اقتصاد قوی متین/عزیز!

بیاد دارم سال 90 با برخی درباره‌ی آمیزه‌ی «اقتصاد مقاومتی» (در تازی «مقاوم» یا «مقاومی»!) که بتازگی (گویا 1389) وضع شده بود، گفتگو می‌کردیم که گفتم: «مقاومت» در آن «بین‌الإثنین»ی نیست (أن مفاد هیئة المفاعلة غیرمفاد هیئة التفاعل وأنه لایتقوم بطرفین کما فی التفاعل!) و از آن‌جا که «مفاعلة» دست‌کم، در بسیاری از کاربردهایش مانند «إفعال»ست (... فحیثیة التعدیة بالأداة أو بنفسه ملحوظة فی هیئة المفاعلة بنفسه!) و محقق اصفهانی آن را در بحث از قاعده‌ی «لاضرر ولاضرار ...» از شرح خود بر کفایه‌ی آخوند خراسانی، «نهایة الدرایة»، تحقیق و تبیین کرده (آن روزها این نظر را پذیرفته بودم!)، این‌جا مقاومة/ت بمعنای «إقامة» است؛ زیرا بتعبیر قرآن، اقتصاد «قیام» جامعه است: «لاتؤتوا السفهاء أموالکم التی جعل الله لکم قیاما»! بعضی از آن برخی این را شنیدند، خندیدند و رفتند؛ زیرا با ارتکازات ذهنی آنان از اقتصاد مقاومتی که آن را صرفانه، در ظرف تحریم و مبارزه با دشمن می‌دیدند، سازگار نبود و البته، گویا برخی نیز این مقاومت را مبارزه با «فقر» و «محرومیت» می‌دیدند که از وجوهی، پسندیده است! نام‌های پیاپی اقتصادی سال‌های این دهه و بیش‌تر (1388/حرکت به سمت اصلاح الگوی مصرف، 1389/همت مضاعف، کار مضاعف، 1390/جهاد اقتصادی، 1391/تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه‌ی ایرانی، 1392/حماسه‌ی سیاسی و حماسه‌ی اقتصادی، 1393/اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی، 1395/اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل، 1396/اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال، 1397/حمایت از کالای ایرانی، 1398/رونق تولید و 1399/جهش تولید!) و هم‌چنین بعضی توضیحات ره‌بری نام‌گذار حفظه‌الله، کم‌کم نشان داد که آن پندارهای ذهنی، نادرست و دور از واقع/مقصود است! بیاد دارم در سال 97 کسی از من پرسید که بجای اقتصاد مقاومتی از چه تعبیری بهره بریم که «امیدبخش» باشد!؟ گویی، هم‌چنان در ذهن آنان اقتصاد مقاومتی با تحریم قرین و بدتر از آن، تداعی‌گر «ریاضت اقتصادی» و نیز «اقتصاد کفاف» بود! بی‌تأمل گفتم: «اقتصاد قوی متین» که نامی‌ست قرآنی و برگرفته از اسمای حسنای الاهی (از قضا، اکنون در فضای مجازی جُستم و یافتم که هر چند کم، برخی تازی‌زبانان از اقتصاددانان و اقتصادبانان آن را بکار برده‌اند!)! بنگرید که قرآن چه می‌فرماید: «إن الله هو الرزاق ذوالقوة المتین» و در موضوع «رزق» که اقتصاد را بذهن متبادر می‌کند، از دو نام نیکوی قوی متین که محتملانه، مانند «الحی القیوم» از اسمای مرکب خدایند، بهره می‌برد که بسیار تأمل‌برانگیزست و نیز می‌فرماید: «الله لطیف بعباده یرزق من یشاء وهو القوی العزیز» که این بار بجای صفت دل‌ربای «متانت»، وصف پرشکوه «عزت» خدای حکیم آمده (دقت شود که متانت و عزت قریب‌المعنایند!) و می‌توان با توجه بدان، آمیزه‌ی «اقتصاد قوی عزیز» را نیز بکار برد!