از روزهایی که دولتمردان در ایران معتقد بودند توانانی صنعتی ایران صرفا در حد آبگوشت بزباش است تا این روزها که ایران روی ساخت نفتکش صادراتی و ارزآوری آن حساب باز میکنند زمان زیادی نگذشته است. زمانی که دقت در آن پیام های مهمی دارد.
رئیس جمهور ونزوئلا، نیکلاس مادورو پس از شش سال با دعوت رسمی آیتالله رئیسی در جمعه ای که گذشت به تهران سفر کرد. وی پیش از این در یک تور نفتی در سال 1395 به تهران سفر کرده بود و این دومین سفر وی به ایران محیوب میشود. در این سفر برنامه ها و دیدارهای متعددی صورت گرفت که مهمترین رویداد امضای سند جامع همکاری راهبردی ۲۰ ساله میان دو کشور بوده است. در میان اخبار منتشره از این سفر 2روزه تحویل نفتکش ساخت ایران به سفارش ونزوئلا به این کشور نیز از جهات مختلف حائز اهمیت است.
آیتالله رئیسی و نیکولاس مادورو رؤسای جمهور ایران و ونزوئلا به صورت ویدئوکنفرانس با عرشه نفتکش آفراماکس در خلیج فارس ارتباط برقرار کرده و در جریان مراحل ساخت و فعالیت این نفتکش توسط شرکت صنعتی دریایی ایران(صدرا) قرار گرفتند. در این جلسه اسناد تحویل نفتکش آفراماکس نیز مابین مدیران شرکت صدرا و طرف ونزوئلایی به امضا رسید.
پیش از این ونزوئلا برای خرید چهار نفتکش هر کدام به ارزش ۲۴۰ میلیون دلار با ایران قرارداد امضا کرده بود که موعد تحویل نفتکش دوم فرا رسید.کشتی آفراماکس دارای 250 متر طول، 44 متر عرض، 21 متر ارتفاع، 14/8 متر آبخور، با 15 نات سرعت است که قابلیت حمل 113 هزار تن نفت خام معادل 750 هزار بشکه را دارد. طبق قرارداد منعقد شده قرار است ایران 2 نفتکش دیگر نیز پس از ساخت به این کشور تحویل دهد.
شرکت ملی نفت ونزوئلا در سال 1388 با سفارش طراحی و ساخت چهار فروند کشتی نفتکش 113 هزار تنی با شرکت صنعتی دریایی ایران(صدرا) قرارداد بست. که اولین سفارش در سال 1395 به شرکت ملی نفت ونزوئلا تحویل داده شد و ساخت آن تنها 22 ماه زمان صرف شده بود. میزان اشتغال زایی این پروژه در حین اجرا 3000 نفر به صورت مسقیم و تعداد قابل توجهی اشتغال غیر مستقیم در شهرستان بوشهر و شهر های اطراف بوده است. با تحویل این چهار نفتکش اقیانوس پیما، ایران به جمع کشتی سازن بزرگ دنیا خواهد پیوست.
نکته قابل تامل آنکه در زمانی که توان داخلی در مهندسی و ساخت نفتکش های اقیانوس پیما در داخل کشورموجود بود و ایران سفارش خارجی در دست اجرا داشت؛ مدیران اعتدالی تنها توان داخلی را کشور را در تولید آبگوشت بزباش و قرمه سبزی میدیدند و برای عقد قرارداد خرید 10 نفتکش چشم به دستان کره ای ها بسته بودند. این درحالی است که کره ای ها پیش از این در قرارداد ساخت 27 نفتکش با دریافت پیش پرداخت 220 میلیون دلاری به قرار خود پایبند نبودند. با این حال دولتمردان بدون اعتراض در حال تقلا برای خارج کردن ارز کشور بودند تا شاید کره ای ها کاری برای آنها انجام دهد. این اتفاق تلخ منجر به آن شد تا کارشناسان در این خصوص اعلام کنند اگر در همان زمان وقت این سفارش ها در شرکت های داخلی ثبت شده بود شاهد ایجاد 10 هزار شغل و قیمت تمام شده کمتری بودیم. به نظر میرسد.