یک برند خوب، باید پیش همه عزیز باشه؟

جواب خیره!
فیلیپ کاتلر تو کتاب معرکه‌ی نسل چهارم بازاریابی از مک دونالد و استارباکس مثال می‌زنه.
میگه تو یه تحقیقی میان درصد دوست‌داران و بیزاران این دو تا برند رو محاسبه می‌کنن.

مک دونالد: 33% دوستدار و 29% بیزار
استارباکس: 30% دوستدار و 23% بیزار
(بقیه‌ی افراد خنثی بودن)

میگه این دوقطبی دوستدار و بیزار تقریبا متعادله و این هیچ اشکالی نداره؛ چرا؟
چون بیزارها دشمنای ضروری یک کسب‌وکارن،
که گروه دوستدار رو مجبور به فعالیت می‌کنن.
میگه بدون وجود هر دو گروه دوستدار و بیزار، گفت‌وگوها درباره‌ی برند کسل‌کننده می‌شه (اگر اصلا گفت‌وگویی باشه)
و میگه طبیعیه که یک برند تو یه بخش از بازار محبوب نباشه،
اصلا اون موقع است که کارش رو درست انجام داده.