بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم خدمت خوانندگان (و نوازندگان) عزیز
یکی از پربسامدترین پیشنهادهای نوین فعّالان حوزهی خودیاری، «دوست داشتن خود» است. یعنی اینکه خودت را فدای زندگی دیگران نکنی و کمی رها از نظرات دیگران، برای خودت وقت بگذرانی. این پیشنهاد در کتابها، پستها، موسیقیها و فیلمهای بسیاری دیده میشود. کمپینها و هشتگهای بغلکردن خود و ماچ دادن به خود و دست دادن به خود از کارهای رسانهای همین حوزه است.
دوستی با خود و زندگی نکردن بر مبنای خواست اجتماع (مثلا پیروی نکردن از مد) خیلی به آسودگی ما کمک میکند. امّا دوستی ما با خودمان از سوی دیگر بام، شاید به مانند دوستی خالهخرسه شود. این قصّه تعریف کردن ندارد. همه میدانیم که خالهخرسه، واقعاً شکارچی را دوست داشت ولی به سبب نادانی او را کشت.
شاید ما هم نسبت به آنچه که به سود ماست آگاهی کافی نداشته باشیم. تنها کافی است به انتخابهای نادرستی که در زندگی رقم زدهایم، بنگریم و به ثوابکردنهایی که کبابمان کردند.
از آن سو ما گاهی فرمان زندگی از دستمان در میرود و میافتد دست افکار مخرّب و شیطانی، چه قدر کسانی که حاضرند خودشان (روحی و فیزیکی) آسیب ببینند تا دشمنشان (یا آنکه از او کینه به دل دارند) نیز آزار ببیند!
تازه گاهی شاید ما حتّی آگاهی داشتهباشیم که چه به صلاح ماست، امّا تن به لذّتهای کوتاه مدّت بدهیم و خودمان را از لذّات بلندمدّت محروم کنیم.
پس ما به احتمال زیاد یک خالهخرسهی مهربان ولی ناآگاه برای خودمان هستیم. پس چه کنیم؟ برخی روی افزایش آگاهی خالهخرسه تأکید دارند. بسیار درست ولی در همین حین آموزش نیز دوستی با او خطرناک است.
راهحل در نگاه الهی، دوستی با کسی است که هم علمش بر تمام وجوه زندگیما احاطه دارد و هم مهربانترین به ماست. او را ولیالله مینامیم. کسی به هدایت ما از او مشتاقتر نیست. اگر دوستی ما با همکلاسیمان، به او سود عاطفی میرساند و احساساتش را تعدیل. دوستی ما با ولیالله هردومان را به خدا نزدیکتر میکند. پس سبب دوستی بسیار قوی تر است.
از سوی دیگر ولی الله کسی که دارای دانش زمین و آسمانها و گذشته و آینده است. بر لحظهلحظهی ما آگاه است و آیندهنگری دارد. اگر تو را از لذّت ناچیز گناه پرهیز دارد، لذّت نزدیکی به خدا را در دامنت میگذارد. اگر تو را به کاری سخت فرمان دهد، نگهدار پاداش تو نزد خداست. اوست که تو را از جهلمقدّس و خشکهمقدّس بودن دور میکند و دوستی تو را در دل نزدیکانت میاندازد.
هیچ خالهخرسگی (خاله خرس بودن) در دوستی ما و ولی الله راه ندارد.
با ولی الله دوست باشیم که دوستی با او همان دوستی با خودمان است. آنهم به نحو اتمّ و اکمل.
متشکّرم بابت همراهیتان
خدانگهدارتان (نخست از گناه دوّم از بلا)