روزنامه خراسان نوشت: بیش از ۱۰۰ روز از آغاز جنگ اوکراین به دستور ولادیمیر پوتین می گذرد. روسیه که هشت سال پیش شبه جزیره کریمه را به خاک خود الحاق کرده بود، توانسته در میدان نبرد و با همراهی جدایی طلبان دونباس، تمام خطوط شرقی اوکراین را تحت کنترل و اشغال خود درآورد. در واقع با سقوط ماریوپل، ارتش روسیه توانسته به‌طور کامل دسترسی اوکراین به دریای آزوف (که در شمال دریای سیاه و میان دو کشور روسیه و اوکراین واقع شده) را نیز قطع کند.
مسکو اکنون نزدیک به ۱۲۵ هزار کیلومتر مربع از خاک اوکراین را در اشغال خود دارد. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین در یک سخنرانی برای پارلمان لوکزامبورگ اعلام کرد که هم اکنون روسیه حدود ۲۰ درصد از خاک کشورش را اشغال کرده است. با ادامه جنگ، مقامات غربی تاکید می‌کنند که روسیه، به رغم شکست‌های اولیه، همچنان قصد دارد کی‌یف را تصرف کند و بخش زیادی از اوکراین را تحت سلطه خود درآورد. یکی از مقامات گفته: «این اهداف حداکثری، پابرجا هستند.» حتی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه هم هشدار داده است که «اگر کشورهای غربی موشک‌های دوربرد به اوکراین بدهند، ارتش روسیه به هدف‌های جدیدی حمله خواهد کرد که تا کنون به آن ها حمله نکرده است.»
به گزارش نیویورک پست، رئیس جمهوری آمریکا گفت: «اما به نظر من در نقطه‌ای از این خط، باید با مذاکره به یک راه‌حل برسیم و نمی‌دانم که این مستلزم چیست. من فکر نمی‌کنم کسی تا آن زمان بداند اما در این میان، ما همچنان اوکراینی‌ها را در موقعیتی قرار می‌دهیم که بتوانند از خود دفاع کنند.» سخنان بایدن مبنی بر مطرح بودن گزینه صلح در ازای عقب نشینی ارتش اوکراین از سرزمین های اشغال شده اش، همچون تیری بود که به قلب زلنسکی شلیک شده است.
در روزهای اخیر برخی از شخصیت‌های سیاسی برجسته در آمریکا از جمله هنری کیسینجر خواستار این شده بودند که اوکراین با پذیرش ضمیمه شدن بخشی از خاک این کشور به روسیه، زمینه را برای پایان جنگ و برقراری صلح فراهم کند. ایده‌ای که البته با انتقاد دولت اوکراین رو به رو شده است.
به رغم ارسال تسلیحات متنوع کشورهای غربی به اوکراین، این تنها دولت آمریکا نبوده که پشت کی یف را در زمین سیاست خالی کرده است. امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه نیز که در سه ماه اخیر در نقش میانجی ظاهر شده، در مصاحبه‌ای که روز شنبه منتشر شد، گفت: «ما نباید روسیه را تحقیر کنیم تا روزی که درگیری‌ها متوقف شد، بتوانیم یک راه خروج از طریق دیپلماتیک ایجاد کنیم.» سخنانی که با واکنش تند کی یف روبه رو شد و آن ها این موضع گیری کاخ الیزه را تحقیر پاریس نامیدند.
