یکی از چیزایی که درباره‌ی دوران دانشجویی بهتون نمیگن اینه که میزان پول و دارایی‌های کارت بانکیتون با موهای کف دستتون برابری میکنه.
البته من شنیده بودم که چقدر دانشجوها از اوضاع بد موجودی حساب مینالن اما فکر نمی‌کردم که این بلا از همون ترم اول به سر دانشجو جماعت نازل بشه.
از روز هفتم به بعد فهمیدم حتی اگه به حد مرگ هم باشم برام نمی‌صرفه که مسیر بیست دقیقه‌ای خونه تا دانشگاه رو اسنپ شصت هزار تومنی بگیرم حتی اگه با اتوبوس دو ساعت توی راه باشم، یا اینکه برای حساب بانکیت مهم نیست که از صبح تا این ساعت از شب با یه بطری آب و یه ساندویچ کوکو سبزی به ضخامت یک میلی‌متر و حالا به اینجا رسیدی و از فرط گرسنگی جهان اطرافت تار هست، تو نمیتونی حتی به آبمیوه فروشی نزدیک ایستگاه نگاه بکنی چون یه آب سیب معمولی هم چهل تومن قیمت داره.
تازه به این فرضیه اثبات شده هم پی بردم که وقتی دانشجویی و میزان موجودی کارتت خط فقر جدیدی رو راه اندازی کرده، تمام جهان به سمت و سویی میره که وسایل به درد بخور و صد البته گرون زندگیت هم از کار می‌افتن. مثلا دو هفته پیش هندزفری سالم و چهار ماهه‌ی من، سکته‌ای ناگهانی زد و از ناحیه یه گوش از کار افتاد؛ روز بعد هندزفری‌ام رو به خاک سپردم.
شما همه‌ی اینا رو به اضافه‌ی تولد خواهرخانم و دو دوستم رو اضافه کنید.
همونجا بود که فهمیدم با این وضع به آخر ترم اول که چه عرض کنم، به آخر ماه اول هم نمی‌رسم.
خریدن یا نخریدن؟ مسئله این بود.
چند روزه که هر نقطه‌ای از گوشی ملت رو باز کنی، امکان نداره یه تخفیف از بلک فرایدی رو اونجا نبینی. توی پیامک‌های بی‌شماری که وعده‌ی تخفیف‌های باور نکردنی رو می‌دادن، تبلیغ‌های بین ویدیوهای یوتیوب و آپارات و هر نقطه‌ای از توی اینترنت که بشه یه چیزی رو تبلیغ کرد، ردپایی از بلک فرایدی به چشم می‌خورد.
منم تموم این تبلیغ‌ها رو می‌دیدم و بهشون بی‌محلی می‌کردم. یه جور مکانیسم دفاعی برای اینکه وسوسه نشم و یه وقت خدااای نکرده مجبور به خریدشون نشم.
می‌خواستم برای خواهرم که از تولش گذشته بود و با سوال پس کادوی من کو؟ کچلم کرده بود یه هودی بگیرم. حتی چند تا رو هم پسند کردم اما قسمت منطقی وجودم با یک حساب سرانگشتی روی قیمت آف خورده‌ی یک میلیون و چهارصد تومانی هودی و ماهیانه‌ی من به این نتیجه رسید که ادامه ی ماه با صد تومن ممکن نیست.
متاسفانه حقیقت تلخی وجود داره: حتی با وجود بلک فرایدی و تخفیف‌هاش، باز هم قیمت‌ها برای من زیادی سنگین هست.
مخارج مختلف مثل زالو به جون کارت بانکی‌ام افتاده بودن و من کاری از دستم برنمیومد تا اینکه با این قابلیت اسنپ آشنا شدم:
اولش به همه چیز این طرح شک داشتم. چرا باید قابلیت اقساطی خریدن برای خریدارها فراهم بشه؟ اونم تو چهار قسط آنلاین؟ تازه برای چیزهایی مثل پوشاک، لوازم آرایش و یا چیزهای خوردنی‌ای مثل آجیل؟
یکی از نقدهای جدی‌ای که به همچین طرح هایی مطرح شده و خود من هم باهاش مواجه شدم موضوع قیمت های غیر واقعی روی کالاها بود.
من برای راستی آزمایی فروشگاه‌ها در اسنپ پی چندتا کالای مختلف رو چک کردم و به یه نمونه برخوردم:
بازی فکری شیر مرغ که توی دو فروشگاه که دارای پرداخت اقساطی هستن به قیمت هایی بیشتر از چیزی که هستن فروخته میشن و توی فروشگاه دیگه با پرداخت اقساطی از قیمت چهارصد تومن تخفیف یافته و به قیمت اصلی‌ای که باید به فروش میرسه (!)
چیز دیگه‌ای هم که گویا محل مناقشه هست اینه که پشتیبانی اسنپ وقتی که مشکلی بین شما و فروشگاه پیش میاد خودش رو سوسکی می‌کشه کنار و میذاره انقدر با هم گلاویز بشین تا بالاخره یه طرف کوتاه بیاد و شرایط رو بپذیره. یعنی پشتیبانی‌شون اونطور که آدم توقع داره نیست! (اینا حرف من نیست، من از این طرف و اون طرف شنیدم که چجورین خودم تجربه نکردم)
برای دانشجویی مثل من که کل ماه قراره با کمتر از دو تومن سر کنه، یه خرید کوچیک مثل تی‌شرت یا کتاب یا هندزفری یعنی کم شدن یه دفعه‌ای حداقل دویست تومن از بودجه‌ات. حتی اگه سه تا خرید این طوری هم در ماه داشته باشی (که قطعا داری) دیگه به کل باید قید پولت رو بزنی چه برسه به پس‌انداز کردن!! حالا مسئله‌ام خریدن یا قسطی خریدن بود
بعد از گشت و گذار و تفکر فراوان، بالاخره اعتماد کردم و یه هودی از طریق اسنپ پی که تخفیف بلک فرایدی رو هم خورده بود برای خواهرم خریدم.
همه چیز خوب پیش رفت. شما چهار قسط دارین. اولین قسط رو در همون لحظه‌ی خرید پرداخت می کنین و سه قسط بعد رو در سه ماه بعد از خریدتون و کالاتون بعد از سه تا پنج روز کاری به دستتون میرسه.
هودی‌ای که سفارش داده بودم پریروزا دستم رسید. ایراد خاصی نداشت، قیمتش هم به نسبتی که حضوری قیمت کرده بودم بد نبود. خوب بود، از خریدم راضیم.
در آخر باید بگم هرکس با توجه به نیازش یه نوع خرید رو انتخاب میکنه اما اگه مثل من اقساطی خریدن براتون بهترین راهکاره ولی درباره‌ی تصمیم نهایی‌تون شک دارین به این سه تا نکته دقت کنین:
۱) از خرید محصولات ریسکی به صورت اقساطی صرف نظر کنین. مثلا به سلیقه‌ی من حضوری خریدن لوازم آرایش معمولی {لوازم خانه و لوازم دیجیتال} از این جهت که تو همه چیز رو با چشم‌های خودت بررسی می‌کنی بهتر از آنلاین خریدنشه، مگر محصولی که حضوری راحت پیدا نکنی اما خرید کتاب {لباس و شاید تنقلاتی مثل آجیل} علی الخصوص کتاب‌های قطور با مبلغ بالا، خب اقساطی خریدنشون خیلی جذاب می‌تونه باشه.
۲) از هر فروشگاهی که دیدین توی اسنپ بود خرید نکنین!! این رو قطعا خودتون می‌دونین که اسنپ پی فقط یه واسطه است بین شما و فروشگاه. پس سعی کنین تا حد امکان از فروشگاه‌هایی خرید کنین که قبلا تعریفشون رو شنیدین یا ازشون خرید کردین تا بعد محتاج پشتیبانی اسنپ نشین
ارادتمند، یک صحرا
۱۴۰۳/۹/۱۰
