سلام دوستان
امروز میخوایم در مورد یه موضوع جالب و بسیار کاربردی صحبت کنیم.شما با این موضوع،هر روز مواجه میشید،اما هیچ وقت در موردش قضاوت نمی کنید که آیا جایی که هستین درسته؟برای اینکه کامل متوجه بشید یه داستان کوچولو تعریف میکنم:
تصور کنید جلوی تلوزیون نشستید و خیره به آن هستید و دارد یک سریال جذاب پخش می شود.داستان سریال از آنجا شروع می شود که در قرون وسطی و در سرزمین روم دو گلادیاتور بوند که همیشه باهم در قالب یک تیم در مسابقات شرکت می کردند و تقریبا همه حریفان را شکست میدادند.این منوال تا وقتی ادامه داشت که این دو جنگجو عاشق دختری میشوند که هر رو به دیدن رزم آنان می رفت.و این آغاز جدایی آن ها بود.جدال بر سر آن دختر،لقلقه زبان مردم شده بود و دعوا و لحن عصبانی آن ها نسبت به هم چیزی بود که چندین سال برای رقیبان آرزو شده بود و برای مردم غریب بود.
در آخر تصمیم گرفتندکه این جدال را در میدان نبرد ادامه دهند.این یعنی تنها یک نفر زنده می ماند.
هردو وارد میدان شدند.جمعیت زیادی شاهد این مبارزه بودند و صدایشان کل فضا را اشغال کرده بود.با فرمان پادشاه آن دو به هم حمله ور شدند که صدای جیغ زنی آن دو را از ادامه مسابقه باز داشت.همه نگاه سمت پیکری خونین در وسط میدان رزم جلب شد.دختر د ردریایی از خون خفته بود.او قبل از اینکه مبارزه شروع بشود برای اینکه خون هیچکدام از آنها ریخته نشود،خود را از یکی از جایگاه های تماشگران انداخت.قطرات اشک آرام از گونه آن ها سرازیر شد و ناخود آگاه همدیگر را در آغوش گرفته بودند.
این پایانی تلخ بر عشقی آتشین بود...
خب خب. اشکاتونو پاک کنید.داستانش خیلی غم انگیز درد ناک بود.یه خورده هم احساسی.ولی بحث من سر یه چیز دیگست.من در واقع میخوام دو دیگه کلی در رابطه با این داستان بیان کنم.البته دیدگاه که نه طرز نگرش مردم نسبت به اونا.ساده نگیرید،طرز نگرش بسیارمهم و حیاتیه.
ما در مقابل هر پیام رسانه ای دو نوع مخاطب داریم و میخوام رو این داستانی که تعریف کردم توضیح بدم:
دسته اول:
پس از تماشای فیلم،تلوزیون را خاموش میکند و بی تفاوت به باقی کارهایش می رسد. در مورد فیلم هر از چند گاهی به داستان غم انگیز آن فکر میکند و شخصیت هارا در ذهنش مرور میکند.این داستان بر ذهن او تاثیر بسیاری گذاشته و هر لحظه خود را جای شخصیت آن میگذارد. این فیلم را به دوستانش معرفی میکند بدون آنکه از معایب و تاثیرات آن بر مخاطب حرفی بزند.اما این طبیعی است چون اصلا به آن فکر نکرده!
دسته دوم:
این افراد پس از تماشا،تلوزیون را خاموش می کنند و چند دقیقه ای به فکر فرو میروند:فیلم ساخت کدام کشور است؟نام کارگردان آن چیست؟چرا برای اجرای این داستان از فضای گلادیاتوری روم استفاده شده؟چه هدفی برای ساخت فیلم دنبال شده؟پیغام نهفته ای که درون این فیلم خفته چیست؟به چه منظوری این فیلم به صورت رایگان در اختیار من قرار گرفته؟تاثیرات مخرب این فیلم بر من چیست؟و...
و سپس او به چندسایت برای برای پیدا کردن جواب های سوالاتش مراجعه می کنه و تا پیدا نکنه ول کن ماجرا نیست! او همیشه نگاه شکاکانه به پیام های رسانه ای داره و با وسواس زیاد اونارو دریافت و استفاده می کنه.
خب،شما جزو کدوم دسته اید؟
لازم به ذکره اسم دسته اول مخاطب منفعل هست.کسی براش فرقی نمی کنه چی ببینه چی بخونه چی گوش کنه،فقط به فکر لذت خودشه و دنیارو آب ببره اینو خواب می بره!!!!
اما دسته دوم که من با اونا کار دارم مخاطب فعال هست.آقایون و خانومای فعال به ریزترین جزئیات یک پیام رسانه ای توجه میکنن و به قولی مو رو از ماست می کشن.به همه چیز شک دارن و سعی ی کنن پیام رسانه ای که براشون فرستاده میشه رو نقد کنن.
خب فک کنم متوجه شده باشید که کدوم مد نظرمه؟؟!!
متاسفانه با پیشرفت رسانه ها انبوه اطلاعات و پیام ها سرتا پای مارو به معنای واقعی کلمه گرفتن.نمیشه جلوی اینهاروهم گرفت.میشه ها اما زندگی براتو سخت میشه.از طرفی هم نمیشه همه رو قبول کرد چون ممکنه هر پیامی توش باشه!پس باید چه کرد؟؟؟؟؟؟
باید مخاطی فعال بود.یعنی شما پیام رو دریافت کن اما با دید نقادانه و شکاکانه بهش نگاه کن.چون هر چیزی از پیام های رسانه ای بر میاد ور نمیشه اعتماد کرد.
مخاطب فعال در مقابل پیام رسانه پنج سوال از خودش میپرسه و به دنبال جواب میگرده:
۱-چه کسی این پیامو تولید کرده؟؟
۲-اصن چرا فرستاده شده؟؟؟؟
۳-چکار کرده که تونسته نظر مخاطبارو جلب کنه؟؟؟
۴-چطوری هر فردی اینو متفاوت برداشت میکنه؟؟؟
۵-چه چیز ها و هدفی رو تو این پیام خودش پنهان کرده؟؟؟؟
اگه ماها هر بر روی هر پیامی که برامون ارسال میشه زوم کنیم و این پنج مولفه در نظرمون باشه میتونیم با خیال راحت در فضای مجازی باشی و از رسانه استفاده کنیم.بخدا مشکل خیلی از جوونای ما اینه که این پنج سوال رو نمی پرسن و به همه چی بله می گن.امروزه به دلیل گشترش و پیشرفت سرسام آور رسانه ها سواد رسانه ای بیش از هر زمان دیگه ای لازمه.ما باید مردممون رو آموزش بدیم تا هر حرفی رو تو فضای مجازی باور نکن.اصن ریشه این شایعه ها از نداشتن سواد رسانه ایه!
خب به پایان این صحبتام رسیدم
روز و شبتون شاد و پیروز
یاعلی
