امروز میخوام در مورد یه مشکلی که توی خیلی از کلاس های آموزشی داریم صحبت کنم.
بسیاری از مواقع دانش آموزان از من میپرسن که چرا ما به جای اینکه یه لغت انگلیسی رو خیلی راحت با معادل فارسیش یاد بگیریم، با کلی زحمت و سختی با دیکشنری و مثال های مختلف انگلیسی یاد بگیریم؟
چرا باید توی محیط کلاس از مکالمه های فارسی تا حد ممکن جلوگیری کرد و وقت صرف کرد تا مکالمه ها کاملاً به انگلیسی باشن؟؟
برای جواب این سوال بذارید دو نفر رو که دانش یکسانی از زبان انگلیسی دارن رو در نظر بگیریم.این دو نفر برای یادگیری زبان به دو شعبه کاملاً یکسان از یک موسسه زبان مراجعه می‌کنند و تنها فرق بین این دو نفر اینه که یکی در ایران و دیگری در انگلیس زبان انگلیسی یاد میگیرند.کاملاً مشخصه که کدوم یکی بهتر زبان رو یاد میگیره،نه؟
یکی از مهمترین هدف های یه کلاس اینه که یه محیط نسبتا واقعی انگلیسی زبان ایجاد شه و هر چی این موضوع بهتر صورت بگیره یادگیری با بازده بیشتر و موثر تر انجام میشه.در ضمن،ذهن ما انسان ها مباحث و زبان ها رو از هم تفکیک میکنه و بدون توجه به نکته ای که گفتم کار برای خودمون و ذهنمون سخت می کنیم.
پس حواستون به زبان خوندنتون باشه و زبان فارسی خودمون رو خدایی نکرده درگیرش نکنید تا به خاطر راحت طلبی خودمون زحماتمون از دست نره و انگلیسی واقعی رو یاد بگیریم.
