گیلان؛ شاید بزرگترین هدیه طبیعت باشد، طبیعتی که با تو حرف می زند و از یک طرف تو را به دریا و از سمتی به جنگل و کوه می برد اما در میان تمام دیدنی هایش جهانی از ابر که آن را ماسال می نامند با آن سقف های شیروانی رنگ و وارنگ انتظارت را می کشند.
انگار نافش را با ابر بریده‌اند
ابر سواری دوس داری؟ ابرهای پرپشت شیرین و دوست داشتنی که همه آسمان را پر کرده اند را ببین. کجا! در ماسال سوار بر ابرها بشو؛ ابرهایی که همچون موج تو را به این طرف و آن طرف می برند. ماسال جایی است که دشت ها به تو لبخند می زنند و ابرها برایت می رقصند. تمام لذتش آن زمانی است که روی زمین های یک دست سبز پوش ماسال نشسته ای و از تماشای کوه ، آسمان و ابر لذت می بری؛ ناگهان ابرها به سمتت می آیند، همه جا را مه می گیرد و تو در بارانی از مه غرق می شوی. لذت خنکی قطرات ابر بر روی صورتت را دوس داری؟ این‌جا همان سرزمین اسب‌هاست؛ اسب‌های اهلی و از آن دیدنی‌تر اسب‌های وحشی که در دشت‌ها آزادانه می‌دوند و می‌چرند. می خواهی اسب سواری را تجربه کنی؟
ماسال مه اندود
قبل از این که به سمت رشت وارد شوی، از امامزاده هاشم به سمت جاده سراوان برو؛ با این کار بدون این که به فومن و صومعه سرا وارد شوی، به ماسال خواهی رسید. جاده های پیچ در پیچش را طی کن؛ نرسیده به ابرهایی که در دورست دیده می شود کلی جای دیدنی انتظارت را می‌کشند. چشمه های جوشان از دل کوه و کلی راه هیجان انگیز به داخل جنگل! هر کدام از این راه ها خود داستانی می شود! گاو و گوسفندهایی که در دشت ها مشغول چرا هستند؛ با چه آرامشی غذا می خورند! خانه های شیروانی رنگ وارنگ در میان دشت همچون قارچ از دل زمین بیرون زده اند، کندوهای زنبور عسل که نزدیک شدن به آن جرات می خواهد، اسب هایی که آزادانه گشت می زنند، همگی این ها یعنی ماسال! همان طور که به ابرها نزدیک می شوی گاهی برگرد و جاده را از پشت سرت نگاه کن، مارپیچی طولانی تا ابرها که هر چه به بالا می رسی تماشایی تر می شود. در نهایت می رسی به روستایی بر فراز ابرها؛ چقدر عاشق مه هستی؟
فصل خوب ماسال
ماسال با آن طبیعت هزار چهره‌اش؛ گاهی تو را مهمان هوای آفتابی خود می‌کند و گاه میان ابرهایی که خنکی هوا را به اوج می رسانند. شاید در بهار و پاییز ماسال دیدنی تر باشد؛ زمانی که ابر، مه، باران، برف و تگرگ رویایی ترین لحظات را برایت می سازند.
پ.ن: غیر از عکس دومی بقیه photo by سحر؛ بله اینطوریاس
دوس داشتم عکسای خودمم می زاشتم اما..
