسانه ها به آن اشاره شده است.
در آن هنگام که قرار بود پرونده فساد اقتصادی شهردار وقت مورد بررسی قرار گیرد شرایط ویژه ای در کشور حاکم بود؛ دولت سازندگی آخرین روزهای فعالیتش را سپری می کرد و دولت محمد خاتمی هنوز تشکیل نشده بود به همین علت آن طیف از افراد به ویژه نمایندگانی که به دلیل توجهات خاص شهردار از موقعیت و جایگاه خوبی برخوردار شده بودند، تلاش کردند تا موضوع فساد در شهرداری تهران به یک بحث و جدل سیاسی میان دو جناح سیاسی تبدیل شود، در این بین فرصتی فراهم شد تا کرباسچی از آب گل آلود ماهی بگیرد و علنی به این مسئله دامن بزند.
اگرچه ماه زیر ابر پنهان نماند و بالاخره پرونده فسادها و تخلفات مدیریتی وی مو به مو مطرح و در رسانه ها بازتاب گسترده ای یافت اما اساسا فساد اقتصادی همانند سمی مهلک است که منجر به افزایش بیکاری، آسیب های اجتماعی و رکود می شود بنابراین اقدامات مفسدانه و متخلفانه ی شهردار اسبق پایتخت تاثیراتی به مرابت ناخوشایند بر پیکره این کلانشهر باقی گذاشته است.
هزینه کردن بودجه شهرداری برای انتخابات
اگر هریک از افراد جامعه به مدد حافظه تاریخی خویش و یا به روایت رسانه ها، از تخلفات فراوان شهرداری دهه 70 باخبر شوند، از زوایای مختلف این مسئله آگاه شده و متوجه هزینه غلامحسین کرباسچی برای تبلیغات نامزدهای مورد حمایت خویش از محل بودجه شهرداری خواهند شد. او در آستانه برگزاری انتخابات پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی و انتخابات 2 خرداد سال 76 که محمد خاتمی به عنوان رییس جمهور انتخاب شد به منظور دست یابی به اهداف مدنظر خود و تامین مطالبات جناحی که به آن وابسته بود از محل منابع شهرداری به تبلیغ و مانور دادن بر روی مهره های پرداخت که به سود او و جناح اش تمام می شد.
این مسئله به جرقه و سرآغازی برای ورود پول های کثیف به انتخابات کشور هم تبدیل و منجر شد تا حقوق شهروندان بسیار بیشتر از گذشته نادیده انگاشته شود.
عرضه کارت ترافیک در بازار سیاه!
ارائه کارت ترافیک از دیگر تخلفات آشکار شهرداری اسبق تهران به شمار می رود، زیرا قرار بود این نوع کارت ها در جهت کاهش ترافیک و آلودگی هوا به مسئولان و عده ای محدود از افرادی که نیازمند رفت و آمد در محدوده طرح هستند، اعطا شود، اما چنین اتفاقی روی نداد و مشخص شد که شهردار وقت به دنبال کسب درآمد و ضایع کردن حقوق شهروندان است بر این اساس تعداد زیادی از کارت های ترافیک در بازار سیاه نیز با نرخ بالا عرضه شد، این اقدام ضمن فریب مردم سبب شد مبالغ هنگفتی به جیب شهرداری تهران واریز شود.
تخفیف های ویژه برای افراد ویژه
موضوع تخفیف های بی حساب و کتاب در حوزه ساخت و ساز و عوارض و مالیات از دیگر مصادیق فساد و تخلفی است که در فاصله سالهای 1368 تا 1377 شهرداری تهران را با چالش ها و مشکلات متعددی روبرو کرد. این مجموعه تخفیف ها عمدتا شامل حال مفسدان اخلاقی و افراد ضد نظام اسلامی، شده است. به عبارت دیگر باید مطرح کرد که این تخفیف های ویژه تنها برای افراد ویژه و حامی شهردار در نظر گرفته شده و سایر افراد جامعه از این مزیت برخوردار نشده اند.
انتصاب افراد کم سواد و فاقد آگاهی در مجموعه شهرداری
در آن زمان به کار گیری آدم های کم سواد و فاقد آگاهی نسبت به امور شهرداری بیش از سایر موارد شائبه های متعددی را به ذهن متبادر می کرد زیرا افرادی با مدرک دیپلم از سمت های نازل به یک باره صاحب پست و مقام های آنچنانی می شدند، این اقدام سبب شد تا شهردار وقت بتواند به شکل غیر قانونی در معاملات خود عمل کرده و به اختلاس دست بزند. استخدام چنین افرادی، امتیازی بزرگ برای مجموعه شهرداری به شمار می رفت چرا که این افراد باتوجه به عدم آگاهی و به صرف رسیدن به مقام و منصب، وجوه حاصل از انجام معاملات غیرقانونی و اختلاس را بی کم و کاست در اختیار کرباسچی قرار می دادند.
برداشت های دل به خواهی و شخصی از اموال بیت المال
برداشت های دل به خواهی و شخصی از اموال بیت المال و مصرف آن در جهت منافع شخصی از دیگر مواردی است که باید در این بخش به آن پرداخته شود.
بی شک وقتی به پرونده مدیریت شهرداری در دهه 70 نظر می اندازیم بیش از هر زمان دیگر معنای اسراف و زد و بند و نادیده گرفتن حقوق شهروندان را درمی یابیم. وقتی معاونان شهرداری از بیت المال برای وعده صبحانه خود میگو سفارش می دهند و یا شهردار وقت شاکله مدیریتی خود را بر مبنای توجه به طبقه ثروتمند جامعه معطوف می سازد و با دیدگاهی تک بعدی اعلام می دارد که این شهر متعلق به کسانی است که حداقل 500 هزار تومان حقوق دریافت می کنند، باید تا ته داستان را خواند.
در ادبیات شهری به کاربردن این جمله به معنای این است که افرادی با درآمد زیر 500 هزار تومان باید از پایتخت خارج شوند، کما اینکه چنین عبارتی از سوی او رسما مطرح شده و حتی مفهوم مدرن شدن تهران را نیز بر این اساس می سنجد. در حقیقت می توان اینگونه بیان کرد که مقصود کرباسچی از یک شهر مدرن شهری است که در آن افرادی با درآمد پایین زندگی نمی کنند و این یعنی شهردار اسبق آب پاکی را بر روی دست افراد کم درآمد جامعه ریخته و اتمام حجت کرده است که خدماتی برای آنان در نظر گرفته نخواهد شد.
اختلاس 7 میلیارد ریالی و واگذاری مسکن به هنرپیشگان معلوم الحال
حتی یکی از نزدیکان او بعدها مطرح کرد که کرباسچی تنها پروژه انحراف مالی را در دستور کار داشت به طوری که درصدد بود همه اموال و دارایی های شهرداری را بفروشد تا برای شهردار بعدی چیزی باقی نماند.
اختلاس هفت میلیارد ریالی غلامحسین کرباسچی با هدف تقویت جایگاه اجتماعی و سیاسی خود مهمترین موضوعی است که نشان می دهد او در قضیه تخفیف برای اعطا مسکن به 130 نفر از هنرپیشگان معلوم الحالی که تعهدی به نظام اسلامی ندارند بسیار بد و ناروا عمل کرده است. شهردار اسبق تهران به هریک ازهنرپیشگانی که با یکدیگر نسبت زناشویی دارند نیز یک واحد آپارتمان به شکل مجزا و جداگانه داده است در حالی که مردم متعلق به طبقه پایین این کلانشهر از این دست و دلبازی های آقای شهردار بهره مند نشدند.
