این روزها تلاقی برخی موارد سیاسی و اجتماعی باعث شده برخی جریانات سیاسی با تشدید فضای التهابی ماهی خود را از آب گل آلود بگیرند. آنچه در این فضا مهم به نظر می رسد ریشه یابی مشکل و همچنین رفع موانع برای رسیدن به محیطی امن و توسعه مند است، اما کنش سیاسی برخی گروه ها درست عکس این ماجراست و سعی دارند با موج سواری روی مشکلات مردم برای خود وجهه بسازند.
جریان اصلاحات که همواره در یک فضای غوغاسالارانه زیست می کند و حتی زمانی که زمام و مدیریت امور را در دست داشته سعی کرده با همین فضای آنارشیسیمی کار خود را پیش ببرد، امروز از حوادث تلخی مانند ریزش ساختمان متروپل آبادان سواستفاده می کند.
بیشتر بخوانید: شادی اصلاح طلبان روی آوارهای متروپل/ امام جمعه و دولتی ها در میدان، اصلاحات مشغول توئیت‌زنی زیر کولر!
بیشتر بخوانید: بازی با جان مردم/ نقش شهردار، هلدینگ عبدالباقی و استاندار حسن روحانی در فاجعه مجتمع متروپل آبادان چه بود؟
بیشتر بخوانید : روزنامه اصلاح طلب: عبدالباقی (مالک ساختمان متروپل آبادان) در دولت روحانی چهره ماندگار صنعت شد!
اگر فلاش بکی بزنیم و نگاهی به گذشته بیندازیم ماجرای ساخت متروپل کاملا فاش می شود. برجی که در زمان استاندار گذشته و پر حاشیه خوزستان آنهم با شوآف خبری و تبلیغاتی ساخته و به عنوان دستاوردی محلی برای دولت قبلی معرفی شد.
درواقع به مانند بومرنگ اصلاح طلبان از هر موضوعی دستاویزی می‌سازند که خود را مطرح کنند اما ناخواسته هر چیزی که مطرح می‌کنند به خودشان باز می گردد.
از جمله جراید همین جریان سیاسی درباره ریشه فاجعه متروپل اعتراف می‌کنند که این ماجرا به دوره دولت گذشته باز می گردد. موضوعی که اگر درست نگاه کنیم مساله‌ای عیان است.
روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «متروشل» نوشته است: «با پرونده‌هاي مفسدان اقتصادي در چند سال اخير نشان مي‌دهد كه برخي مديران و كارمندان بخش دولتي يا بانك‌ها با گرفتن رشوه‌هاي سنگين راه عبور غيرقانوني از قانون را براي شخص مجرم هموار كرده‌اند. در بحث تخلف، ديگر نبايد مرزي بين اصولگرا و اصلاح‌طلب قائل شد. مالك ساختمان متروپُل در دولت گذشته كه روي ريل اصلاح طلبان حركت مي‌كرد چندين جايزه و لوح قدرداني گرفت و حتي تنديس چهره ماندگار صنعت در سال 97 به او اهدا شد … »
حالا جریان اصلاحات همه این موارد را فراموش کرده و سعی دارد ضمن آلزایمر سیاسی خود را به عنوان معترص جا بزند. به نظر می رسد متروپل یکی از مین های مدیریت غلط دولت گذشته بوده که امروز منفجر شده است اما اصلاح طلبان به جای ریشه یابی مشکل با سو استفاده از احساسات و آلام مردم داغ دیده سعی دارند فضای مدیریتی کشور را به نفع خود پیش ببرند.
این جریان در برابر حادثه ترور شهید صیاد خدایی که دست شوم صهیونیست در آن مکشوف است کمتر حرف می زند اما صفحه اول جراید خود را مملو از مطالب مختلف درباره حادثه‌ای می کند که ریشه آن قصور مدیریتی در دولتی است که اصلاحات حامی تمام قد آن بوده است. متروپل از این نظر یک مرثیه بلند است که در پس آن انحراف و بعضا فساد خانه دارد و درواقع نماد مدیریت در جریان اصلاحات به شمار می‌رود.
متاسفانه با توجه به شدت تخریب و عمق حادثه و حساسیت برای زنده پیدا کردن هموطنان زیر آوار شاید هفته ها این مرحله دلهره آور طول بکشد اما بازی با احساسات مردم و ابزار قرار دادن درد و رنج مردم برای اهداف سیاسی موضوعی بسیار ناپسندیده است.
ایران پهناور خصوصا در این برهه زمانی با مشکلات و مسائل بزرگی دست و پنجه نرم می کند و در این شرایط به جای سیاسی کاری باید همدلی ها و همیاری ها را پرورش داد. همچنان که در بدنه مردم این حس و همدردی شدیدا موج می زند اما برخی گروه های سیاسی سعی دارند با دوقطبی سازی و تبدیل این موارد به نفرت جمعی برای خود خانه ای روی آب بسازند. این جریانات تا چه زمانی سعی دارند با این حربه ناپسند زیست کنند مشخص نیست اما افکار عمومی دیگر اسیر این بازی سازی های سیاسی جناحی نمی شوند.
