بیشتر رایانه های تولید شده امروزه از مادربردها برای ادغام همه چیز مانند تلفن های هوشمند، تبلت ها، لپ تاپ ها و رایانه های رومیزی استفاده می کنند. مادربرد مهمترین مولفه رایانه شخصی است. بدون آن، هیچ قطعه دیگری نمی تواند کار کند. بنابراین وقتی صحبت از انتخاب و خرید مادربرد است، باید جنبه هایی را در نظر بگیرید. در راهنمای خرید مادربرد بیایید ببینیم چگونه مادربرد را انتخاب کنیم.
آیا مادربرد مهم است؟
آیا مادربردها بر عملکرد تأثیر می گذارند؟ نه، مادربردها تأثیر مستقیمی بر عملکرد رایانه شما ندارند. مادربردها در هر رایانه شخصی نقشی اساسی دارند و نوع خرید شما، عملکرد کلی و قابلیت اطمینان رایانه جدید شما را از دیگر موارد تعیین می کند.
همانطور که ذکر شد، هر جز اصلی در سیستم شما به نوعی به مادربرد شما متصل می شود، بنابراین تصور اینکه این دستگاه نقشی اساسی دارد دشوار نیست. انتخاب مادربرد ویژگی هایی را که به آنها دسترسی دارید تعیین می کند، اینکه به کدام قسمت ها می توانید متصل شوید (و چند مورد)، انواع جدیدی را که می توانید در آینده انجام دهید و سایر مشخصات از جمله سرعت خاصی که بعضی قطعات با آن می توانند اجرا کنند (مانند رم، SSD های M.2 و حتی کارت گرافیک).
علاوه بر سرمایه گذاری در یک نام تجاری و مدل معتبر، مانند Gigabyte Aorus AX370 Gaming 5 یا ASRock X299E-ITX /AC. مادربردی را که انتخاب کردید از مطابقت با این معیارها اطمینان حاصل کنید:
در ادامه در مورد این 3 عامل و همچنین سایر ملاحظاتی که باید هنگام انتخاب مادربرد صحیح برای نیازهای خود در نظربگیرید را بررسی خواهیم کرد.
البته قیمت نیز عامل مهمی است. در هر دسته از مادربردها، مدل های برتر و اقتصادی وجود دارد. بسته به اینکه برای چه انتظاری از رایانه خود دارید و همچنین چند میزان استفاده از آن، در هر گروه می توانید انتخاب هایی داشته باشید.
برای شروع، باید با فرم ظاهری مادربرد آشنا شوید. مهمترین نکته این است که اندازه PC مورد نظر خود را برای ساخت یا خرید تعیین کنید، اینکه چند سازه را اکنون و در آینده پیکربندی کنید و سپس اندازه مادربرد را انتخاب کنید که بهترین نیاز شما را برآورده کند.
برای اینکه بدانید مادربرد شما در کیس PC شما سازگار و متناسب است یا خیر، باید مشخصات کیس خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید از مادربرد شما پشتیبانی می کند. از نظر فنی، اندازه مادربرد به عنوان فرم ظاهری آن شناخته می شود. 4 اندازه اصلی وجود دارد:
شما باید گزینه های توسعه مادربرد را هم در نظر بگیرید. همانطور که همه می دانند، مادربرد می تواند اجزای مختلفی از جمله کارت گرافیک، کارت صدا، کارت شبکه، دستگاه های ذخیره سازی و اتصالات و بسیاری از اجزای دیگر را به هم متصل کند.
بنابراین، شما باید پورت های توسعه را در نظر بگیرید. امروزه، بسیاری از درگاه های توسعه وجود دارد. اما فقط باید به پورت های Peripheral Component Interconnect Express (PCIe) توجه کنید. PCIe مهمترین درگاه است و امروزه از این درگاه برای اتصال اکثر قطعات استفاده می شود.
چهار اسلات PCIe وجود دارد. آخرین استاندارد رایج PCIe 3.0 است. توان اتصال و اندازه آن توسط چهار اندازه تعیین می شود. باید مطمئن شوید که به اندازه کافی اسلات توسعه دارید و اندازه آنها متناسب با تمام نیازهای فعلی و آینده شماست.
چهار اسلات x1 ، x4 ، x8 و x16 است. در میان این اسلات ها x4 و x16 متداول ترین هستند. مادربردها از نظر تعداد اسلات و محل قرارگیری آنها بسیار متفاوت هستند. مطمئن باشید که اسلات و فضای کافی در اطراف آنها وجود دارد تا تمام اجزای مورد نیاز را در خود جای دهد.
چه چیز دیگری را باید جستجو کرد؟ کارت گرافیک باید در این لیست باشد. همه رایانه های شخصی به روشی برای خروج اطلاعات در قالب تصویری نیاز دارند. به عبارت دیگر، تصاویر باید روی صفحه نمایش داده شوند. کارت گرافیک یا GPU می تواند این عملکرد را انجام دهد. شما باید اطمینان حاصل کنید که مادربرد می تواند از نوع GPU مورد نیاز برای استفاده مورد نظر پشتیبانی کند.
اگر به پردازنده های گرافیکی کم قدرت نیاز دارید که برای انجام کارهای معمول بهره وری بسیار مناسب هستند، می توانید از برخی پردازنده های مرکزی Core اینتل که دارای GPU های یکپارچه هستند استفاده کنید. اگر به GPU قدرتمندتری نیاز دارید، ممکن است به GPU جداگانه ای نیاز داشته باشید. در این حالت، شما باید انواع کارت گرافیک های قابل اتصال به مادربرد و حتی تعداد GPU هایی که مادربرد می تواند پشتیبانی کند را به خاطر بسپارید.
امروزه بیشتر GPU ها از طریق اسلات PCIe متصل می شوند و بیشتر آنها از اسلات PCIe x16 استفاده می کنند. علاوه بر این، بیشتر GPU های مدرن به PCIe 3.0 یا بالاتر نیاز دارند. بنابراین، هنگام انتخاب مادربرد، باید اطمینان حاصل کنید که نوع صحیح اسلات PCIe را ارائه می دهد. این بدان معنی است که شما باید مشخصات کارت گرافیک را بررسی کنید و آنها را با مشخصات مادربرد مقایسه کنید. برای اطلاعات بیشتر راهنمای خرید کارت گرافیک را مطالعه کنید.
چه چیزی مادربرد خوبی را ایجاد می کند؟ سی پی یو یکی از آنهاست. از آنجا که سوکت پردازنده موجود در یک مادربرد خاص فقط با یک تراشه طراحی شده برای آن قابل استفاده است، پردازنده ای که قصد دارید آن را با مادربرد جفت کنید، گزینه های شما را محدود می کند. پردازنده مرکزی باید با مادربرد سازگار باشد.
فقط دو تولید کننده پردازنده وجود دارد: اینتل و AMD. و اگرچه این امر بدیهی به نظر می رسد، پردازنده های Intel و AMD برای کار بر روی مادربردهای اختصاص یافته به هر سازنده طراحی شده اند.
سپس، باید بدانید که همه پردازنده های مرکزی اینتل با تمام مادربردهای مبتنی بر اینتل سازگار نیستند. پردازنده AMD نیز همینطور است. نکته مهمی که در اینجا باید به آن توجه شود این است که به طور کلی پردازنده ها با سوکت های قدیمی یا جدید سازگار نیستند.
بیایید با استفاده از سازگاری پردازنده و مادربرد، مادربرد سازگار را برای ساخت خود انتخاب کنیم. خوشبختانه، برای اینکه بدانید مادربرد شما با CPU شما سازگار است ، تنها کاری که باید انجام دهید این است که مطمئن شوید چیپست مادربرد (مانند چیپست AMD "B450") از نوع سوکت CPU شما استفاده می کند (مانند "AM4") تقریباً توسط تمام پردازنده های مدرن AMD استفاده می شود). در این مثال، چیپست B450 از سوکت AM4 استفاده می کند، بنابراین اگر CPU شما AM4 است، بهتر است بدانید. برای بررسی این موارد، کافی است به لیست محصولات CPU و مادربرد خود نگاه کنید.
پردازنده ها با توجه به نوع سوکت آنها متفاوت است، که به سادگی آرایش / چیدمان فیزیکی آنهاست. تمام پردازنده های یک خانواده / سری یکسان از یک نوع سوکت استفاده می کنند. به عنوان مثال، سری AMD Ryzen 3000 از نوع سوکت AM4 استفاده می کند.
هنگام انتخاب مادربرد، باید بردی را انتخاب کنید که همان سوکت CPU شما را داشته باشد. برای انجام این کار، به نوع چیپ ست مادربرد (که در اصطلاح ساده نوع مادربرد است) توجه کنید. چیپست های مختلف (مانند چیپست های AMD B450 یا B550 به عنوان مثال) از سوکت های پردازنده مختلف پشتیبانی می کنند.
تمام کاری که باید انجام دهید این است که نوع سوکت پردازنده خود را یادداشت کنید. بنابراین برای AMD، احتمالاً AM4 خواهد بود (از نوع سوکت بسیار انعطاف پذیری است که در بسیاری از چیپ ست های مختلف AMD استفاده شده است). سپس مادربردی را انتخاب کنید که دارای چیپستی با سوکت AM4 باشد (که می تواند B450 ، B550 X570 و غیره باشد). برای اینتل، پردازنده های نسل 9 از سوکت LGA 1151 استفاده می کنند که در چیپست هایی مانند Z390 و B365 استفاده می شود. برای جدیدترین پردازنده های مرکزی نسل 10 اینتل، آنها از سوکت جدیدی (LGA 1200) استفاده می کنند که در تراشه های Z490 و B460 (از جمله موارد دیگر) استفاده می شود.
از آنجا که چندین چیپ ست مادربرد از نوع سوکت یکسانی استفاده می کنند (انواع سوکت CPU فقط به طور معمول هر چند سال یکبار تغییر می کند، به خصوص برای AMD، در حالی که چیپست های جدید بیشتر منتشر می شوند)، به این معنی است که هنگام انتخاب برد می توانید از بین چیپ ست های مختلف (انواع مادربردها) یکی را انتخاب کنید. انتخاب نوع چیپست برای پردازنده هم به بودجه شما بستگی دارد، زیرا تقریباً در دسته های مختلف قیمت دسته بندی می شود. به عنوان مثال، برای پردازنده های AMD AMD دارای چیپست های ارزان قیمت سطح پایین خود با ویژگی های بسیار محدود (A320 ، A520) است، سپس چیپست های "جریان اصلی" مانند B450 و B550 و سپس چیپست های پیشرفته ای مانند X470 و X570 وجود دارد.
از آنجا که اکثر افراد به طور عمده از پردازنده های فعلی یا پردازنده های قبلی استفاده می کنند، بیایید وارد جدیدترین چیپ ست های سازگار با آخرین پردازنده های AMD و Intel شویم. اینها لیست کاملی از همه چیپست های سازگار نیستند، اما آخرین لیست هایی هستند که می توانیم توصیه کنیم در نظر بگیرید.
رم یکی دیگر از مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد. وقتی رایانه روشن است و کار می کند، پردازنده شما باید اطلاعات را در جایی ذخیره کند، یعنی RAM. اینکه کامپیوتر شما به چه میزان رم نیاز دارد به نحوه استفاده از آن بستگی دارد. برای اکثر کاربران سبک تر، 8 گیگابایت معمولاً یک توصیه مطمئن است و برای کاربران سنگین، 16 گیگابایت بیشتر است.
حافظه رم امروزی از طریق شکاف مستطیلی - ماژول های حافظه دو خطی (DIMM) به مادربردها متصل می شود. تعداد اسلات های DIMM در مادربرد تعیین می کند که چه مقدار رم می توانید اضافه کنید، که معمولاً بین 2 تا 8 اسلات است.
هنگام انتخاب مادربرد، مطمئن شوید که دارای اسلات کافی برای پشتیبانی از رم مورد نظر جهت پیکربندی است و بهتر است سریعترین RAM را خریداری کنید.
هنگام انتخاب مادربرد باید مطمئن شوید که با ماژولهای رمی که انتخاب می کنید سازگار خواهد بود. برای اینکه بدانید مادربرد و رم شما سازگار هستند، کافی است موارد زیر را بررسی کنید:
منظور من از این نوع؛ نوع رم است. استاندارد فعلی DDR4 است، با استاندارد قبلی DDR3. مادربردها فقط از یک نوع رم پشتیبانی می کنند، بنابراین اگر در حال خرید آخرین RAM DDR4 هستید، باید مادربردی را انتخاب کنید که از DDR4 پشتیبانی کند.
همچنین بررسی کنید مادربرد از سرعت رم شما پشتیبانی می کند. ماژول های 3200 مگاهرتز خریداری می کنید؟ بررسی کنید که 3200 مگاهرتز به طور رسمی در لیست سرعت رم پشتیبانی شده مادربرد قید شده باشد. اگر می بینید که "OC" بعد از سرعت ذکر شده است، به این معنی است که شما باید سرعت دستی را در BIOS (نرم افزار) مادربرد تنظیم کنید تا ماژول را با آن سرعت اجرا کنید.
همچنین خوب است بدانید که حداکثر میزان حافظه؛ برد شما را می تواند بگیرد، به خصوص اگر در حال ساخت یک سیستم با یک حافظه بالا هستید، یا اگر قصد دارید بعداً آن را ارتقا دهید. این برای اکثر ساخت ها مشکلی ایجاد نمی کند، هر صفحه مدرن مناسب و معقول، از مقدار مناسب 32، 64 یا 128 گیگابایت و غیره پشتیبانی می کند.
مادربردهای ATX با اندازه کامل دارای 4 اسلات رم هستند ، اما مادربردهای Micro ATX و / یا Mini ITX ممکن است فقط دارای 2 حافظه باشند. بدیهی است، اگر بردی تنها با 2 اسلات دارید، 4 رم خریداری نکنید.
برای استفاده از کامپیوتر، هنگام خاموش بودن سیستم عامل، برنامه ها و داده ها را باید در جایی ذخیره کنید. این بدان معناست که شما باید HDD و SSD را انتخاب کنید. آنچه شما باید در کامپیوتر استفاده کنید همان چیزی است که شما نیاز دارید.
شما می توانید HDD و SDD را که از اتصال SATA 3.0 پشتیبانی می کنند خریداری کنید و مادربرد می تواند شامل چندین پورت SATA باشد. NVM Express یا NVMe متصل از طریق گذرگاه PCIe رایج می شود. این یک پروتکل جدیدتر با افزایش پهنای باند، مصرف برق کمتر، تأخیر کمتر و سایر مزایاست.
دو نوع SSD NVMe وجود دارد، یعنی یک کارت در شکاف PCIe و یک نوع جمع و جور که در اتصال M.2 قرار می گیرد.
شما باید اتصال را در نظر بگیرید. در حال حاضر چندین مولفه را می توان به مادربرد متصل کرد، از جمله PCIe، اسلات DIMM و اتصالات ذخیره سازی. امروزه مادربردها می توانند از انواع اتصال دیگر نیز پشتیبانی کنند و شما باید هنگام انتخاب مادربرد مجدداً نیازهای خود را با دقت بررسی کنید.
علاوه بر این، برخی اتصالات مستقیماً روی مادربرد و داخل شاسی قرار دارند که گاهی اوقات برای اتصال درگاه های جلو، بالا، کنار یا پشت شاسی استفاده می شود. بنابراین، شما همچنین باید پورت های پشتیبانی شده توسط شاسی را در نظر بگیرید و مطمئن شوید که مادربرد شما اتصالات داخلی مورد نیاز را فراهم می کند.
بیشتر ما الزامات مادربرد را فراتر از آنچه قبلاً بحث کردیم، در نظر نخواهیم گرفت. اما برخی از مزایای اضافی وجود دارد که می توانید در مادربردهای امروزی پیدا کنید این ویژگی ها عبارتند از:
این موارد در بردهای گران قیمت موجود است و می تواند با یک نگاه به شما بگوید که آیا یک قطعه سازگار نیست یا ممکن است معیوب باشد. این یک ویژگی خوب برای هر کسی است که رایانه شخصی خود را می سازد و هر کسی که می خواهد بازخورد اضافی درباره اینکه آیا همه چیز را به درستی کنار هم قرار می دهد، دارد. همچنین چراغ های کاملاً تزئینی وجود دارند که به دستگاه شما ویژگی خاصی می بخشند.
به جای افزودن آن به عنوان یک مولفه جداگانه ، برخی از بردها دارای WiFi داخلی هستند.
اگر یک گیمر معمولی هستید یا از رایانه خود برای کارهای اساسی دفتر استفاده می کنید، احتمالاً با گرم شدن بیش از حد کلافه خواهید شد. با این حال، گیمرها و اورکلاکرهای جدی علاوه بر برج خنک کننده و فن های پرقدرت، باید مراقب محافظات اضافی دما نیز باشند. یکی از این محافظات می تواند در مادربرد باشد که مراقب دمای داخلی است و به شما اجازه می دهد تا متوجه گرم شدن بیش از حد شوید.
هرچه ویژگی های مادربرد شما پیچیده تر باشد، از قدرت بیشتری نیز استفاده خواهد کرد. بیش از یک شیار سیم برق را می توانید در مدل های لوکس ببینید. اگرچه آنها برای تأمین انرژی این محصولات پیشرفته ضروری هستند، اما این مورد برای اکثر مادربردها معمول نیست. اگر می بینید که مادربرد شما دارای دو عدد است، این می تواند نشان دهنده توان مصرفی آن باشد. این شما هستید که باید تصمیم بگیرید آیا مورد نیاز شماست یا خیر.
برخی مادربردها دارای مکانی برای استفاده از کابل هستند که می توانید اسلات USB بیشتری را در آن قرار دهید. اگر مرتباً از رایانه خود برای شارژ دستگاه خود استفاده می کنید یا لوازم جانبی زیادی استفاده می کنید، این مورد را در نظر بگیرید.
