قبل از قرن نوزدهم میلادی،قهوه اولین نوشیدنی پرطرفدار در ایران به حساب می آمد که به مرور چای جای آنرا گرفت.
در زمان صفویه بود که مصرف قهوه و گسترش آن با رشد چشمگیری همراه بود که دلیل آن هم وجود قهوه خانه های گسترده برای نوشیدنی قهوه و ایجاد فرهنگ کافه نشینی در بین مردم بود.
مصرف قهوه در ایران در زمان قاجار دچار چالشی عجیب شد و آن هم ورود قهوه به سیاست بود که باعث شد جان بسیاری از افراد مشهور و معروف را به صورت مستقیم و غیرمستقیم بگیرد.
این موضوع به قدری پیشرفت کرد تا نام قهوه قجری گسترش یافت.نوعی نوشیدنی قهوه که برای کشتن مخالفان حکومت مورد استفاده قرار می گرفت.
اینکه چرا از قهوه برای کشتن در زمان قاجار استفاده می شد؟
چون هیچگونه آثار جسمی قابل مشاهده از جمله کبودی و خونریزی در مرگ شخص مورد نظر پیدا نبود.
در رسم و رسومات خاندان قجر،این دیدگاه وجود داشت که فردی که به خود اجازه می دهد به خواستگاری دختران آنها بیاید،باید جرئت مرگ و کشته شدن را داشته باشد.
در زمان خواستگاری،دو فنجان قهوه برای خواستگار می آوردندکه یکی آلوده به زهر که (معمولا آرسنیک بود) بود ویکی سالم.خواستگار در صورت انتخاب فنجان آلوده کشته می شد و در صورت انتخاب قهوه سالم داماد خانواده می شد.
کم کم این رسم و رسوم وارد عرصه سیاست کشور شد و بزرگان بسیاری را به کام مرگ کشید.
ابن نوشیدنی فوق العاده،باعث مرگ انسانهای بسیاری شد.
ظل السلطان پسر ناصرالدین شاه حاکم اصفهان،از این شیوه بسیار استفاده می کرد.
در سال ۱۲۹۹ قمری،حسینقلی خان ایلخانی را به اصفهان دعوت کرد و بعد از ضیافت نهار،دستور داد قهوه قجری بیاورند و به خان بختیاری گفت :بخور خان این قهوه مراسم ختم توست.
مشیرالملک یکی از مشهورترین افرادی بود که توسط نوشیدنی قجری به قتل رسید.
میرزا علی خان مستوفی خزانه،میرزا محمد خان امین الدوله و.......که براثر نوشیدن قهوه به قتل رسیدند.
شاید این سؤال پیش بیاید که مگر آنها از داستان قهوه قجری و نوشیدن آن اطلاع نداشتند؟
درست است که همه آنها از این موضوع اطلاع داشتند ولی راه چاره و انتخابی نداشتندو در صورت عدم پذیرش نوشیدن قهوه اینکار به اجبار انجام می شد و قهوه را به آنها می خوراندند.
