سیامک قاسمی فروشنده تحقیر ملی و مصرف کننده درد و جایگزین فانتزی به جای حکمرانی
خوب به توئیت ها نگاه کنید ،امروز امریکا از نظر کنترل کرونا اوضاع هنوز خوب نیست ، اردوغان نتوانسته بحران اقتصادی اش را کنترل کند ، هند هر چند ماه یکبار با شورش هایی با تم دینی و اقتصادی روبرو است که نشان از عدم توسعه یافتگی است و از همه مهم تر نئولیبرالیسم قطعا ادامه راه لیبرالیسم نیست و در دو دهه اخیر جدل تئوریکی در سطح فلسفه سیاسی بین متقکران مهم را رقم زده است که فقط کافی است چند سایت و مقاله ساده را نگاه کنید تک تک توئیت ها قاسمی جامعه و کشور را عقب افتاده تصور می کند ان هم به شکل غیر حقیقی و صبح تا شب درد های مجازی تولید می کند که اتفاقا راه حل اش هم ساده است: توافق کنیم مک دونالد با چند شرکت بزرگ به کشور ما می ایند و ما خیلی زود توسعه یافته می شویم و خوشبخت روزگار مثل هند و ترکیه!
قاسمی مروج ساده انگاری و فانتزی نگری به مسئله حکمرانی است و فکر می کند جهان فعلی درچند شیوه جذب سرمایه و نوعی افزایش سود خلاصه می شود و کنترل تورم هم با اصلاحاتی صرف اقتصادی و سیاسی ممکن است ،حال انکه حکمرانی فعلی جهان بدون تحریم و بدون ضعف های اقتصادی مثل کشور ما هم هیج حال خوشی ندارد ،دموکراسی در امریکا و انگلیس و فرانسه و کشور هایی مثل برزیل و ایتالیا با شکست های بزرگی روبرو بوده است ،انباشت سرمایه و اشکال مختلف دولت ها هم نتوانسته اند از بحران های موجود کم کنند و حضور کرونا در جهان هم نشان داد وضع از انچه تصور می شود خراب تر است و سر اخر هم ذبح کشوری مثل اوکراین بود که همه ایتم های فانتزی قاسمی از رئیس جمهور خوشتیپ تا حضور شرکت های بزرگ و ایضا موافقت چپ و راست عالم را داشت و در یک اشتباه به بازی ابر قدرت ها تبدیل شد
حال انکه ما در خاورمیانه اوضاع پیچیده تر و سخت تری داریم
تصویر ذهنی که قاسمی از حکمرانی می سازد در مرحله اول مانع از تفکر کردن در حکمرانی می شود و ادامه خیال خامی که روشنفکران درجه سوم در صد سال اخیر گفته اند یعنی تقلید صفر تا صدی از غرب و ایضا پیشرفت وسیع !! این تصویر دروغی پیش نبوده است اما مرحله بعدی انزوا و افسردگی ملی است که قاسمی به ان ضریب می دهد و صدای تحول و اصلاح واقعی که از لنز علوم انسانی باید بلند شود را در لحظه خاموش می کند و جامعه را به سمت نوعی بی پرسشی و پر حرفی و زیاد گویی و نق زدن هدایت می کند این مرحله بسیار خطرناک است که خواسته یا ناخواسته قاسمی در حال شکل دادن این دو مرحله است
اما وظیفه جامعه علوم انسانی قطعا در این مقطع مقابله با او است.
سیدجواد نقوی
